Przesłanie abp. Światosława Szewczuka | 18 sierpnia 2022

Rok: 2022
Autor: abp Swiatosław Szewczuk

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy bracia i siostry w Chrystusie,

Dziś jest czwartek, 18 sierpnia 2022 r. Od 176 dni Ukraina toczy krwawą, nierówną walkę z rosyjskim agresorem. Znowu wczoraj i minionej nocy ukraińska ziemia drżała pod rosyjskimi bombami i rakietami.

Ciężkie walki toczą się na całej linii frontu, od obwodu charkowskiego do obwodu chersońskiego. Najbardziej intensywne boje koncentrują się w obwodzie donieckim. Wokół miast Awdijiwka, Bachmut i Kramatorsk toczą się zacięte walki, a wróg nieustannie atakuje pozycje naszych wojsk.

Ale w ciągu minionej nocy w Charkowie doszło do największej tragedii. Nieprzyjaciel kilkakrotnie ostrzeliwał miasto, zwłaszcza rakietami. Zginęło wielu osób. Nadal płoną budynki mieszkalne w kilku dzielnicach miasta. Są dziesiątki rannych…

Najbardziej jednak boli to, że Rosjanie rakietą trafili w internat, w którym przebywali ludzie z problemami słuchu, którzy nie słyszeli nawet ostrzeżenia o nalocie. Obecnie są oni ratowani. Atakowany jest nasz Mikołajów i inne miasta na południu naszej ojczyzny.

Ale Ukraina stawia opór. Ukraina walczy. Ukraina się modli.

W poprzednich dniach mówiliśmy o prawach człowieka, ich pochodzeniu, treści i celu. Ale dla nas wszystkich jest oczywiste, że nie wystarczy mówić tylko o prawach człowieka. Prawa są zawsze i nierozerwalnie związane z obowiązkami. W społeczności ludzkiej każde prawo jednostki jest związane z obowiązkiem wszystkich innych osób. Czyli obowiązek uznania i poszanowania tego prawa.

Ci, którzy domagają się swoich praw, zapominając jednocześnie o poszanowaniu i wypełnianiu obowiązków wobec innych ludzi, wobec praw drugiego człowieka, gardzą nimi, to ludzie, którzy jedną ręką budują, a drugą niszczą. Uznając prawa człowieka, musimy wszyscy razem stanąć w ich obronie. Musimy poczuwać się do odpowiedzialności w stosunku do praw innych ludzi.

Dzisiaj chciałbym również zwrócić waszą uwagę na fakt, że pewne prawa, chronione przez prawo cywilne, przysługują nie tylko jednostkom, bo swoje prawa i obowiązki mają również narody i państwa. Dzisiaj, aby móc mówić o pokojowym współistnieniu ludzkości, należy wzmocnić prawo międzynarodowe, ponieważ to, co dotyczy jednostki, dotyczy również narodów.

Kościół naucza, że prawo międzynarodowe opiera się na zasadzie równego poszanowania państw, prawie każdego człowieka do samostanowienia oraz na zasadzie swobodnej współpracy dla większego i wspólnego dobra ludzkości. To znaczy, że prawa narodów to nic innego jak prawa człowieka praktykowane na poziomie najwyższym międzynarodowym. I dlatego mówimy dzisiaj, że każdy naród, każdy lud ma podstawowe prawo do istnienia, do własnego języka i kultury, poprzez którą się wyraża i rozwija. Ma prawo do swojej duchowej suwerenności, do życia według własnych zwyczajów, oczywiście z wyjątkiem łamania podstawowych praw człowieka, a w szczególności ucisku mniejszości.

Każdy naród ma prawo do budowania własnej przyszłości poprzez właściwą edukację młodych pokoleń. Porządek międzynarodowy wymaga zachowania równowagi między tym, co indywidualne, cząstkowe, a tym, co wspólne, powszechne. I wszyscy jesteśmy wezwani do osiągnięcia tego celu, tej równowagi, tego pokojowego współistnienia, które opiera się na wzajemnym szacunku wszystkich narodów. W końcu pierwszym obowiązkiem nas wszystkich jest życie w pokoju, szacunku i solidarności z innymi narodami.

Niestety widzimy dziś, jak wojna na Ukrainie stanowi wyzwanie dla prawa międzynarodowego. Rosyjski agresor nie szanuje nikogo: ani własnych obywateli, ani praw Ukrainy, ani suwerenności państwowej, kulturowej czy duchowej. Gardzi prawem międzynarodowym i instytucjami międzynarodowymi. Dlatego to, co dzieje się dziś na Ukrainie, dotyczy całej ludzkości, bo dotyka samych podstaw prawa międzynarodowego.

Dziś chciałbym zwrócić się w szczególności do naszych babć i dziadków, osób starszych. Wy, dziadkowie, jesteście skarbem naszego narodu, Kościoła i państwa. Wasze doświadczenie życiowe, które zdobyliście ciężką pracą, doświadczenie, które uczy was rozumieć prawdziwą wartość ludzkiego życia, prawdziwą cenę uczciwie zarobionego chleba, jest niezbędne dla ludzkości dzisiaj, dla waszych dzieci, a zwłaszcza dla waszych wnuków.

Dzisiaj szczególnie wasze doświadczenie duchowe, duchowe doświadczenie wiary, umiejętność modlitwy, duchowego przeżywania i głębszego patrzenia na rzeczywistość oczami wiary ma znaczenie kluczowe dla narodu ukraińskiego. Dlatego zwracam się dziś do was, aby zapewnić każdego z was o naszym narodowym szacunku, szacunku całego Kościoła. Chcemy otoczyć was naszą miłością, naszymi modlitwami i naszym wsparciem. W czasie wojny to właśnie nasi emeryci, osoby starsze są najbardziej narażone na tragedię, która spotkała naród. Widzimy, że w strefie wojny ludność cywilna składa się głównie z osób starszych, które nie mają gdzie się podziać lub nie mogą uciec ze względu na stan zdrowia.

Dlatego dzisiaj nasza szczególna modlitwa kieruje się zwłaszcza do tych, którzy znajdują się w strefach walk, którzy mieszkają w schronach przeciwlotniczych, którym każdego grozi śmierć. Wszystkich poruszyło nagranie starszego dziadka, który trzyma w ramionach swoją nowo narodzoną wnuczkę, zmuszony wraz z nią do opuszczenia domu i udania się w inne miejsce.

Niech Pan Bóg Was umacnia i błogosławi. I obyście hojnie dzielili się swoim doświadczeniem z młodymi ludźmi, bo dla waszych dzieci i wnuków jesteście prawdziwymi nosicielami korzeni narodu, naszego życia duchowego i kulturowego.

Boże, błogosław Ukrainę. Boże, obdarz Ukrainę sprawiedliwym pokojem. Boże, naucz wszystkie narody wzajemnego szacunku i uznawania podstawowej zasady prawa międzynarodowego dla dobra pokoju i spokoju na ziemi ukraińskiej, dla dobra pokoju i spokoju w tak bardzo niespokojnym świecie. Boże, daj Ukrainie zwycięstwo i pokój.

Niech błogosławieństwo Pana zstąpi na was przez Jego łaskę i miłość do ludzkości, zawsze, teraz i na wieki wieków. Amen.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!