Wilamowice: spotkanie synodalnych koordynatorów parafialnych

„Chodzi o to, by to, co zostało osiągnięte, przynajmniej w naszym Kościele lokalnym, parafialnym i diecezjalnym mogło przynosić dobre owoce” – podkreślił koordynator synodalny ks. dr hab. Robert Samsel podczas spotkania koordynatorów parafialnych drogi synodalnej w diecezji bielsko-żywieckiej. Odbyło się ono 6 listopada w sanktuarium św. Józefa Bilczewskiego w Wilamowicach. Wzięli w nim udział bp Roman Pindel i około stu koordynatorów.

Biskup w swym słowie skierowanym do uczestników posynodalnego wydarzenia, nawiązując do czytania ze Starego Testamentu o męczeństwie siedmiu braci machabejskich, zachęcił do refleksji nad istotą wiary. Zwrócił uwagę, że tekst z Drugiej Księgi Machabejskiej uświadamia, iż bycie w drodze, także tej synodalnej, wiąże się z różnicami między uczestnikami tego procesu. „Te różnice biorą się z tego, że jest jednak różne rozumienie wiary. Różne jest do niej nasze podejście i rozumienie jej zasad” – sprecyzował. „Oceniamy inaczej, mamy nieraz inną propozycję sformułowania czegoś, dlatego że nieco różnimy się w tej naszej osobistej wierze, jaką nosimy w sobie” – dodał.

„Pytanie: za które prawdy wiary jesteśmy gotowi oddać życie? To prawdziwy sprawdzian tego, jak bardzo i w co wierzmy, co przyjmujemy bez żadnych zastrzeżeń” – stwierdził duchowny i powtórzył, jak ważna jest wiara i jej konsekwencje. „Mimo że wyznajemy jedną wiarę, różnimy się. Bo każdy z nas ma jakby wypisane w sercu trochę inne wyznanie wiary” – powiedział hierarcha.

Swoistymi świadectwami o doświadczeniu drogi synodalnej w parafii podzieliło się dwoje parafialnych koordynatorów – Małgorzata Kunicka z parafii w Hałcnowie i Tomasz Pal z parafii na bielskim osiedlu Karpackim.

„Mieliśmy okazję lepiej siebie poznać, ale też jakoś tak rzeczywiście bardzo konstruktywnie ten dialog przeprowadzać. Także udało nam się pewne inicjatywy w parafii jakoś zaplanować i później z czasem też wdrożyć” – wyjaśniła, wyliczając pojawiające się coraz wyraźniej najczęściej poruszane tematy.

„Jaka jest moja wiara, jakie jest moje świadectwo? Może sam fakt, że tutaj jestem dziś i dzielę się tym to jest jeden z owoców drogi synodalnej. Mimo że Kościół leży mi na sercu, że jakoś się angażuję w sprawy Kościoła, to uświadomiłam sobie, że mogłabym zrobić coś więcej, że mogłabym rzeczywiście odważniej dzielić się moim świadectwem, mówić o tym, co ja myślę, jak przeżywam moją wiarę, że bardzo często może w moim życiu tego brakuje” – dodała i zaznaczyła, ze spotkania w parafii mają szansę trwać w przyszłości.

„Mocnym doświadczeniem była modlitwa. Każde nasze spotkanie było poprzedzone modlitwą, adoracją. Naszymi ludzkimi siłami możemy różne inicjatywy i działania podejmować, ale to będzie tylko zawsze nasze ludzkie i te owoce będą bardzo małe, natomiast jeżeli chcemy rzeczywiście zrobić coś konkretnego, to musimy to robić z Duchem Świętym, który nami kieruje i prowadzi” – stwierdziła.

Koordynator z osiedla Karpackiego, przybliżając szczegóły na temat przebiegu spotkań synodalnych, zauważył, że był to bardzo dobry czas i ciekawe doświadczenie. „Dla mnie jako chrześcijanina i też socjologa religii” – wytłumaczył, wskazując w jaki sposób podczas dyskusji wyodrębnione zostały trzy obszary w odniesieniu do każdego z poruszanych zagadnień – to, co w Kościele doceniamy, czego się obawiamy i co potrzebujemy zmienić lub rozwinąć.

Zwrócił uwagę, jak ważna jest kwestia wiedzy na temat Kościoła. Porównując synod do remontu kościoła parafialnego zauważył: „Dla mnie synod jest trochę takim momentem, kiedy my trochę remontujemy ten Kościół, tę wspólnotę. Siadamy i mówimy: tu się coś sypie, tu przecieka, tu trzeba docieplić. I trzeba pewne rzeczy czasami zrobić. Nie chodzi o to, żeby w kościele jak remontujemy dach to zmieniamy funkcję tego obiektu. Robimy po to, żebyśmy mogli się tu modlić” – stwierdził, cytując artykuł kodeksu prawa kanonicznego o tym, że „naukę chrześcijańską należy wykładać w sposób dostosowany do poziomu słuchaczy, z uwzględnieniem potrzeb czasu” (Kan. 769).

Przypomniał soborową Konstytucję o liturgii świętej „Sacrosanctum concilium”, gdzie w punkcie pierwszym także mówi się, że zmiany są dobre i potrzebne dla rozwoju Kościoła.

Spotkanie w wilamowickim kościele zakończyło nabożeństwo eucharystyczne. Zebranym w świątyni uczestnikom kapłani udzielili błogosławieństwa relikwiami św. Józefa Bilczewskiego.

Bardziej nieformalne rozmowy i dyskusje toczyły się dalej podczas spotkania przy stole. Nie zabrakło okazji do dzielenia się osobistymi doświadczeniami drogi synodalnej, do zadawania trudnych pytań i snucia planów na przyszłość.

W syntezie synodalnej przygotowanej przez diecezję bielsko-żywiecką pod koniec czerwca br. podkreślono, że najważniejszą nowością dla wszystkich uczestników synodalnych spotkań było „wspólne uczenie się jak mówić i dyskutować o Kościele, jak dotykać fundamentalnych kwestii wiary, ale także jak opisywać zwykłe ludzkie doświadczenie”. „Synodalność stanowi nadzieję dla Kościoła w wielu wymiarach. Jest ona pewną koniecznością w dzisiejszych czasach. Trzeba troszczyć się o jej trwanie przy jednoczesnym poszanowaniu wierności nauce i tradycji wiary” – brzmi jeden z wniosków zawartych w diecezjalnej syntezie.

Jak zauważyli autorzy diecezjalnej syntezy, przywołując temat Synodu – „Komunia – uczestnictwo – misja” – przeprowadzany na poziomie parafii, grup zawodowych, formacyjnych i stanowych synod „pozwolił w wielu przypadkach odnowić poczucie jedności, zbudować więzi między biorącymi udział w spotkaniach i, co najważniejsze, dzięki komunii z sobą wejść w komunię z Bogiem”.

Diecezja bielsko-żywiecka na wezwanie papieża Franciszka do Synodu o synodalności rozpoczęła go 17 października 2021 r. uroczystą Mszą św. w bielskiej katedrze pod przewodnictwem biskupa Romana Pindla. Wierni zostali poinformowani o dokumentach synodalnych oraz przebiegu zaplanowanego procesu. Biskup powołał zespół synodalny. Na przełomie listopada i grudnia odbyły się konsultacje z udziałem ponad 200 osób świeckich, odpowiedzialnych za zorganizowanie synodalnych grup w swoich wspólnotach parafialnych.

Około dwustu parafii diecezji bielsko-żywieckiej – miejskich i wiejskich – uczestniczyło w procesie synodalnym. Efektem tego doświadczenia były nadesłane wnioski, zebrane przez parafialnych koordynatorów. Przyszły także indywidualne odpowiedzi za pomocą poczty elektronicznej oraz listy od osób fizycznych.