Odpust w Binarowej: 675. rocznica lokacji miejscowości

„Aniołowie kierują nasz wzrok ku niebu, bo tam jest nasza prawdziwa ojczyzna, tam oczekuje nas nasz Ojciec i całe chóry anielskie” – mówił dziś bp Jan Wątroba w Binarowej k. Biecza, gdzie odbyły się uroczystości z okazji 675. rocznicy lokacji miejscowości, 20. rocznicy wpisania kościoła parafialnego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a także odpustu ku czci św. Michała Archanioła.

Uroczystości rozpoczęły się Mszą św. w kościele pw. św. Michała Archanioła w Binarowej, której przewodniczył bp Jan Wątroba.

Ks. Bogusław Jurczak, proboszcz miejscowej parafii, wprowadził w przeżywaną uroczystość, podkreślając jej wyjątkowość spowodowaną 675. rocznicą lokacji miejscowości, 20. rocznicą wpisania kościoła parafialnego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a przede wszystkim odpustem ku czci św. Michała Archanioła, patrona parafii.

Nawiązując do hasła roku duszpasterskiego „Wierzę w Kościół Chrystusowy”, bp Wątroba powiedział, że Kościół tworzą również archaniołowie i aniołowie, którzy mówią, jaki jest Bóg. Archaniołowie wspominani w liturgii 29 września podkreślają, że Bóg jest wszechmocny, że Bóg uzdrawia, że nie ma nikogo i niczego ponad Niego, gdyż On jest najważniejszy i Jemu należy się najgodniejsze miejsce w życiu ludzi wierzących.

Biskup rzeszowski mówił również, że „choć trzeba chodzić mocno po ziemi, kochać ją, uprawiać i dawać jej to, co potrzebne, by mogła wydawać plony, owocować, to jednak, przeżywając dzisiejszą uroczystość otrzymujemy przynaglenie, by patrzeć w niebo. Aniołowie kierują nasz wzrok ku niebu, bo tam jest nasza prawdziwa ojczyzna, tam oczekuje nas nasz Ojciec i całe chóry anielskie, z którymi łączymy się w czasie każdej Mszy św.”

Pierwsza wzmianka o funkcjonującym w Binarowej kościele pochodzi dopiero z 1415 roku. Obecna świątynia parafialna jest prawdopodobnie drugą z kolei, powstała około 1500 roku. Kościół p.w. św. Michała Archanioła to drewniana, jednonawowa budowla gotycka, o konstrukcji zrębowej, obita gontem i podbita blachą, z wieżą o konstrukcji słupowej. Wnętrze świątyni zdobi piękna, zabytkowa polichromia z XVI i XVII w. ukazująca między innymi sceny z Nowego Testamentu oraz widoki ówczesnego Biecza. W ciągu swych dziejów kościół ten był kilkakrotnie restaurowany: w 1641 roku, na początku XIX w. oraz w latach 1953-1956.

Renowację przeprowadzono też w ostatnim okresie. W ramach podjętych w 1992 roku prac, m. in. wymieniono poszycie deskowe na gont i przywrócono wieży pierwotny kształt. Kościół jest cennym zabytkiem, wpisanym na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.