Dzieło Pomocy św. Ojca Pio prowadzi zbiórkę na kąpiele dla podopiecznych

Nawet 37 potrzebujących korzysta codziennie z łaźni prowadzonej przez krakowskie Dzieło Pomocy św. Ojca Pio. Ponieważ ta liczba stale wzrasta, organizacja rozpoczęła zbiórkę na sfinansowanie kąpieli dla swoich podopiecznych.

W prowadzonej przez Dzieło łaźni osoby bezdomne mogą wziąć prysznic, ogolić się, zadbać o higienę. To często pierwszy krok do zmiany ich sytuacji życiowej.

– Poszukiwanie pracy, wyrobienie dokumentów, a nawet wizyta w urzędzie są niemożliwe bez zadbania o higienę. Często wielkie zmiany w życiu podopiecznych Dzieła zaczynają się od małego kroku w postaci kąpieli – podkreśla Justyna Nosek z organizacji.

Rocznie w łaźni odbywa się ponad 6 tysięcy kąpieli. Ich miesięczny koszt dla jednej osoby to 45 zł. Licząc, że z kąpieli skorzysta 100 osób na miesiąc daje to już kwotę 4500 zł, a w perspektywie pół roku 27000 zł.

I taki jest cel zbiórki ogłoszonej przez krakowskie Dzieło Pomocy św. Ojca Pio. Jest prowadzona pod adresem: zrzutka.pl/jzxwez.

Zbiórka trwa do końca miesiąca. Zebrane środki organizacja przeznaczy na media (koszt wody, energii elektrycznej), a także kosmetyki i środki higieniczne (żele pod prysznic, szampony oraz maszynki i pianki do golenia).

Dzieło Pomocy św. Ojca Pio jest organizacją pożytku publicznego, która powstała 19 lat temu z myślą o ludziach, którzy utracili swój dom. W miejscu tym pracownicy, bracia kapucyni i wolontariusze towarzyszą osobom bezdomnym w ich drodze do samodzielnego życia.

Fachowe i wszechstronne wsparcie udzielane ponad 1600 podopiecznym rocznie odbywa się w prowadzonych przez Dzieło Centrach Pomocy – przy ul. Loretańskiej 11 i ul. Smoleńsk 4 w Krakowie. Oprócz pomocy doraźnej – możliwości kąpieli, wymiany i wyprania odzieży – w Centrach udzielane jest również wsparcie specjalistyczne: socjalne, zawodowe, prawne i duchowe.

Dodatkowo Dzieło Pomocy św. Ojca Pio prowadzi 12 mieszkań wspieranych. Dzieło Pomocy św. Ojca Pio od wielu lat angażuje się również w akcje społeczne mające na celu zwrócenie uwagi otoczenia na problem, jakim jest bezdomność. Staje się tym samym głosem zapomnianych, zepchniętych na margines i uwięzionych w krzywdzących stereotypach osób bez domu.