Dziś Święto Chrztu Polski

14 kwietnia przypada, obchodzone po raz piąty a ustanowione przez Sejm RP, Święto Chrztu Polski. Ma ono skłaniać Polaków do manifestowania patriotyzmu i podejmowania działań na rzecz dobra wspólnego w Ojczyźnie. Przypomina też, że chrzest był elementem, od którego zaczęła się historia Polski i jej chrześcijańskie dziedzictwo.

Święto Chrztu Polski zostało ustanowione przez Sejm RP 22 lutego 2019 r. Ma ono upamiętniać wydarzenie, które legło u fundamentów państwa polskiego i jednocześnie skłaniać do wdzięczności, zadumy i zastanowienia się nad tym, co każdy z nas może dla dobra Ojczyzny zrobić.

W myśl przyjętej ustawy 14 kwietnia ma być dniem „narodowej refleksji nad dziedzictwem naszych ojców, nad odpowiedzialnością wszelkich władz państwowych, wszystkich obywateli i każdego z osoba za naszą Ojczyznę, za jej przyszłość i pomyślność”.

Święto – jak napisano – powinno służyć inspiracji do podejmowania działań na rzecz dobra wspólnego. Ze względu na państwowy charakter, Polacy są tego dnia zachęcani do wywieszenia biało-czerwonych flag.

Wywieśmy biało-czerwone flagi

Do świętowania rocznicy Chrztu Polski po raz kolejny namawiają Akcja Katolicka w Polsce wraz z Fundacją „Słowo”. „Wywieszanie w tym dniu flagi państwowej nie tylko podkreśli wagę tego Święta w naszej Ojczyźnie, ale też pokaże ścisły związek naszego chrześcijańskiego fundamentu i polskiej państwowości” – wyjaśniają Urszula Furtak, prezes Akcji Katolickiej w Polsce i Jan Klawiter, prezes Fundacji SŁOWO.

– Na podstawie badań historycznych, data ta jest uznana jako dzień narodzin Państwa polskiego z racji przyjęcia przez Mieszka I chrztu. Jest to jedna z najważniejszych dat w historii Polski: rozpoczęła jej chrystianizację i dała początek jej państwowości – przypominają Jan Klawiter i Urszula Furtak.

Apelują też o udostępnianie na stronach internetowych i serwisach społecznościowych plakatu zachęcającego do uroczystego świętowania narodzin Państwa polskiego.

Siedem lat temu – 1050. rocznica chrztu Polski

W 2016 r., najpierw w Gnieźnie i na Ostrowie Lednickim, a później w Poznaniu, upamiętniono w sposób wyjątkowo uroczysty i podniosły 1050. rocznicę chrztu Polski. Jubileuszowym obchodom państwowo-kościelnym towarzyszyło hasło „Gdzie chrzest, tam nadzieja!”.

„Chrystus – jako Początek i Koniec całych ludzkich dziejów – sprawił, że 1050 lat temu na polskiej ziemi został postawiony krzyż, przejmujący znak jego zwycięstwa nad grzechem i śmiercią. W 966 roku Mieszko I przyjął chrzest jako człowiek wolny. Chociaż został on udzielony pojedynczej osobie, to przecież dał początek wspólnocie z innymi osobami ochrzczonymi. Myśląc o konsekwencjach chrztu Mieszka, możemy mówić o „narodzie ochrzczonych”, o „chrzcie narodu”, a więc również o Chrzcie Polski. (…) Książę Mieszko tym samym wprowadził swoich pobratymców w świat kultury łacińskiej i uczynił ich obywatelami wspólnoty ludów chrześcijańskich. Jego chrzcielnica stała się kolebką rodzącego się narodu, pozostając znakiem budującym jego tożsamość” – napisali biskupi w liście pasterskim Episkopatu Polski na jubileusz 1050-lecia chrztu.

Na Ostrowie Lednickim, jednym z miejsc, gdzie mógł się dokonać chrzest Mieszka, Prymas Polski przewodniczył nabożeństwu ekumenicznemu. Podczas Mszy w gnieźnieńskiej katedrze abp Wojciech Polak apelował o odważne sięganie do laski chrztu i pokonywanie podziałów Polsce. Do wierności przyrzeczeniom chrztu wezwał wiernych także przewodniczący KEP abp Stanisław Gądecki podczas Mszy w katedrze poznańskiej.

Na poznańskim stadionie INEA celebrowana była Msza św. z udziałem Episkopatu Polski i legata papieskiego, sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolina. Zorganizowano też wielkie święto nowej ewangelizacji.

Na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich odbyło się nadzwyczajne posiedzenie Zgromadzenia Narodowego, czyli obrady połączonych izb Sejmu RP i Senatu RP pod przewodnictwem marszałków Marka Kuchcińskiego i Stanisława Karczewskiego oraz z udziałem prezydenta RP Andrzeja Dudy i Rady Ministrów na czele z premier Beatą Szydło.

– Nie można bez Chrystusa zrozumieć dziejów Polski – przywołał prezydent Duda słowa papieża św. Jana Pawła II. Podkreślił, że „chrześcijańskie dziedzictwo kształtuje losy Polski i każdego z nas, Polaków”.

W uroczystości wzięli udział biskupi z Polskiej Rady Ekumenicznej, delegacje Konferencji Biskupich z Europy, a także delegacje parlamentów europejskich i korpusu dyplomatycznego akredytowanego w Polsce. Wydarzenie upamiętnione zostało w całym kraju poprzez liczne konferencje i wykłady, inicjatywy szkolne i lokalne, a także środki masowego przekazu.

Ze specjalnym przesłaniem z okazji jubileuszu zwrócił się do Polaków papież Franciszek. „Chrzest, który w roku 966 przyjął książę Mieszko I wraz ze swoimi najbliższymi, oznaczał początek Państwa Polskiego. Z tego powodu wspomnienie tej rocznicy nie tylko chrześcijanom, lecz wszystkim Polakom daje szczególną sposobność do uroczystego świętowania, radowania oraz ufnego patrzenia w przyszłość” – napisał Ojciec Święty.

„Mieszko ochrzczony”

„Mesco dux Poloniae baptizatur”, czyli „Mieszko książę Polski został ochrzczony” – tak lakonicznie opisano ten przełomowy moment w „Roczniku kapituły krakowskiej” przy roku 966. Co do daty historycy są dość zgodni. Miejsce natomiast nie zostało jak dotąd ustalone. Wskazywane jest zarówno Gniezno, jak i Ostrów Lednicki czy Poznań.

Chrzest był elementem, od którego zaczęła się historia Polski i jej chrześcijańskie dziedzictwo. Przyjęcie chrztu przez księcia Mieszka I w 966 r. było wydarzeniem przełomowym.

Polska weszła na trwałe do rodziny państw europejskich tworzących Christianitas, wspólnotę opartą na humanizmie zrodzonym z kontemplacji Boga. Bezpośrednim motywem do przyjęcia chrztu przez ówczesnego władcę, było jego małżeństwo z czeską księżniczką Dobrawą, niezwykłą niewiastę, która całą resztę swego życia poświęciła ewangelizacji swych poddanych. Pomagał jej w tym przybyły z Pragi biskup Jordan, który założył pierwsze na ziemiach polskich misyjne biskupstwo w Poznaniu.

Zaledwie 34 lata później, w roku 1000 miał miejsce Zjazd Gnieźnieński, mający charakter pielgrzymki do grobu męczennika Wojciecha Adalberta, z udziałem cesarza Ottona III, legat papieski i polski władca Bolesław. Owocem zjazdu było powstanie pierwszej na ziemiach polskich metropolii, gwarantującej młodemu Kościołowi autonomię i jego zależność bezpośrednio od Rzymu. Ta wierność Rzymowi bez żadnych zawirowań i odstępstw charakteryzuje Kościół w Polsce od przeszło tysiąca lat.