Bp Piotrowski o św. Stanisławie: jego życie było służbą dobrego pasterza

Służbą dobrego pasterza było całe życie św. Stanisława, biskupa, pochodzącego ze Szczepanowa w diecezji tarnowskiej. Oddał on życie w obronie wiary i dobrych obyczajów wiernych Kościoła krakowskiego, którego częścią była nasza diecezja kielecka – mówił bp Jan Piotrowski, sprawując Eucharystię w dniu liturgicznego wspomnienia św. Stanisława BiM – patrona diecezji kieleckiej.

W homilii biskup kielecki mówił o misji świętych, o ich świadectwie aż po męczeństwo, także i dzisiaj oraz o potrzebie opowiadania się za wiarą. Zauważył aktualność świętych, gdyż „ święci nie należą do przeszłości, ale stanowią bogaty skarbiec wiary Kościoła powszechnego”.

– Kolejna kanonizacja czy beatyfikacja to nie dodanie elementu do zbiorów muzealnych, ale ubogacenie Kościoła. Święci rodzą nowych świętych poprzez przykład wiary – podkreślał bp Piotrowski. Zauważył, że św. Stanisław uczy, jak odważnie dawać świadectwo wiary, pomimo odmienności uwarunkowań społecznych, historycznych. –Dziś żyjemy w zupełnie innych czasach, które domagają się naszego odważnego świadectwa wiary w myśl prawdy, że jako ochrzczeni jesteśmy świadkami wiary aż po krańce ziemi – mówił biskup kielecki.

Zwrócił także uwagę na wartość prawdy, zachęcał, aby nie wybierać drogi kompromisów. – W walce o prawdę nie można ustawać. Tylko prawda, której źródłem jest Bóg, daje autentyczną wolność. Tak uczy nas Boski Nauczyciel – „Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli”. Prawda nie zna ceny, dlatego św. Stanisław, biskup i męczennik, w 1079 r. nie poszedł na kompromis z odważnym, wojowniczym i mądrym królem Bolesławem Śmiałym, którego zjadła pycha, zarozumiałość i porzucenie Bożego prawa. Dlatego oddał swoje życie za prawdę – przypomniał biskup.

Wskazał także przykłady współczesnych orędowników prawdy, którzy nie zawahali się oddać za nią życia. Mówił o obrońcach prawdy z diecezji kieleckiej jak bł. Józef Pawłowski czy bp Czesław Kaczmarek. – Za prawdę i prawa do wolności w niemieckim obozie koncentracyjnym Dachau został zamęczony proboszcz tej katedry bł. Józef Pawłowski. Za prawdę i walkę o należne prawa Ludu Bożego oraz wolności Kościoła bestialsko prześladowany był biskup Czesław Kaczmarek, którego 60. rocznicę śmierci obchodzimy, wspominając go w roku, który jest mu poświęcony – zauważył.

Stanisław ze Szczepanowa urodził się ok. 1030 r. Odebrał staranne wykształcenie, zasłynął jako kaznodzieja i misjonarz Małopolski, pracował także w kancelarii panującego ówcześnie biskupa krakowskiego Lamberta, który wyznaczył go na swego następcę. Po śmierci Lamberta wybrany został ordynariuszem diecezji, a w 1072 za zgodą księcia Bolesława Śmiałego został konsekrowany na biskupa krakowskiego.

Przyczynił się do wskrzeszenia metropolii gnieźnieńskiej, a w tamtejszej katedrze w 1076 r. koronował Bolesława Śmiałego. Biskup zacieśniał więzi z Rzymem, wspierał powstawanie i umacnianie klasztorów benedyktyńskich.

Konflikt, który wybuchł pomiędzy królem Bolesławem a biskupem Stanisławem, do dziś nie został do końca wyjaśniony. Zdaniem Galla Anonima chodziło o zdradę króla, natomiast znacznie bardziej wiarygodną tezę stawia Wincenty Kadłubek, który sugeruje bunt przeciwko królowi z przyczyn moralnych, w obronie prześladowanych przezeń okrutnie poddanych, w tym rycerstwa.

Biskup Stanisław został zabity na polecenie króla podczas Mszy św., którą celebrował 11 kwietnia (lub 8 maja) 1079 r. w kościele św. Michała na Skałce w Krakowie. Są podania, które mówią, że zabójstwa dokonał osobiście król. Ciało biskupa zostało poćwiartowane.

Kult św. Stanisława rozpoczął się z chwilą przeniesienia jego zwłok na Wawel, w 10 lat po śmierci. 8 września 1253 r. papież Innocenty IV dokonał kanonizacji biskupa Stanisława w bazylice św. Franciszka w Asyżu. W 1595 r. papież Klemens VIII rozszerzył liturgiczną uroczystość św. Stanisława na cały Kościół.