Czechowice-Dziedzice: pogrzeb śp. ks. kan. Jerzy Jęczmionki, który „wytrwał w dobrym aż do końca”

Na cmentarzu parafialnym, obok dawnych dziedzickich proboszczów – swych poprzedników – spoczął 20 lipca br. ks. kan. Jerzy Jęczmionka, emerytowany długoletni proboszcz parafii pw. NMP Wspomożenia Wiernych w Czechowicach-Dziedzicach. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył bp Piotr Greger. O swej modlitwie zapewnił biskup senior diecezji legnickiej Stefan Cichy – kolega rocznikowy zmarłego w wieku prawie 84 lat kapłana. „Drogi Jerzy, wytrwałeś w dobrym aż do końca!” – powiedział w kazaniu nad trumną swego przyjaciela ks. Andrzej Zelek.

W czwartkowym pogrzebie udział wzięli przedstawiciele najbliższej rodziny śp. ks. Jerzego, kapłani z diecezji bielsko-żywieckiej i archidiecezji katowickiej. Pochodzącego z Olzy koło Wodzisławia duchownego, który przez 30 lat był związany z parafią dziedzicką, żegnały poczty sztandarowe, reprezentanci władz miejskich i samorządowych oraz rzesze wiernych.

Bp Greger na początku liturgii, przypominając biogram zmarłego kapłana, podkreślił, że sprawowana Eucharystia jest dziękczynieniem za dar życia śp. ks. Jerzego – naturalnego i nadprzyrodzonego.

Swoistym świadectwem było kazanie zaprzyjaźnionego z żegnanym kapłanem proboszcza parafii Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej w Zaborzu ks. Andrzeja Zelka.

„I co Ci mam powiedzieć? Ty sam prosiłeś, żeby twój pogrzeb był skromny, żeby było mało mówienia, a dużo modlitwy. Nie lubiłeś takich pompatycznych uroczystości, szczególnie jeśli miały dotyczyć Ciebie. Wybacz mi, ale tak się nie da” – zaczął wzruszony kaznodzieja, przywołując wspomnienie, gdy spotkał dziedzickiego proboszcza pierwszy raz jako wikariusz w 1990 roku.

„Przez 33 lata stałeś się dla mnie jedną z najważniejszych osób. Tobie zawdzięczam tak wiele. Ty mnie ukształtowałeś. Ukształtowałeś moje kapłaństwo i moje człowieczeństwo. Przy tobie nauczyłem się, na czym to wszystko polega” – podkreślił i przypomniał, że ostatni w swym życiu urlop ks. Jerzy spędził w Kamieniu Śląskim, gdzie urodzili się św. Jacek, bł. Bronisława i bł. Czesław. Wspomnienie tego ostatniego przypadło w liturgii właśnie na dzień czwartkowego pogrzebu.

„Nie byłeś jakimś wielkim nauczycielem, surowym i upominającym nieustannie młodego wikarego. Byłeś świadkiem Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza. Wystarczyło właściwie patrzeć, słuchać, podpatrywać. Ty mnie nauczyłeś kapłaństwa bardziej niż wszystkie mądre wykłady” – kontynuował.

Przywołał zapis w kalendarzu zmarłego przyjaciela sprzed dwóch tygodni, by w związku z 60. rocznicą swoich prymicji podziękować Panu Bogu za dar zdrowia, „by w różnych parafiach pomagać w duszpasterstwie do ostatnich możliwości”.

Nawiązał też do obrazka z okazji złotego jubileuszu kapłaństwa ks. Jerzego. „Na samym środku tego obrazka prośba: «Boże, daj bym wytrwał w dobrym aż do końca». Drogi Jerzy, wytrwałeś!” – zakończył wzruszony.

Ks. Jerzy urodził się 13 października 1939 roku w Olzie koło Wodzisławia. Jego ojciec Wilhelm zginął na wojnie. Wychowywała go pracująca w kopalni mama Elżbieta. Był jedynakiem.

Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1963 roku z rąk biskupa Herberta Bednorza. Prawie połowę swego kapłańskiego życia poświecił służbie duszpasterskiej w diecezji katowickiej. Był m.in. wikariuszem w Strumieniu, bielskiej Wapienicy, w Lubszy, w parafii św. Jadwigi w Chorzowie, w czechowickiej parafii św. Katarzyny, w Jejkowicach. Od 1978 roku pracował jako wikariusz-ekonom w parafii pw. NMP Wspomożenia Wiernych w Czechowicach-Dziedzicach. Od 1980 roku był jej proboszczem. Od 1992 r. pracował już w nowopowstałej diecezji bielsko-żywieckiej. Posługiwał też kolejarzom jako ich duszpasterz. Gdy został emerytem, zamieszkał na terenie parafii. Przez ostatnich 15 lat swego życia wspierał parafię swą posługą kapłańską.