Zwierzchnik buddystów w Rosji wybrany na kolejnych pięć lat

Dotychczasowy zwierzchnik Tradycyjnej Buddyjskiej Sanghi Rosji XXIV Pandito Chambo Lama Ajuszejew został wybrany na kolejną pięcioletnią kadencję. Decyzję w tej sprawie podjęto na wielkim zgromadzeniu Sugundy – zjeździe z udziałem 210 delegatów: lamów, przełożonych dacanów (klasztorów buddyjskich) i świeckich wiernych. Poinformowała o tym 25 kwietnia Anna Namsarajewa – sekretarz prasowy Klasztoru Iwołgińskiego w Buriacji, w którym odbywały się wybory głowy tej religii w Rosji.

Urząd pandito lamy ustanowiła w 1764 roku caryca Katarzyna II i potwierdził go dekret Kancelarii Pogranicznej. „Wtedy do godności kierownika Szireetu [jezioro w Mongolii, nad którym w połowie XVII wieku powstała stolica dzisiejszej Mongolii Ułan Bator, stąd nazwa najwyższej władzy buddyjskiej – KAI] lamowie Syberii Wschodniej i Zabajkala wybrali lamę Dambę Dardżę Zajajewa. Od tamtego czasu buddyzm w Imperium Rosyjskim stał się autokefaliczny (samodzielny) w stosunku do Tybetu i Mongolii” – stwierdza oświadczenie służby prasowej.

Damba Badmajewicz Ajuszejew urodził się 1 września 1962 w wiosce Bursomon w obwodzie czytyjskim na wschodniej Syberii. W 1980 ukończył Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Pietrowsku Zabajkalskim, po czym pracował jako nauczyciel w szkole średniej w Buriacji, udzielając się jednocześnie w miejscowej wspólnocie buddyjskiej. Z rekomendacji dacanu (klasztoru) w Agińsku kształcił się w latach 1983-88 na Uniwersytecie Buddyjskim im. Dzanabadzara w Ułan Batorze, uzyskując tam specjalizację w zakresie medycyny tybetańskiej. Na polecenie Centralnego Zarządu Duchowego Buddystów Rosji był tam również przez rok kuratorem studentów sowieckich, którzy w owym czasie studiowali na tej uczelni w stolicy Mongolii.

W 1991 został szireet lamą (przełożonym) odradzającego się wówczas dacanu Bałdan Brejbun w ulusie (powiecie) Muroczi w Buriacji – pierwszej tego rodzaju placówki w etnicznej części republiki. W ciągu dwóch lat pod jego kierunkiem zbudowano na nowo na miejscu zniszczonego w latach trzydziestych XX wieku kompleks klasztorny Cogczen-Dugan. Później był emczi lamą (lekarzem) w Dacanie Iwołgińskim.

28 kwietnia 1995 wybrano go na XXIV Pandito Chambo Lamę i przewodniczącego Centralnego Zarządu Duchowego Buddystów Rosji (CZDBR), przemianowanego w 1997 w Tradycyjną Buddyjską Sanghę Rosji. W okresie sprawowania tego urzędu Ajuszejew doprowadził m.in. do wzniesienia na nowo dacanu w stolicy Buriacji – Ułan Ude, który stał się drugą jego rezydencją (po Dacanie Iwołgińskim), do otwarcia dwóch buddyjskich instytucji kształceniowych, w których wykładają nauczyciele buriaccy, tybetańscy i mongolscy. Buddyzm uznano za jedno z czterech tzw. „tradycyjnych wyznań” Rosji (wraz z chrześcijaństwem, ale tylko prawosławiem, oraz judaizmem i islamem) i szeroko rozwija kontakty międzynarodowe.

Ajuszejew jest ponadto członkiem Rady ds. Współdziałania ze Stowarzyszeniami Religijnymi przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej (od 2 sierpnia 1995), Prezydium Międzyreligijnej Rady Rosji (od 23 grudnia 1998) i Prezydium podobnego gremium w ramach Wspólnoty Niepodległych Państw (od 3 marca 2004). Jest też wiceprzewodniczącym Azjatyckiej Buddyjskiej Konferencji Pokojowej. Ma wiele odznaczeń państwowych, społecznych i religijnych, przyznanych mu przez władze Rosji i Mongolii.

Zdaniem czołowej buddolożki D. Amogołonowej z Syberyjskiego Oddziału Rosyjskiej Akademii Nauk Damba Ajuszejew wyraża się krytycznie o szamanizmie buriackim i tych rosyjskich organizacjach buddyjskich, które nie wchodzą w skład Tradycyjnej Buddyjskiej Sanghi Rosji, będącej największą organizacją tej religii w Rosji. „Nie przeprowadza też wyraźnych granic między poszczególnymi wyznaniami, określając mianem buddysty każdego, kto wierzy co najmniej w 60 proc. w siły wyższe” – uważa badaczka. Jednocześnie, mimo swej pokojowej postawy, zwierzchnik buddystów buriackich oświadczył w ub.r., iż udział w wojnie na Ukrainie jest „świętym obowiązkiem buddystów rosyjskich”.