Ewangelia na niedzielę: Bóg Ciebie szuka, wiesz o tym?

Głównym bohaterem każdej z trzech przypowieści jest ten, kto szuka, a znajdując, bardzo się cieszy. Pozostali bohaterowie, to ci, którzy się gubią. Owca gubi się gdzieś na polach z dala od pasterza, drachma w ciemnych zakamarkach izby, z kolei synowie: jeden gubi się daleko od domu, a drugi w domu będąc tuż przy ojcu nie zdając sobie sprawy z tego, że zaginął. To są trzy przypowieści nie o zaginięciu, ale o radości Boga, który szuka i znajduje tych, którzy się pogubili. Podkreśla to abp Grzegorz Ryś, w Przewodniku po rekolekcjach lectio divina, wyjaśniając Ewangelię na niedzielę 11 września.

Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła

Od jakiego momentu Bóg zaczyna szukać zaginionego? Gdy gubi jedną owcę na sto, jedną drachmę na dziesięć. Nie rozpoczyna poszukiwań dopiero wtedy, gdy brakuje już połowy owiec, ale szuka tej jednej, która się zagubiła, bo liczy się każdy.

Kogo chciałbym dziś najbardziej Mu powierzyć?

Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam

Czasami ta radość może irytować tzw. porządnego człowieka. Co to znaczy, że jest większa radość z jednego, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych? Lepiej nagrzeszyć, a potem się nawrócić? Nie! Chodzi o to, że miejsce w domu Ojca jest zarezerwowane dla wszystkich, a nie tylko dla sprawiedliwych.

Czy potrafię cieszyć się z Bogiem tym, czym On się cieszy?

Trzeba się cieszyć z tego, bo brat twój zaginął, a odnalazł się

Trzecia przypowieść jest najbardziej dramatyczna. Co do młodszego syna sytuacja jest jasna. Nagrzeszył, nawrócił się, a ojciec odnalazł w nim swojego syna, nie najemnika. Starszy nie potrafi się cieszyć. Uważa się za pokrzywdzonego. On „nigdy nic złego nie zrobił”. Jego serce jest twarde jak kamień. Mimo to, ojciec go zaprasza: „Wejdź, weselmy się razem”. Nie chciał wejść. Może w końcu wszedł?

Korzystajmy zawsze z zaproszenia Ojca, który mówi: Dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko, co moje do ciebie należy!