W Bahrajnie papież będzie modlił się o pokój w nowej katedrze

Spotkanie ekumeniczne i modlitwa o pokój zaplanowane podczas wizyty papieża Franciszka w Bahrajnie odbędzie się 4 listopada w katolickiej katedrze Matki Bożej Arabskiej („Our Lady of Arabia”), drugiej co do wielkości świątyni katolickiej na Półwyspie Arabskim. Została ona poświęcona niespełna rok temu. Budowa katedry jest uważana za kamień milowy religijnej otwartości w islamskim Królestwie Bahrajnu w Zatoce Perskiej.

Reprezentacyjna świątynia w pobliżu stolicy kraju, Manamy, składa się z ośmiokątnej struktury z dużym dachem w kształcie namiotu jako kopuły. Architektura ta ma przypominać biblijną historię Mojżesza. Zgodnie z tradycją Starego Testamentu, Mojżesz kazał zbudować Namiot Spotkania, w którym spotykał się ze swoim ludem zdążającym z Egiptu do Ziemi Obiecanej. Katedra, w której jest miejsce dla 2300 wiernych, została poświęcona Matce Bożej Arabskiej. Religijne odniesienie do Maryi, Matki Jezusa, było oczywiste, ponieważ w 2011 roku, na sugestię ówczesnego wikariusza apostolskiego dla Arabii Północnej, biskupa Camillo Ballina (1944-2020), Stolica Apostolska na patronkę wikariatu obrała „Panią Arabii”.

Bahrajn chce być postrzegany jako kraj tolerancji kulturowej i religijnej wobec wielu niemuzułmańskich pracowników gościnnych. Korzystają oni z możliwości praktyk religijnych, czego nie gwarantują inne części regionu. Do Kościołów i wspólnot chrześcijańskich należy około dziewięć procent społeczeństwa liczącego około 1,7 mln osób. Mają oni do dyspozycji 19 chrześcijańskich miejsc kultu.

Około 80 tys. zagranicznych pracowników należy do Kościoła katolickiego; zdecydowana większość z nich, to migranci z subkontynentu indyjskiego i Filipin. Jest jednak również miejscowa ludność chrześcijańska, co stanowi rzadkość w państwach Zatoki Perskiej. To około tysiąca wiernych, z których zdecydowana większość to katolicy, głównie arabscy chrześcijanie, którzy w latach 30. i 50. ubiegłego wieku wyemigrowali do Królestwa z innych krajów Bliskiego Wschodu i obecnie posiadają pełne obywatelstwo.

Katolicy w Bahrajnie są zorganizowani w dwóch wspólnotach kościelnych. Najstarsza z nich, parafia Serca Jezusowego w stolicy kraju Manamie, istnieje od 1938 roku, a rok później wybudowano kościół – pierwsze chrześcijańskie miejsce kultu w regionie Zatoki Perskiej. Ten macierzysty kościół był powiększany i rozbudowywany o przybudówki i istnieje do dziś. Ze względu na stały wzrost liczby wiernych, założono później nową parafię Our Lady of the Visitation w Awali, około 20 kilometrów na południe od Manamy.

Katolikami opiekują się księża z zakonu kapucynów pod kierownictwem o. Xaviera Mariana D’Souzy. Zwłaszcza główny kościół w Manamie oferuje w piątki i soboty wiele nabożeństw w różnych językach, ale już w poprzednich latach regularnie pękał w szwach.

Papież Benedykt XVI (2005-2013) poprosił więc o zgodę na budowę kolejnego kościoła już podczas inauguracyjnej wizyty pierwszego ambasadora Bahrajnu przy Stolicy Apostolskiej w 2008 roku. Propozycję przyjął dom królewski. W maju 2011 roku król Hamad bin Isa Al Chalifa odnowił swoją obietnicę. Okazją był podział ówczesnego wikariatu apostolskiego dla Arabii, który obejmował Półwysep Arabski i Kuwejt, na dwa wikariaty dla Arabii Północnej i Arabii Południowej. Od tego czasu Bahrajn wchodzi w skład obszaru Arabii Północnej, wraz z Kuwejtem, Katarem i Arabią Saudyjską. Pozostałe kraje zostały włączone do Wikariatu Arabii Południowej z siedzibą w Abu Zabi.

Watykański plan przeniesienia administracyjnej siedziby wikariatu z Kuwejtu do Bahrajnu był dla króla Chamada dowodem, że Kościół docenia przychylność królestwa wobec Kościoła. Władca przekazał działkę pod budowę katedry, a w 2013 roku wikariusz apostolski, bp Ballin otrzymał akt notarialny na około 3000 metrów kwadratowych ziemi na południowych obrzeżach Awali. Jednym z powodów opóźnienia były protesty islamistów przeciwko budowie kościoła. Po pięciu kolejnych latach, w czerwcu 2018 roku, wmurowano kamień węgielny. Wynikało to z długiej fazy planowania i czasu potrzebnego na zebranie funduszy.

W grudniu 2021 roku świątynia, której koszt budowy wyniósł około 25 mln euro, została oficjalnie otwarta. Kościół poświęcił prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, kard. Luis Tagle. Apsydę zdobią ręcznie malowane ikony z włoskiego warsztatu przedstawiające sceny biblijne. Ołtarz, chrzcielnica i ławki również zostały wykonane we Włoszech. Obok znajduje się pięciokondygnacyjny budynek wielofunkcyjny z dużą salą parafialną, licznymi salami do katechezy, gabinetami ministrantów i miejscem na kancelarię biskupią.

Proboszcz nowej świątyni, ks. Saji Thomas, podkreśla, że jest ona „przykładem harmonii religijnej, znakiem tolerancji Królestwa Bahrajnu i wspaniałym przykładem pokojowego współistnienia dla świata”. – Mamy tu międzynarodową społeczność, głównie z Indii, Filipin, Pakistanu, Sri Lanki, Libanu, Palestyny i Jordanii, ale także z wielu krajów Ameryki Łacińskiej i Afryki. Obecne są tu obrządki: łaciński, syromalabarski, syromalankarski, maronicki i koptyjski – powiedział ks. Thomas.

Biskup Ballin, który był motorem napędowym projektu budowy, nie dożył chwili ukończenia tego wielkiego przedsięwzięcia. Zmarł w Wielkanoc 2020 roku na skutek ciężkiej choroby nowotworowej. Od tego czasu Wikariatem Arabii Północnej zarządza tymczasowo 80-letni kapucyn, bp Paul Hinder.

Na Półwyspie Arabskim, jak dotychczas, jest tylko pięć kościołów formalnie wyznaczonych jako miejsce modlitwy katolików.