Archidiecezja gnieźnieńska: święto młodych „Radując się w nadziei”

Pod takim hasłem 18 listopada odbył się w Dąbrówce i Mogilnie 38. Światowy Dzień Młodzieży połączony ze wspomnieniem bł. Karoliny Kózkówny. W święcie zorganizowanym przez wspólnotę Braci Mniejszych Kapucynów z Mogilna we współpracy z Diecezjalnym Duszpasterstwem Młodzieży uczestniczyło blisko 400 młodych z całej archidiecezji gnieźnieńskiej.

Spotkanie rozpoczęło się w Dąbrówce, w kaplicy poświęconej błogosławionej patronce młodych. W temat dnia wprowadził wszystkich zaproszony przez kapucynów gość – o. Daniel Stelmaszek, kapucyn i misjonarz z Gabonu. Następnie młodzi wysłuchali świadectwa życia i wiary młodego małżeństwa – Dominiki i Krzysztofa Dębińskich, po czym wyruszyli w pieszej pielgrzymce do klasztoru mogileńskiego. W drodze, obok śpiewu, integracji i poznawania siebie nawzajem wsłuchiwali się w konferencje o. Daniela, który podkreślał, jak ważne jest zaufanie Bogu. „Gdy jest zaufanie – mówił – to nie traci się nadziei, a gdy jest nadzieja, to jest i radość”.

Do radości i nadziei jako niezbędnych do życia nawiązał także bp Radosław Orchowicz, który w Mogilnie przewodniczył Mszy św. koncelebrowanej przez przybyłych wraz z młodzieżą księży. W homilii przywołał historię Janusza Świtaja, który jako niespełna 18-letni chłopak po wypadku został całkowicie sparaliżowany. Przez sześć lat walczył o życie na oddziale intensywnej terapii. Oddychał za pomocą respiratora. Mógł funkcjonować – jak sam przyznał –  wyłącznie dzięki rodzicom, którzy byli dla niego lekarzami, rehabilitantami, 24-godzinnymi opiekunami. Jako pierwszy Polak złożył w sądzie pismo, w którym domagał się, aby po śmierci jednego z rodziców odłączono go od aparatury utrzymującej życie. Z myśli o eutanazji zrezygnował, gdy pomogła mu Anna Dymna i jej fundacja „Mimo Wszystko”. Dziś sam pomaga ludziom znajdującym się w trudnych i rozpaczliwych sytuacjach, a jest to możliwe, bo kiedyś sam taką pomoc, obecność, uwagę i troskę otrzymał.

„Potrzebujemy obecności drugiego. Potrzebujemy kontaktu. Potrzebujemy rozmowy. Potrzebujemy relacji. Potrzebujemy kogoś, kto będzie nam w życiu towarzyszył. Potrzebujemy kogoś, kto nam w życiu pomoże” – mówił bp Orchowicz, tłumacząc młodym jak niebezpieczna jest izolacja, oddalanie od innych i zamykanie się w świecie wirtualnym. Ale równie niebezpieczne – zaznaczył – jest podążanie za złymi mistrzami. Dlatego – podkreślił – musimy nauczyć się szukać i rozpoznawać tych, którzy wskazują drogę prawdy i nadziei, a Tym, który daje nadzieję fundamentalną, trwalszą niż chwilowy aplauz, uznanie i sympatia, jest Jezus Chrystus.

Biskup pomocniczy gnieźnieński przypomniał również historię Karoliny Kózkówny, prosząc młodych, by nie byli ślepi na tych, którzy żyją obok nich, a którzy są wyśmiewani, hejtowani, którzy myślą o sobie, że są do niczego, z którymi nikt się nie chce zadawać. „Im przede wszystkim potrzeba naszej nadziei, radości i modlitwy, a nade wszystko naszej obecności” – mówił bp Orchowicz.

Podczas pobytu w Mogilnie młodzi uczestniczyli w adoracji i uwielbieniu. Mieli również czas na spowiedź i indywidualną modlitwę. Towarzyszący im klerycy i postulanci z klasztoru franciszkańskiego w Gnieźnie podzielili się świadectwem powołania. Spotkanie zakończyło się wspólnym posiłkiem przygotowanym przez mieszkańców Dąbrówki, parafian klasztoru oraz zespół Caritas działającym przy parafii kapucynów.