Piotrkowice: diecezjalna pielgrzymka Róż Żywego Różańca w intencji pokoju

Tysięcy czcicieli Różańca, tej bodaj najpopularniejszej modlitwy do Matki Bożej, spodziewają się w diecezji kieleckiej organizatorzy XIV Diecezjalnej Pielgrzymki Wspólnot Żywego Różańca, która w tym roku odbędzie się w sobotę 1 października w sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Piotrkowicach.

Spotkaniu czcicieli Różańca towarzyszy hasło „Z Królową Różańca świętego modlimy się o pokój”.

Wydarzenie niemal od początku przyjęło charakter masowy, co wynika z licznej obecności Róż Różańcowych w każdej parafii. Są wśród nich także m.in. Róże dziecięce i męskie.

Mszy św. dla różańcowych pielgrzymów o godz. 12.30 będzie przewodniczył bp Jan Piotrowski. Eucharystię poprzedzi „Konferencja o Maryi niosącej pokój”, którą wygłosi ks. Michał Kasprzyk, sekretarz Papieskich Dzieł Misyjnych. Będzie to również okazja do wdzięczności za tegoroczną beatyfikację bł. Pauliny Jaricot, założycielki Dzieła Rozkrzewiania Wiary i Papieskich Dzieł Misyjnych. Z kolei dzieje sanktuarium piotrkowickiego ze słynnym Loreto przybliży karmelita o. Grzgorz Irzyk, proboszcz parafii. Wolny czas umilą wszystkim artyści „Los Campanieros” z Peru.

– W tych trudnych czasach chcemy na nowo chwycić za Różaniec, by modlić się o pokój na Ukrainie, na świecie, o zgodę i pokój w naszej Ojczyźnie i w naszych domach – mówi ks. Łukasz Zygmunt, duszpasterz Wspólnoty Róż Żywego Różańca w diecezji kieleckiej, gorąco zapraszając na pielgrzymkę do sanktuarium w Piotrkowicach.

Przypomina, że to właśnie przy kieleckiej parafii katedralnej powstało pierwsze w Polsce Arcybractwo Różańcowe w I poł. XVII w. Dziś nie ma parafii, gdzie nie byłoby chociaż jednej Róży Żywego Różańca – czyli dwudziestu osób codziennie odmawiających dziesiątek modlitwy. Są to żeńskie, męskie, mieszane Róże, ale i dziecięce czy kapłańskie – np. w dekanacie Bodzentyn, modlą się też nim wspólnoty męskie: Rycerze Kolumba, Legion Maryi, Mężczyźni Św. Józefa i inne.

Sanktuarium w dniu pielgrzymki będzie otwarte od 7.00 rano do późnych godzin wieczornych. W pomoc organizacyjną włączą się służby medyczne i strażacy.

Pielgrzymki różańcowe rokrocznie odbywają się do diecezjalnych sanktuariów maryjnych, jak Kielce, Włoszczowa, Piekoszów, Smardzowice, ale i do Jędrzejowa – do bł. Kadłubka, czciciela Matki Bożej.

Historię sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Piotrkowicach zapoczątkowało przeniesienie figury Matki Bożej z 1400 r. z dawnego kościoła farnego św. Stanisława (obecnie jest to kaplica cmentarna) do drewnianej kaplicy Zwiastowania NMP, co odbyło się 15 sierpnia 1638. W kaplicy umieszczono również maleńką statuetkę Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, wykopaną przez rolnika na gruncie plebańskim i powszechnie czczoną.

XVII wiek to ogromny napływ pielgrzymów, którzy tutaj odzyskiwali zdrowie. Marcin i Zofia Rokszyccy, kasztelanowie połanieccy, jako wotum za dar życia wybudowali w Piotrkowicach murowany, istniejący do dzisiaj kościół, którego budowę ukończono w 1652 r. Do sanktuarium przybyła specjalna komisja, z biskupem krakowskim Marcinem Szyszkowskim, aby zbadać wiarygodność świadectw. Hyacynt Pruszcz, historyk z XVII w. podaje, iż „wielkiej łaski Pańskiej” doznał wówczas sam biskup.

Na osi nawy dzisiejszego kościoła od strony zachodniej, wznosi się późnobarokowa ośmioboczna kaplica, a w niej Domek Loretański na wzór włoskiego Loreto. Kaplicę ufundowały okoliczne rody Krasińskich i Tarnowskich. We wnęce ściany zachodniej została umieszczona łaskami słynąca figura Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus z ok. 1400 r.

Największym wydarzeniem w historii piotrkowickiego sanktuarium była koronacja cudownej figury, której 7 września 1958 r. dokonał bp Czesław Kaczmarek, przy udziale abp. Eugeniusza Baziaka z Krakowa oraz siedmiu innych biskupów, w obecności ok. stu tysięcy pielgrzymów. Była to pierwsza koronacja w Polsce po II wojnie światowej.