Msza św. w Środę Popielcową w koszalińskiej katedrze

Biskup koszalińsko-kołobrzeski przewodniczył Mszy św. w Środę Popielcową w koszalińskiej katedrze. – Przyjmujemy popiół dziś po to, aby z serca podawać drugiemu człowiekowi nie popiół, ale gesty dobroci, miłości i przebaczenia – usłyszeli zgromadzeni w Środę Popielcową w koszalińskiej katedrze.

– Posypanie popiołem dokonuje się raz w roku, ale nie obowiązuje tylko dzisiaj. Czy gdy nasze głowy ktoś posypie popiołem, pokornie przyjmiemy ten znak, aby skruszyć własne serca i przez to skruszyć harde serca bliźnich, czy może raczej oddamy popiół za popiół? Ta pokusa niejednokrotnie nam towarzyszy. Nie o to chodzi w tym geście. Prawda zawarta w mocnych słowach „prochem jesteś” nie ma jednodniowego wymiaru. Przyjmujemy popiół dziś po to, aby z serca podawać drugiemu człowiekowi nie popiół, ale gesty dobroci, miłości i przebaczenia – usłyszeli zgromadzeni w katedrze.

Wcześniej biskup mówił o konieczności nawrócenia, które jest podstawowym zadaniem na Wielki Post. Jak podkreślił, słowo Boże wzywa do nawrócenia serca, a nie tylko do zewnętrznych, drastycznych, postnych uczynków.

– Czasami celebryci chwalą się tym, jak wiele wyrzeczeń musieli ponieść, aby osiągnąć to czy tamto. Zatem światu bliskie jest wyrzeczenie się w imię większych wartości. Jeżeli zatem dzisiaj tak trudno jest nam dostrzec wyższe wartości, to dzieje się tak nie dlatego, że ich nie ma, że nie ma wokół nas Pana Boga, czy wspaniałych ludzi, tylko dlatego, że nie stać nas nie tylko na wyrzeczenie, ale na szerokie otwarcie oczu i serca, czy wyciągnięcie ręki, choćby po sakramenty. Blisko każdego z nas jest jakiś kościół, konfesjonał, ołtarz. Sakramenty dają życie, wystarczy tylko skorzystać – mówił biskup.

Duchowny odniósł się do ewangelicznych wskazówek na Wielki Post, wyrażonych w triadzie: modlitwa, post, jałmużna. – Jezus nalega przede wszystkim na usposobienie wewnętrzne, które tym środkom daje skuteczność. Jałmużna „gładzi grzechy”, lecz jedynie wtedy, kiedy spełniona jest po to, by podobać się Bogu i wesprzeć potrzebującego, a nie dla zyskania pochwal. Modlitwa jednoczy człowieka z Bogiem i wyjednuje łaskę, lecz tylko wtedy, gdy wypływa z głębi serca i nie sprowadza się do ostentacji lub do bezmyślnego poruszania wargami. Post jest ofiarą miłą Bogu i gładzi winy, byleby tylko umartwienie ciała łączyło się z ważniejszym jeszcze umartwieniem miłości własnej – podkreślił.

Po homilii biskup wraz z obecnymi w katedrze kapłanami posypywał głowy wiernych popiołem. Sam również przyjął ten znak.