Kielce: pożegnano Amelię Sołtysiak – harcerkę Szarych Szeregów, poetkę i publicystkę, działaczkę społeczną

Podczas Mszy św. w kieleckiej bazylice pod przewodnictwem bp. Mariana Florczyka, w asyście pocztów sztandarowych wojskowych, harcerskich, szkolnych, licznie przybyli kielczanie pożegnali zmarłą 11 listopada, Amelię Barbarę Sołtysiak – zasłużoną dla kultury i oświaty miasta, inicjatorkę licznych upamiętnień. Miała 93 lata.

– Dzięki dobrym czynom i dobrym słowom przynależała do wielu środowisk społecznych, nie dziwią więc dzisiaj liczne sztandary – mówił na początku Mszy św. bp Marian Florczyk. – Dziękujemy Panu Bogu za życie Amelii, piękne i dobroczynne – dodał biskup, składając wyrazy współczucia córkom śp. Amelii Sołtysiak.

Homilię wygłosił ks. dr hab. Stefan Radziszewski.

– Stajemy na wzgórzu katedralnym, by serdecznie pomodlić się za naszą Amelię – powiedział. Nawiązując do wieku zmarłej i jej związków z harcerstwem zauważył, że „powinny pojawić się tutaj 93 harcerki oraz 93 okruchy poezji i prozy”, wspomniał cześć zmarłej wobec Matki Bożej Łaskawej Kieleckiej, ale i „tej w czerwono-czarnej zapasce, Cisowskiej, Partyzanckiej”. Przypominał „uśmiech naszej Amelii”, który był wyrazem jej pasji życia i nigdy niegasnącej nadziei, „jej zachwytu nad życiem, słowem, Bogiem”.

Amelia Barbara Sołtysiak urodziła się 17 kwietnia 1929 r. w Chmielniku, a od 1946 mieszkała na stałe w Kielcach. Ukończyła Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Błogosławionej Kingi w Kielcach oraz Podyplomowe Studium Planowania Przestrzennego na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej.

Od 1943 r. aktywnie działała w Związku Harcerstwa Polskiego. Była wiceprezesem Klubu Inteligencji Katolickiej i Stowarzyszenia Wychowanków Tajnego Nauczania oraz członkiem Stowarzyszenia Ochrony Dziedzictwa Narodowego, Towarzystwa Sztuk Pięknych, Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.

Śp. Amelia Sołtysiak była inicjatorką wielu miejsc pamięci, m.in. Pomnika Niepodległości w Kielcach. Z wykształcenia, ale i z zamiłowania była urbanistką – wieloletnim pracownikiem Dyrekcji Inwestycji Miejskich w Urzędzie Miasta Kielce. Pozostawiła po sobie wiele trwałych inwestycji. Troszczyła się o rozwój budownictwa mieszkaniowego i komunalnego oraz o powstawanie ośrodków zdrowia i szpitali na terenie Kielc i ówczesnych województw: kieleckiego, tarnobrzeskiego i radomskiego.

Autorka książek wspomnieniowych, m.in. „Kinżanki z Leśnej”, „Chmielnik i Ja”, „Meandry”, tomików poezji, esejów, artykułów prasowych o historii, w tym dotyczących szwagra – Mariana Sołtysiaka „Barabasza” – dowódcy legendarnego oddziału Armii Krajowej „Wybranieccy”.

Została pochowana na Cmentarzu Starym.