Prymas Polski do strażaków: służycie ludziom i dobru wspólnemu

„Jest to szczególna misja, szczególne działanie, podejmowane po to, aby służyć ludziom znajdującym się w potrzebie, aby ratować ludzkie życie i zdrowie, aby w sytuacjach zagrożenia nieść pomoc i pociechę” – mówił 13 maja w Słupcy abp Wojciech Polak przewodnicząc Mszy św. z okazji wojewódzkich i powiatowych obchodów święta strażaka.

Eucharystia celebrowana była w słupeckim kościele pw. św. Wawrzyńca z udziałem zaproszonych gości, sympatyków pożarnictwa, mieszkańców miasta, a przede wszystkim druhen i druhów z państwowych i ochotniczych zastępów straży pożarnej, szczególnie miejscowej OSP, która obchodzi 130-lecie istnienia.

Nawiązując do świętowanej rocznicy abp Wojciech Polak powtórzył za papieżem Franciszkiem, że strażacka służba ma zawsze charakter szczególnej misji posługi ludziom wtedy, gdy jest potrzeba, misji posługi godności człowieka, którego nie można zostawić samemu sobie wśród trudności i wreszcie ma charakter misji posługi na rzecz dobra wspólnego społeczeństwa.

„Jest to naprawdę szczególna misja, szczególne działanie, podejmowane po to, aby służyć ludziom znajdującym się w potrzebie, aby ratować ludzkie życie i zdrowie, aby w sytuacjach zagrożenia nieść pomoc i pociechę” – podkreślił abp Polak przyznając, że największa trwoga bierze się z bezradności, samotności i przeświadczenia, że w nieszczęściu nie możemy sobie sami poradzić.

„Gotowość i szybkość, z jaką spieszycie wówczas na pomoc, z jaką przychodzicie z pomocą poszkodowanym, pozwala nie tylko przywracać nadzieję, ale zachować wiarę, że w tak tragicznych wydarzeniach Bóg nas nie opuszcza, że nasze ludzkie życie tkwi mocno w rękach Boga, który nas miłuje i strzeże” – mówił do strażaków metropolita gnieźnieński, dopowiadając za św. Janem Pawłem II, że jeśli tej odwadze i potrzebie serca towarzyszy wiara i ufność Bogu „to i wy macie swój udział w gotowości oddania życia za braci, dzięki której Chrystus dokonał naszego odkupienia”, będąc duchowo tak bliskimi św. Florianowi, którego męczeństwo stanowiło również najwyższy wyraz miłości i służby człowiekowi.

Prymas zauważył również, że to właśnie we współczującej postawie wobec nieszczęść drugiego człowieka, w gotowości niesienia bezinteresownej pomocy, otwartości na doświadczenia i potrzeby drugich odbija się nie tylko miłość bliźniego, ale i prawdziwa miłość Ojczyzny „głoszona nie w pięknych i wzniosłych deklaracjach, co właśnie w praktycznej postawie, solidnej trosce o drugiego i pracy dla wspólnego dobra”.

„Czyż bowiem nie jest prawdą, że przestrzenią w jakiej codziennie zdajemy egzamin z patriotyzmu są właśnie te miejsca, gdzie toczy się nasze codzienne życie – gmina, parafia, szkoła, zakład pracy, wspólnota sąsiedzka czy lokalna?” – pytał Prymas.

„Czyż patriotyzm nie konkretyzuje się i nie wyraża w naszej postawie obywatelskiej, w szacunku dla prawa i zasad, które porządkują i umożliwiają nam wspólne życie?”

„Czyż patriotyzm nie zawiera się w sumiennym i uczciwym spełnianiu naszych obowiązków zawodowych?”

„Czyż nie wyraża się on dziś także – co możemy przecież obserwować w życiu i działalności choćby tylu państwowych i ochotniczych jednostek strażackich istniejących w naszych wsiach i miastach – w zaangażowaniu w samorządność, w bardzo konkretne działania dla dobra innych, w podejmowaniu różnych wspólnych inicjatyw społecznych?”

„Zarówno Państwowa Straż Pożarna, jak i Ochotnicze Straże Pożarne, poprzez pielęgnowanie pamięci historycznej i szacunku dla postaci i symboli narodowych, ale nade wszystko poprzez konkretne programy wychowania kierowane do ludzi młodych, poprzez inicjatywy wspierające rodzinę i szkołę, poprzez żywą obecność w naszych środowiskach lokalnych, stają się dziś prawdziwą szkołą patriotyzmu” – mówił na koniec Prymas Polski.