Świętokrzyskie zwyczaje świąteczne na kiermaszu w Muzeum Wsi Kieleckiej

Wykonywanie tradycyjnych ozdób – stroików, palm, pisanek, pieśni pasyjne i warsztaty oraz prezentacja rękodzieła świątecznego złożą się na Kiermasz Wielkanocny w Dworku Laszczyków, organizowany w Niedzielę Palmową przez Muzeum Wsi Kieleckiej.

W zabytkowych wnętrzach Dworku Laszczyków warsztaty z wykonywania tradycyjnych, papierowych ozdób wielkanocnych poprowadzą twórczynie ludowe: Jadwiga Brzoza, Jadwiga Betka oraz Stefania Golenia.

– Warto posłuchać, jak dawniej przygotowywano np. palmy, jak zioła i kwiaty zbierano w tym celu przez cały rok. I taka palma ma inną wartość emocjonalną, niż ta zakupiona w sklepie, a sprowadzona zza oceanu – powiedziała KAI Beata Ryń, kierownik Działu Promocji i Marketingu Muzeum Wsi Kieleckiej.

Na scenie z repertuarem nastrojowych pieśni pasyjnych wystąpią zespoły: Kowalanki, Bolechowiczanie oraz Kumosie. Dworek Laszczyków usytuowany jest w sąsiedztwie bazyliki katedralnej, stąd uczestnicy Mszy św. chętnie zaglądają w Niedzielę Palmową na kiermasz.

Tegoroczne wydarzenie zgromadzi rekordową liczbę wystawców. Będzie ich ok. 50. – Na stoiskach zagoszczą produkty od naszych regionalnych producentów oraz potrawy świąteczne od Kół Gospodyń Wiejskich. To nasza propozycja powrotu do smaków dzieciństwa. Twórcy ludowi zaprezentują rękodzieło ludowe oraz wyjątkowe ozdoby świąteczne: pisanki, wydmuszki, palmy, serwety oraz stroiki – dodaje Beata Ryń.

Kiermasz potrwa w godzinach 11 – 15.

Palmy wykonywane na ziemi kieleckiej były tradycyjnie krótkie i skromne. Robiło się je zawsze z gałązek wierzbowych, zielonych gałązek borowiny oraz z suszonych, barwionych traw i zbóż. Ich stałym elementem były rozkwitłe „kotki” wierzbowe i bibułkowe dekoracje, niekiedy przybierające formy ozdobnych kwiatuszków. Dodawano również kwiatki nieśmiertelnika. Jak wspominają kielczanie starszego pokolenia, przed wojną biedniejsi wykonywali palmy własnoręcznie, bogatsi kupowali je przed kościołem. Po powrocie do domu zatykano je za „święty obraz”. Kiedy po pewnym czasie bazie wierzbowe zaczynały opadać, palmy nigdy nie wyrzucano, ale spalano w piecu.