Wiedeńscy dominikanie przypomną kazania z ośmiu stuleci

Z ciekawą inicjatywą wyszli do wiernych ojcowie dominikanie w Wiedniu. W okresie Wielkiego Postu, w ramach inicjatywy „Old but Gold” (Stare ale złote) młodzi zakonnicy postanowili przypomnieć kazania głoszone z ambon przez dominikanów na przestrzeni ośmiu stuleci. Teksty kazań będą czytane z ambony w sześć kolejnych niedziel, począwszy od 26 lutego do Niedzieli Palmowej w stołecznym kościele St. Maria Rotunda. Odczytanie z ambony każdego kazania (niektóre skrócone do ok. 20 minut) poprzedzi krótkie wprowadzenie oraz informacja o autorze.

W porządku chronologicznym zostaną przypomnieni znani przedstawiciele Zakonu Kaznodziejskiego: następca św. Jacka o. Jordan z Saksonii (1190-1237) i jego kazanie na Wielki Post z roku jego śmierci 1237, następnie 4 marca mistyk o. Johannes Tauler (1301-1361), który w 1361 roku głosił: „Jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”. Z kolei 11 marca przypomniany zostanie o. Girolamo Savonarola (1452-1498) ekskomunikowany przez papieża Aleksandra VI w 1497 r. jako „heretyk, schizmatyk i gardzący Stolicą Apostolską”. Był znany z tego , że w swoim krytykowaniu ziemskich próżności nie przebierał w słowach, stąd też nie zawsze otaczano go sympatią Przytoczone zostaną jego wypowiedzi o miłości niebiańskiej i ziemskiej.

Pozostali trzej dominikańscy kaznodzieje, których kazania wybrzmią u wiedeńskich dominikanów, to żyjący w XVIII wieku o. Cyrill Riga (1689-1758), francuski prowincjał o. Henri Lacordaire (1802-1861), przez krótki przedstawiciel ludowy w paryskim Zgromadzeniu Narodowym w 1848 roku, i o. Diego Goetz , zmarły w Wiedniu w 1980 roku. Po każdym z sześciu kazań będzie okazja do wymiany myśli i dyskusji merytorycznej z dominikanami w sali klasztornej.

„Ponieważ prezentowane przez nas kazania są historyczne, jesteśmy ciekawi reakcji w zakresie stylu kazania, doboru słów i treści” – wyjaśnił w rozmowie z austriacką agencją katolicką Kathpress współinicjator projektu o. Dominicus Maria Armbruster. Dominikanie mają nadzieję, „że myśl jakie się odnajduje w wielowiekowych kazaniach, będą wzbogaceniem dla ludzi także i dzisiaj”.