Bydgoszcz: złoty jubileusz ślubów zakonnych s. Marii od Dzieciątka Jezus

„Patrząc na siostrę, radujemy się wypełnianiem woli Bożej” – powiedział bp Krzysztof Włodarczyk, który przewodniczył Mszy św. z okazji złotego jubileuszu ślubów zakonnych s. Marii od Dzieciątka Jezus OCPA z klasztoru Klarysek od Wieczystej Adoracji w Bydgoszczy.

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego zgromadziła w Kaplicy pw. Bożego Ciała kapłanów, rodzinę, przyjaciół i wiernych. – Powołanie to Boży zamysł wobec każdego człowieka. To wkroczenie Boga w życie człowieka. Czasami wygląda to jak błyskawica, a innym razem, jak ożywczy deszczyk majowy – mówił w czasie homilii bp Krzysztof Włodarczyk.

Dodał zarazem, że do powołania potrzeba dwóch: tego, który woła – Boga, a także tego, który jest adresatem wołania – człowieka. „Być chrześcijaninem – to odkryć ze zdumieniem, że Bóg powołuje mnie do konkretnego stylu życia. Powołuje, bo kocha” – cytował bp Krzysztof Włodarczyk o. Amadeo Cenciniego FdCC, włoskiego psychologa i pedagoga. – Ten, co woła jest najważniejszy, bo On dla wołanego przygotował „jakąś” sensowną propozycję na całe życie – dodał bp Włodarczyk.

W czasie uroczystości miał miejsce obrzęd odnowienia ślubów. Siostra otrzymała również od biskupa poświęcony krzyż.

Jubilatka Irena Krobska urodziła się 9 stycznia 1944 roku w Osieku nad Notecią jako najstarsza córka Antoniego i Marianny. Miała pięcioro rodzeństwa. Ukończyła technikum ekonomiczne. Posiadając wybitny talent aktorski, brała czynny udział w kółku artystycznym. Także zgodnie z wykształceniem pracowała w banku. Mimo serdecznych relacji rodzinnych i dobrej pracy, poczuła w sercu powołanie. Po powrocie z Jasnej Góry zapukała do furty klarysek w Bydgoszczy.

Irena Krobska wstąpiła do klasztoru 8 września 1970 roku. W czasie obłóczyn – 25 marca 1971 roku – otrzymała habit i nowe imię: s. Maria od Dzieciątka Jezus. Po odbyciu próby nowicjalnej pierwszą profesję złożyła 25 marca 1973 roku. W 1975 roku została wysłana na Wyższy Instytut Katechetyczny w Krakowie, który ukończyła dyplomem. 8 kwietnia 1978 roku złożyła śluby wieczyste. Pomagała w opiece nad chorymi siostrami. Była to praca, której z miłością oddawała się przez wiele lat. Od 1988 do 2018 roku była członkinią zarządu klasztoru w Bydgoszczy.

Najważniejszą jej cechą jest nieustanna modlitwa i gorliwość w adoracji Najświętszego Sakramentu. Od początku swoje powołanie związała z Matką Bożą. To z Nią na modlitwie obejmuje cały Kościół, kapłanów, ojczyznę, osoby chore i proszące o duchowe wsparcie. – Zwróćmy uwagę na symbolikę kwiatów, jakie jubilatka złożyła na tronie eucharystycznym. Tam, gdzie jest wystawiony Najświętszy Sakrament, przed którym dzień i noc trwają nasze siostry – powiedział kapelan ks. Piotr Buczkowski.

Duszpasterz niewidomych przypomniał, że w kaplicy przy Gdańskiej w Bydgoszczy trwali również na modlitwie m.in. przyszli polscy błogosławieni: ks. Michał Kozal i kard. Stefan Wyszyński. – Droga siostro, życzę, byś trwała w tym sanktuarium „ciszy i adoracji” tak długo, jak Pan Bóg tobie pozwoli. A gdy przejdziesz do Ojca, byś stanęła przed Jego tronem obok tych błogosławionych – dodał ks. Piotr Buczkowski.