Od 40 lat „List z Domu Matki” trafia do adresatów w kraju i zagranicą

Choć na początku próbowała je zdławić niechęć Urzędu Bezpieczeństwa, cenzura czy ograniczenia w dostawach papieru, to pismo ukazujące życie Jasnej Góry przetrwało. Idea czasopisma „Jasna Góra” narodziła się w ramach świętowania jubileuszu 600-lecia częstochowskiego Sanktuarium, a w formie papierowej ukazało się rok później, w 1983r. Od 40 lat dociera do rzeszy Polaków w kraju i zagranicą. Z tej okazji na Jasnej Górze trwa dwudniowe sympozjum. Spotkanie ma charakter otwarty, jest okazją do przyjrzenia się dorobkowi pisma, a także stanowi forum wymiany doświadczeń czytelniczych.

Puls Jasnej Góry i Ojczyzny

Dziś drugi dzień jubileuszowych obchodów rozpoczęła Msza św. w Kaplicy Matki Bożej pod przewodnictwem o. Arnolda Chrapkowskiego, przełożonego generalnego Zakonu Paulinów. W homilii o. Chrapkowski zauważył, że choć na przestrzeni lat zmieniały się okoliczności wydawania czasopisma, to pozostało ono wierne ideałom i celom, które dały jego podwaliny. Tak jak samo Sanktuarium od początku nierozerwalnie związane było z dziejami naszej Ojczyzny, „miejscem lepszego wyczucia pulsu Polski, ośrodkiem jedności, siły i prawdy”, tak na łamach czasopisma „Jasna Góra” widoczne są dwa nurty – maryjność i patriotyzm. – Bo to tu na Jasnej Górze serce narodu bije sercem Matki, pulsem serca Tej, która była, jest i będzie inspiracją do duchowych i intelektualnych przemyśleń publikowanych w czasopiśmie – mówił generał Paulinów. Podkreślił, ze czterdziestoletnia historia czasopisma pokazuje dobitnie jak ważna jest wierność wartościom, które i dzisiaj nie straciły nic na swej aktualności. – Powstałe jeszcze w czasie komunizmu czasopismo, przeszło czas trudnych zmian ustrojowych, czas uczenia się wolności, zachłyśnięcia się źle rozumianą wolnością, jej namiastkami, przeszło kolejne etapy zmian społecznościowych. A dziś towarzyszy nam na następnym etapie życia Kościoła w naszej Ojczyźnie. Ta wierność pokazuje, że dobro jest zawsze większe niż zło, że dobra jest więcej na świecie, bo dobro jest drogą miłości, a miłość jest z Boga, bo Bóg jest miłością – mówił o. Chrapkowski.

Dalsza część jubileuszowego spotkania od godz. 9.15 odbywa się w Kaplicy Różańcowej. W jego ramach: konferencja paulina o. Wojciecha Deca o duchowości jasnogórskiej, panel dyskusyjny o prasie papierowej, wyzwaniach i perspektywach na przyszłość. Wieloletni redaktor naczelny dwumiesięcznika o. Kazimierz Maniecki mówić będzie o maryjności na łamach pisma.

Troska o każdą stronę

Najtrudniejszym zadaniem w latach 80. stojącym przed redakcją było uzyskanie zezwolenia władz państwowych na wydawanie katolickiego pisma. Jego twórcami byli ówczesny Generał Zakonu o. Józef Płatek, przeor o. Konstancjusz Kunz i o. Rufin Abramek, który nadał pismu ramy merytoryczne. Walcząc z urzędem cenzorskim, starali się o każdą stronę. Pierwszy numer ukazał się jesienią 1983 r. Brak pozwolenia na duży nakład, mimo ogromnego zapotrzebowania pielgrzymów na jasnogórski periodyk, nie osłabiły starań zakonników. Mimo trudnych początków pismo przetrwało, zdołało się także utrzymać w czasach pandemii. Kolejnymi redaktorami byli paulini: o. Zachariasz Jabłoński, o. Dominik Krzysztof Łuszczek, o. Kazimierz Maniecki, o. Robert Jasiulewicz, o. Tomasz Leśniewski i obecnie o. Grzegorz Prus.

O. Prus, wyraża nadzieję, że wciąż jest miejsce na wydawnictwa papierowe.

Misja szerzenia jasnogórskiego charyzmatu

– Zadaniem pisma było ukazywanie, czym żyje Jasna Góra, a dla nas paulinów misją, by pilnować jasnogórskiego charyzmatu. To pismo w zasadzie w całości poświęcone było i jest Matce Bożej Jasnogórskiej – wyjaśnia o. Kazimierz Maniecki, redaktor naczelny w latach 1994-2005.

Pięć lat temu dwumiesięcznik „Jasna Góra” otrzymał Nagrodę Małego Feniksa przyznawaną przez Zarząd Stowarzyszenia Wydawców Katolickich osobom i instytucjom szczególnie zasłużonym na polu promocji książek o tematyce religijnej w mediach.

W ciągu 40 lat pismo pozostało wierne zasadniczym założeniem, zawartym w tekście programowym pierwszego redaktora naczelnego o. Rufina Abramka, by „Jasna Góra” była „listem, który przychodzi z Domu Matki Narodu z wieściami o tym, co słychać we wspólnym Domu Polaków”.