Obchody Dnia Życia Konsekrowanego w archikatedrze lubelskiej

W święto Ofiarowania Pańskiego w archikatedrze lubelskiej odbyły się diecezjalne obchody Światowego Dnia Życia Konsekrowanego. – Dziękujemy Panu Bogu za bezcenny dar, jakim jest dla nas życie konsekrowane, wyrastające z wiary i miłości w różnych jego formach i wymiarach. To również dobra okazja, by podziękować za wszelkie dobro, którego doznaliśmy i wciąż doznajemy dzięki modlitwie i pracy sióstr oraz braci z licznych zgromadzeń zakonnych oraz instytutów życia konsekrowanego – powiedział abp Budzik.

Słowa gratulacji i błogosławieństwa do księdza biskupa skierował papież Franciszek. Ojciec Święty podziękował bp. Mieczysławowi Cisło za „posługę dla dobra lubelskiej wspólnoty wiernych, wypełnianą oddanym kapłańskim sercem oraz prawdziwą pasterską troską”. Papież przywołał gorliwą i roztropną działalność jubilata w strukturach Konferencji Episkopatu Polski „przez którą wszystkim i każdemu z osobna ukazywał, że Chrystus jest naszą Paschą”.

W homilii abp Józef Michalik odniósł się do sceny ofiarowania Pana Jezusa w świątyni, kiedy na spotkanie ze Świętą Rodziną wyszło dwoje starych i doświadczonych w służbie Bożej ludzi, którzy w Dzieciątku Jezus ujrzeli „światło na oświecenie pogan i chwałę ludu izraelskiego”.

Rozpoznawać znaki Boże, znaki czasów, i nie przeoczyć najważniejszego znaku danego przez Boga to przywilej starości. Mieć czas zatrzymać się na chwilę nad kruchym dziecięciem, jednym z wielu, i rozpoznać w nim tego jedynego, któremu trzeba ofiarować wszystko, to szansa dla ludzi posługujących w świątyni i może szczególnie zarezerwowana dla pochylonych wiekiem, dla starców – powiedział arcybiskup senior z Przemyśla.

Hierarcha wezwał do wdzięczności za dar chrztu i modlitwy. – Dopiero w wieczności dowiemy się jak wiele zawdzięczamy modlitwom Matki Najświętszej i innych ludzi, że do dzisiaj zachowaliśmy wiarę i nadzieję zbawienia, że wielu z nas zdołało usłyszeć głos powołania do jeszcze bliższej służby Bogu i że trwamy w naszym powołaniu – zaznaczył.

Arcybiskup w szczególny sposób dziękował za świętych kapłanów związanych z ziemią lubelską, w tym za św. Jana Pawła II, bł. kard. Stefana Wyszyńskiego i licznych męczenników II wojny światowej. – Ufam, że i dziś Lublin ma świadków wiary, świadków wierności Chrystusowi, którzy są światłem w ciemności – powiedział.

Na zakończenie Liturgii liczne delegacje dziękowały Bogu za dar pasterskiej służby bp. Mieczysława Cisło. Wojewoda lubelski Lech Sprawka dziękował m.in. za „świadectwo wiary i życia wiernego Ewangelii, za duszpasterską kreatywność w budowaniu wspólnoty wśród kapłanów, osób konsekrowanego i świeckich, za aktywne uczestnictwo w dialogu ekumenicznym i międzyreligijnym, za zaangażowanie w sprawy archidiecezji lubelskiej i mieszkańców regionu”. Proboszcz archikatedry ks. Krzysztof Kwiatkowski w imieniu wychowanków z seminarium podziękował za ojcowskie zatroskanie; jak podkreślił, „jubilat zawsze staje po stronie człowieka, okazując miłość pasterską i miłosierdzie”.

Biskup Mieczysław Cisło powiedział, że „jubileusze, zwłaszcza 50-lecie kapłaństwa, ale i 25-lecie biskupstwa, to generalna próba przed pogrzebem, bo wtedy mówi się tylko dobrze o człowieku”. Wyraził wdzięczność Bogu i ludziom za otrzymane łaski i wszelką życzliwość. Podkreślił znaczenie religijnego domu rodzinnego i bliskość sanktuarium Matki Bożej w Krasnobrodzie, gdzie kształtowało się nie tylko jego powołanie, ale też ciotek – zakonnic i kuzynów – kapłanów.

Srebrny jubileusz biskupstwa zgromadził wielu gości, m.in. abp. Józefa Michalika, abp. Mieczysława Mokrzyckiego, abp. Henryka Nowackiego, bp. Mariusza Leszczyńskiego, bp. Grzegorza Suchodolskiego, bp. Ryszarda Karpińskiego, bp. Józefa Wróbla i bp. Adama Baba, a także przedstawicieli Kościoła prawosławnego z abp. Ablem i ewangelicko-augsburskiego oraz gminy żydowskiej. Wśród licznie zgromadzonych osób życia konsekrowanego oraz wiernych świeckich obecni byli przedstawiciele różnego szczebla władz oraz instytucji. Szczególne grono uczestników liturgii stanowili kapłani, dla większości których biskup jubilat był wychowawcą w seminarium duchownym.

Biskup Mieczysław Cisło urodził się 15 sierpnia 1945 r. w Niemirówku, na terenie parafii w Krasnobrodzie (dziś diecezja zamojsko-lubaczowska). W 1964 r. wstąpił do seminarium duchownego w Lublinie, w 1970 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Piotra Kałwy. Przez cztery lata pracował jako wikariusz w Krasnymstawie i przez jeden rok w Lubartowie. W 1975 r. został wysłany na studia do Rzymu, gdzie w 1981 r. obronił na Uniwersytecie Gregoriańskim doktorat z teologii dogmatycznej.

Po powrocie do diecezji został przełożonym w seminarium, pełniąc kolejno funkcje prefekta, wicerektora i rektora, także rektora seminarium greckokatolickiego. Jednocześnie prowadził wykłady z teologii dogmatycznej jako asystent, adiunkt i starszy wykładowca. 2 lutego 1998 r. przyjął z rąk abp. Józefa Życińskiego święcenia biskupie. W ramach Konferencji Episkopatu Polski pełnił funkcje przewodniczącego Rady Katolików Świeckich oraz współprzewodniczącego Zespołu ds. Dialogu z Kościołem Ewangelickim. Był członkiem zespołu duszpasterskiego ds. kontaktów z Kościołem Greckokatolickim na Ukrainie, przewodniczącym Komitetu KEP ds. Dialogu z Judaizmem oraz przewodniczącym Rady KEP ds. Dialogu Międzyreligijnego.

W sierpniu 2020 r. został zwolniony z obowiązków biskupa pomocniczego i przeszedł w stan emerytalny. Nadal jednak głosi gorliwie słowo Boże, uczestniczy w uroczystościach parafialnych i diecezjalnych, podejmuje trud wizytacji kanonicznych, angażuje się w prace III Synodu Archidiecezji Lubelskiej, wnosi wkład w budowanie wspólnoty wśród kapłanów, osób życia konsekrowanego i wiernych świeckich. Uczestniczy aktywnie w dialogu ekumenicznym i międzyreligijnym.