Jasna Góra – 30. Pielgrzymka Ochotniczych Hufców Pracy

Po pandemicznej przerwie z częstochowskiej archikatedry na Jasną Górę przeszła barwna procesja młodych związanych z Ochotniczymi Hufcami Pracy. Pod hasłem „Posłani w pokoju Chrystusa” odbyła się ich 30. pielgrzymka. Patronem OHP jest św. Jan Paweł II, bo korzenie hufców sięgają roku 1935 i Junackich Hufców Pracy. Z junakami w 1938 r. modlił się na Jasnej Górze Karol Wojtyła.

Jasnogórskie spotkanie ma przede wszystkim charakter dziękczynny za kończący się rok szkolny. Uczestniczy w nim młodzież, wychowawcy, nauczyciele, komendanci wojewódzcy, dyrektorzy ośrodków wychowania, ośrodków kształcenia na czele z Komendą Główną OHP. To także czas modlitwy za ukraińskich rówieśników, o pokój na świecie. Przybyli przedstawiciele wszystkich 16 komend OHP w Polsce.

Pielgrzymowanie społeczności OHP rozpoczęło się w 1991 r. od spotkania z Ojcem Świętym Janem Pawłem II podczas VI Światowego Dnia Młodzieży. Wówczas to „ohapowcy” przygotowali także dla swoich rówieśników za wschodniej granicy miasteczko namiotowe dla 5 tys. osób.

– Pielgrzymka na Jasną Górę wpisała się w życie naszej młodzieży, nie wyobrażamy sobie, że może być inaczej – podkreślił ks. Jarosław Sroka, krajowy duszpasterz OHP. Zauważył, ze dziś tej młodzieży potrzeba opieki, dowartościowania, bo jest to bardzo dobra młodzież, choć czasem zaniedbana. Trzeba im miłości, troski, bo to jest istota wychowania. – OHP wyciąga do nich rękę, pomaga skończyć szkoły, zdobyć zawód – wyjaśnił duszpasterz.

– Teraz także służymy wsparciem osobom bezrobotnym, poszukującym pracy, teraz młodym z Ukrainy, którzy szukają pracy. Teraz też z naszych ośrodków wypoczynku czy kształcenia korzystają uchodźcy – powiedział Piotr Głogowski,
doradca Komendanta Głównego.

Ochotnicze Hufce Pracy to państwowa jednostka budżetowa nadzorowana przez Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, do której głównych zadań należy: wspomaganie systemu oświaty poprzez aktywizację społeczną, zawodową i ekonomiczną młodzieży.

W swojej działalności Ochotnicze Hufce Pracy nawiązują do tradycji Junackich Hufców Pracy, które powstały już w wolnej Rzeczypospolitej i były paramilitarną organizacją młodzieżową działającą w latach 1936-1939. Junacy budowali m.in. drogi, strzelnice, boiska i stadiony sportowe. Do ich zadań należało również wykonywanie prac melioracyjnych, usypywanie wałów przeciwpowodziowych, regulacja rzek, a także budowa fortyfikacji wojskowych. Wzięli udział w budowie Centralnego Okręgu Przemysłowego oraz portu i miasta Gdyni. Z kolei kobiety skupione w JHP zajmowały się m.in. ogrodnictwem, rolnictwem, krawiectwem, a także zdobywały umiejętności w prowadzeniu gospodarstwa domowego.

W 1938 r. ustawa o powszechnym obowiązku wojskowym nałożyła obowiązek kilkutygodniowej pracy w JHP na absolwentów szkół średnich i zawodowych. Miała być dla nich właściwym wstępem do służby wojskowej. Stąd w Junackich Hufcach Pracy znalazł się m.in. młody Karol Wojtyła, który odbył służbę w 7 batalionie 9 kompanii JHP. Jako junak budował drogę z Zubrzycy Górnej do Zawoi przez Przełęcz Krowiarki w Beskidach Zachodnich.

W szeregach JHP znaleźli się również legendarni członkowie Szarych Szeregów: Janek Bytnar „Rudy” oraz Tadeusz Zawadzki „Zośka”.