Sędziszów upamiętnił śp. ks. Mariana Haczyka – budowniczego „kolejarskiej” parafii św. Brata Alberta

Wmurowaniem tablicy pamiątkowej i uroczystą Sumą pod przewodnictwem bp. Andrzeja Kalety parafia św. Brata Alberta w Sędziszowie upamiętniła pierwszego proboszcza i budowniczego parafii św. Brata Alberta, powstałej dla środowiska kolejarzy i szybko rozwijającego się kolejarskiego miasteczka.

Śp. ks. Marian Haczyk był także wieloletnim duszpasterzem kolejarzy diecezji kieleckiej, a parafię i kościół budował w bardzo trudnych czasach PRL, odprawiając pierwsze Msze św., począwszy od pamiętnej Pasterki, w foliowym tunelu, sprawowanej przy wielkim mrozie przez bp. Stanisława Szymeckiego.

W homilii bp Andrzej Kaleta nawiązał do wydarzeń nad Jordanem, które dzisiaj wspomina Kościół; stawiał pytania o to, dlaczego naród wybrany nie rozpoznał Mesjasza? Apelował także, aby ta historia nie powtórzyła się współcześnie i prosił o wierność Chrystusowi. – Uznając Go Bogiem, w pełni mu zaufajmy, On niczego więcej dla nas nie pragnie, jak tylko naszego zbawienia – mówił bp Kaleta, tłumacząc istotę chrztu Jezusa w Jordanie, który był przecież bez grzechu.

– Na drogach naszego życia napotykamy ludzi, którzy nawet nie zdając sobie z tego sprawy, są narzędziami w ręku Boga. On przez nich mówi nam, co jest najważniejsze. Takim człowiekiem był św. Jan Chrzciciel. Byli święci, a wśród nich św. Jan Paweł II. Takim człowiekiem był zmarły niedawno papież emeryt Benedykt XVI. Ale byli również ludzi, o których chciałoby się powiedzieć: tacy zwyczajni – mówił biskup, wskazując m.in. na osobę śp. prałata ks. Mariana Haczyka, „budowniczego kościoła, w którym się znajdujemy”.

– To jemu poświęcona jest płyta, którą poświęciliśmy na początku Mszy św. Ale myślę, że ta płyta upamiętnia również ludzi spośród was, których trud, ofiarność i modlitwa zawarte są w murach tego kościoła – podkreślił bp Andrzej Kaleta.

Ks. Marian Haczyk urodził się 10 września 1945 r. w parafii św. Jakuba Apostoła w Mieronicach k. Wodzisławia. Święcenia prezbiteratu przyjął w1968 r. z rąk bp. Jana Jaroszewicza. Pracował w parafiach: św. App. Piotra i Pawła w Sędziszowie, Wniebowzięcia NMP w Proszowicach, w kieleckiej parafii katedralnej oraz w diecezjalnej Caritas.

W 1983 r. bp Stanisław Szymecki skierował ks. Haczyka jako wikariusza do Sędziszowa z zadaniem organizacji nowego ośrodka duszpasterskiego wraz z budową nowej świątyni. Jesienią 1983 r. na niewielkim placu została odprawiona pierwsza Msza św. Życie religijne i duszpasterskie skupiało się przy skromnej, drewnianej kapliczce do której dostawiono foliowy tunel ogrodniczy. Ten trudny czas oraz lata karkołomnej budowy kościoła zjednoczyły parafian.

1 czerwca 1985 r. bp Szymecki erygował nową parafię, a za patrona został wybrany nowo wyniesiony na ołtarze bł. Brat Albert Chmielowski. Proboszczem tej wspólnoty został ks. Marian Haczyk. W 1999 r. sprawowano pierwszą Pasterkę w nowym kościele, natomiast konsekracja świątyni parafialnej, odbyła się 29 października 2000 r.
Proboszcz wybudował i wyposażył wnętrze świątyni, od podstaw zbudował cmentarz parafialny, prowadził dynamiczne duszpasterstwo. Rokrocznie organizował pielgrzymki dla kolejarzy z diecezji kieleckiej i spotkania formacyjne dla kolejarskiego środowiska, a także modlitwy za ofiary katastrof kolejowych.

Ks. Haczyk zmarł 22 czerwca 2022 roku.

Wacław Szarek, burmistrz Sędziszowa napisał na stronie internetowej Miasta i Gminy Sędziszów: „Śp. Ks. Prałat Marian Haczyk żył w naszym środowisku przez 40 lat, w tym 35 lat, jako proboszcz. Z tego miejsca przez dwie kadencje z woli Biskupa pełnił funkcje Dziekana Dekanatu Sędziszowskiego. Rzadko spotyka się proboszcza który byłby tak długo proboszczem w jednej parafii. Jest ona dziełem jego rąk, budował ją od „zera”, tak w sensie materii, jak i w sensie duchowym. Przez lata poznał każdy zakątek nie tylko parafii, ale i gminy. Widział swoją posługę kapłana, który nie tylko naucza ale i napomina – jak ojciec, który właściwie pojmuje swoją rolę odpowiedzialności za wychowanie swoich dzieci”.