Pierwsza konsekracja wdów w Radomiu

W radomskiej katedrze Opieki Najświętszej Maryi Panny po raz pierwszy w diecezji odbyła się uroczystość konsekracji wdów. Podczas Mszy św. bp Marek Solarczyk udzielił błogosławieństwa Danucie Dulewicz z parafii św. Józefa Oblubieńca NMP w Skarżysku-Kamiennej i Elżbiecie Senator z parafii Opieki NMP w Radomiu. Symbolicznym wyrazem tego aktu były krzyż i księga Liturgii Godzin, jakie otrzymały kobiety z rąk biskupa.

Wdowa konsekrowana to jedna z najstarszych obok dziewic i pustelników indywidualnych form życia konsekrowanego. W początkach Kościoła mowa była o błogosławieniu wdów. Forma ta z czasem wraz z rozwojem zakonów stawała się rzadsza, by w ostatnich latach znów się odrodzić.

W homilii bp Solarczyk mówił, że uroczystość skłania do refleksji nad życiem wspólnoty Kościoła, nad darami Boga i posłannictwem człowieka w tej wspólnocie.

– Dla wielu to, co się tutaj dokonuje może być niezrozumiałe. Wiele osób może po raz pierwszy usłyszało, że są indywidualne formy życia konsekrowanego. Ale to jest ten moment, kiedy te dwie panie stają dzisiaj wobec wspólnoty Kościoła, wobec mnie i mówią: chcemy być ważne w życiu Kościoła. Nie wagą naszego życia, tylko wartością Boga, bo o Niego chcemy się troszczyć w życiu tych, którzy są nam bliscy, ale i poza nimi, we wspólnocie – mówił biskup.

Danuta Dulewicz wyznała, że przyjęcie do stanu wdów jest dla niej największym szczęściem. – Czekałam na to. Teraz czuję radość i spokój. Cieszę się, że jestem pobłogosławiona i że przyszło tyle ludzi. Może dzięki temu więcej będzie pobłogosławionych wdów – powiedziała pani Danuta.

Przed liturgią ks. Piotr Walkiewicz, były diecezjalny delegat do spraw życia konsekrowanego przypomniał, że w Kościele istnieje różnorodność form życia konsekrowanego, które są owocem działania Ducha Świętego.

– Spośród tych osób konsekrowanych doskonale znamy zakonników, siostry zakonne, których spotykamy na co dzień. Trochę mniej kojarzymy członków Stowarzyszeń Życia Apostolskiego czy członków Instytutów Świeckich. Niewiele są znane dziewice i wdowy pobłogosławione oraz pustelnicy. Być może nawet nie słyszeliśmy, że istnieje taka forma poświęcenia się Panu Bogu.

Życie po konsekracji zewnętrznie właściwie się nie zmienia. Wdowa nie nosi żadnego habitu, mieszka w domu, jest nadal babcią, mamą, sąsiadką, pracownikiem czy emerytką. Pojawia się jedynie zobowiązanie do codziennego, w miarę możliwości, uczestnictwa we Mszy Świętej i odmawiania modlitwy brewiarzowej.

W diecezji radomskiej są trzy dziewice konsekrowane i jedna w formacji. Pobłogosławionych wdów jest 12, a jedna jest w formacji.