Beskidzkie Muzeum Rozproszone Diecezji Bielsko-Żywieckiej już gotowe

Realizowany od 2019 roku unikalny i nowatorski projekt Beskidzkiego Muzeum Rozproszone (MuRo) Diecezji Bielsko-Żywieckiej został ukończony, a zabytkowe obiekty sakralne regionu na terenie Śląska i Małopolski odzyskały swój dawny blask. Uroczyste otwarcie muzeum zaplanowano na 11 maja br. w Nidku, jednak już od 1 kwietnia będzie można odwiedzać poszczególne obiekty.

Zdaniem pomysłodawcy przedsięwzięcia ks. dr. Szymona Tracza, stworzenie Beskidzkiego MuRo stało się fascynującą przygodą życia. „Z jednej strony to wielka radość, że udało się uratować dla kolejnych pokoleń wspaniałe zabytki architektury drewnianej Podbeskidzia, a z drugiej ogromna satysfakcja współpracy ze wspaniałymi ludźmi, którzy na różnych płaszczyznach zaangażowali się w to dzieło” – przyznaje pełnomocnik projektu.

Jak przypomina historyk sztuki, idea Beskidzkiego MuRo zrodziła się z potrzeby ratowania popadających w nieodwracalną ruinę czterech nieużywanych, bezcennych dla polskiej kultury drewnianych kościołów znajdujących się na terenie ziemi oświęcimskiej: w Grojcu, Nidku, Osieku i Polance Wielkiej oraz drewnianego budynku dawnej szkoły parafialnej w Starej Wsi koło Wilamowic. W ramach projektu przeprowadzono także konserwację dwóch drewnianych świątyń parafialnych w Gilowicach i Łodygowicach na Żywiecczyźnie.

„Obiekty te stanowią przykład budownictwa drewnianego od późnego gotyku do dojrzałego baroku (XVI-XVIII w.). Zabytki połączono we wspólny szlak turystyczny za pomocą tzw. rzeczywistości rozszerzonej (AR) z pozostałymi czternastoma drewnianymi kościołami w diecezji bielsko-żywieckiej wpisanymi do rejestru zabytków” – wyjaśnia duchowny.

W obiektach m.in. wymieniono poszycia gontowe dachów oraz wież kościołów. Odtworzono dawne drogi procesyjne przy kościołach w Nidku, Osieku i Polance Wielkiej. Przeprowadzono konserwację historycznych ogrodzeń kościołów, a pracom konserwatorskim poddano zniszczone polichromie ścienne oraz bezcenne wyposażenie wnętrz, składające się z ołtarzy, ambon, chrzcielnic, prospektów organowych, epitafiów, ław, posadzek i innych. Po zakończeniu prac konserwatorskich w wymienionych świątyniach, obok zachowania pierwotnych funkcji liturgicznych, urządzono ekspozycje muzealne zogniskowane na konkretnym temacie przewodnim.

Beskidzkie Muzeum Rozproszone (MuRo) składa się z trzech części. Zasadniczy moduł stanowi pięć drewnianych, zabytkowych budynków – kościoły w Grojcu, Nidku, Osieku i w Polance Wielkiej oraz budynek dawnej szkoły w Starej Wsi. Moduł drugi Beskidzkiego Muzeum Rozproszonego obejmuje dwa czynne kościoły parafialne w Gilowicach i Łodygowicach. Moduł trzeci to czternaście drewnianych, zabytkowych kościołów wpisanych do krajowego rejestru zabytków z terenów diecezji bielsko-żywieckiej, zlokalizowanych w województwie małopolskim i śląskim.

„Położone u podnóża malowniczych Beskidów świątynie zostały połączone ze sobą oraz z pozostałymi dwoma modułami Beskidzkiego Muzeum Rozproszonego w szlak turystyczno-kulturalny za pomocą rzeczywistości rozszerzonej AR (aplikacji mobilnej). Pomocna w tym również jest strona internetowa Beskidzkiego MuRo (www. beskidzkiemuro.pl). Dzięki nowoczesnym technologiom samemu w dowolny sposób można zaplanować kolejność zwiedzania, wybrać dostępne trasy rowerowe, samochodowe lub piesze, a także zaczerpnąć wiedzy o fenomenie drewnianej architektury sakralnej Podbeskidzia i jego bardzo ciekawej kulturze i sztuce” – tłumaczy ks. Tracz.

Projekt „Beskidzkie Muzeum Sakralnej Architektury Drewnianej Diecezji Bielsko-Żywieckiej – udostępnienie dziedzictwa kulturowego Podbeskidzia poprzez nadanie nowych funkcji kulturalnych drewnianym obiektom zabytkowym” zrealizowano w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 VIII Oś Priorytetowa: Ochrona dziedzictwa kulturowego i rozwój zasobów kultury. Dofinansowanie projektu z UE: 16 812 003 PLN. Całkowita wartość projektu: 20 140 245,21 PLN