Przemówienie papieża Franciszka – spotkanie z wolontariuszami na ŚDM Lizbona 2023 | 6 sierpnia 2023

Rok: 2023
Autor: Papież Franciszek

Drodzy przyjaciele, dzień dobry! I dziękuję!
Dziękuję patriarsze Lizbony za jego słowa, biskupowi Aguiar i wam wszystkim za to, że tak ciężko i dobrze pracowaliście: to dzięki wam możliwe były te niezapomniane dni! Trudziliście się miesiącami, w sposób ukryty, bez rozgłosu i bez blasku reflektorów, abyśmy wszyscy mogli być tutaj i śpiewać razem: „Jezus żyje i nie zostawia nas samymi: nigdy nie przestaniemy kochać”. Nie tylko to: daliście przykład, ponieważ byliście zespołem pracującym razem! Ale wasza praca była nie tyle pracą, ile posługą. Dziękuję!

Taką samą posługą, jaką wypełniała Maryja Dziewica, która „wstała i poszła z pośpiechem” (Łk 1, 39), żeby służyć swojej kuzynce Elżbiecie, odczuwając pilną potrzebę podzielenia się radością posługi. Radość w służeniu. Pomyślmy o Zacheuszu, który spiesznie schodzi z drzewa, żeby spotkać Jezusa – coś go poruszyło – chciał spotkać Jezusa – i powitać Go w swoim domu (por. Łk 19,6); pomyślmy o kobietach i uczniach, którzy w Wielkanoc biegną tam i z powrotem od grobu do Wieczernika, aby ogłosić, że Chrystus zmartwychwstał (por. J 20, 1-18. Ten, kto kocha, nie stoi bezczynnie, kto miłuje służy, ten, kto miłuje biegnie, by służyć, biegnie, by angażować się w służbę innym. A wy biegaliście, eh?, dużo biegaliście w tych miesiącach!

Mogłem zobaczyć koniec tego wszystkiego w tych dniach, obserwując was, jak odpowiadaliście na tysiące potrzeb, czasami z twarzami naznaczonymi znużeniem, innym razem nieco przytłoczonymi pilnymi wyzwaniami chwili, ale zawsze – zauważyłem, że mieliście jaśniejące oczy, błyszczące radością służby: dziękuję. Sprawiliście, że to Światowe Spotkanie Młodzieży było możliwe. Dokonaliście wielkich rzeczy w najdrobniejszych gestach, takich jak mała butelka wody ofiarowana nieznajomemu – to stwarza przyjaźń. Dużo biegaliście, ale nie z szaleńczym, bezcelowym bieganiem, które czasami jest drogą naszego świata. Nie, biegliście w inny sposób, biegliście na spotkanie innych, aby służyć innym w imię Jezusa. Przybyliście do Lizbony, żeby służyć, a nie, żeby wam służono! Dziękuję, bardzo dziękuję.

A teraz ja chciałbym być waszym wzmacniaczem, żeby rozbrzmiewało to, co powiedzieliście nam w swoich pięknych świadectwach. Świadectwa Chiary, Francisco i Filipe: wszyscy troje mówiliście nam o szczególnym spotkaniu z Jezusem. Przypomnieliście nam, że najpiękniejszym spotkaniem, motorem wszystkich innych, tym, które sprawia, że idziemy na serio i idziemy naprzód w życiu, z Jezusem. To najważniejsze spotkanie w naszym życiu. Odnawianie tego osobistego spotkania z Jezusem każdego dnia jest istotą życia chrześcijańskiego. I trzeba je odnawiać każdego dnia, aby było świeże, nie tylko w myśli, ale i w sercu. I doświadczamy, że małe „tak” wypowiedziane Jezusowi może zmienić nasze życie. Ale również „tak” wypowiedziane innym czyni dobro, kiedy mieliście służyć, w chwilach zmęczenia ożywialiście się i wstawaliście, mówiąc „tak”, żeby usłużyć innym. Dziękuję wam za to.

Ty, Francisco, powiedziałeś, że tutaj znalazłeś coś, czego potrzebowałeś, a czego nawet nie szukałeś. Chodząc, pracując i modląc się z innymi zrozumiałeś, że nie możesz dać się zniewolić nieporządkiem, przez „nieposłane łóżka” z przeszłości, ani żyć z sercem dręczonym przez poczucie niespełnienia, ale że z pomocą Jezusa i braci otrzymałeś możliwość uporządkowania „pokoju życia”. To piękne, te Dni są użyteczne, bardzo pomagają w uczynieniu porządku w życiu. Ale dlaczego, dzięki Dniom? Nie, dzięki Jezusowi, który idzie obok nas i nam się ukazuje. Aby uporządkować nasze życie nie potrzebujemy rzeczy, nie potrzebujemy rozrywki, nie potrzebujemy pieniędzy. To wymaga poszerzenia serca. A jeśli poszerzycie serce, to uporządkujecie swoje życie. Nie lękajcie się: poszerzcie swoje serce!

I wreszcie ty, Filipe, pośród wielu pięknych rzeczy, którymi się podzieliłeś powiedziałeś jedną, którą chcę podkreślić: że doświadczyłeś tutaj podwójnego spotkania, spotkania z Jezusem i spotkania z innymi. Spotkanie z Jezusem i spotkanie z innymi: to bardzo ważne. Spotkanie z Jezusem jest osobistym i wyjątkowym momentem, który można opisać i zrelacjonować tylko do pewnego stopnia, ale zawsze odbywa się poprzez pielgrzymowanie z innymi, poprzez wstawiennictwo innych. Spotkanie Jezusa jest służbą dla innych.

Przyjaciele, na koniec chciałbym zostawić was z pewnym obrazem. Jak wielu z was wie na północ od Lizbony znajduje się Nazaré, gdzie można podziwiać fale, które osiągają wysokość do trzydziestu metrów i są atrakcją na całym świecie, zwłaszcza dla surferów, którzy na nich surfują. W tych dniach również wy stanęliście w obliczu prawdziwej fali: nie wody, ale młodych ludzi, młodych takich jak wy, którzy napłynęli do tego miasta. Ale z Bożą pomocą, z wielką szczodrością i wspierając się nawzajem, pokonaliście tę wielką falę. Płynęliście na tej wielkiej fali: jesteście odważni! Ufajcie. Dziękuję, Obrigado.
Chcę wam powiedzieć: tak trzymajcie, stale płyńcie na falach miłości, na falach miłosierdzia, bądźcie „surferami miłości!”. Bądźcie „surferami miłości!”. I to jest zadanie, które powierzam wam w tym momencie: aby służba, którą pełniliście podczas tych Światowych Dni Młodzieży była pierwszą z wielu fal dobra; za każdym razem będziecie wyniesieni wyżej, bliżej Boga, a to pozwoli wam spojrzeć na waszą drogę z lepszej perspektywy.

Jeszcze raz wszystkim dziękuję. Dobrej drogi! I proszę, nadal módlcie się za mnie! Dziękuję.

st