Był rok 1968, Wigilia. W kosmosie odczytano fragment Księgi Rodzaju

Guy Consolmagno SJ, od 2015 dyrektor Obserwatorium Watykańskiego, w wywiadzie dla portalu Catholic News Agency mówił z znaczeniu przeczytania fragmentu Księgi Rodzaju w czasie pierwszej wyprawy amerykańskich astronautów w kosmos w wigilię Bożego Narodzenia 1968 r. Frank Borman, Jim Lovell i William Anders, oglądając Ziemię z pokładu statku kosmicznego, postanowili wówczas przeczytać fragment Księgi Rodzaju (1,1-18) o stworzeniu świata przez Boga.

Przypomniał, że rok 1968 był dość smutny dla Amerykanów: zabójstwo Martina Luthera Kinga, nasilenie wojny w Wietnamie i związane z tym demonstracje. Zapoczątkowanemu jeszcze przez prezydenta J. F. Kennedy’ego programowi Apollo, mającemu za zadanie wysłanie astronautów na Księżyc, towarzyszyło też kilka wypadków i katastrof: niepowodzenie bezzałogowej misji Apollo-6 oraz pożar w kapsule rakiety 27 stycznia 1967, który spowodował śmierć trzech astronautów. Mimo to NASA (amerykańska Agencja Badania Przestrzeni Kosmicznej) jesienią 1968 postanowiła wysłać 21 grudnia Saturna V – najpotężniejszy do tego czasu statek kosmiczny, który osiągnął rekordową prędkość 24 200 mil na godzinę, a w nim trzech kolejnych astronautów.

W Wigilię 1968 Apollo 8 wszedł na orbitę okołoksiężycową. NASA niczego nie narzucając, poprosiła wówczas załogę o powiedzenie „czegoś odpowiedniego” dla oglądającego ją prawie 1 miliarda ludzi na całym świecie. Wówczas to pasażerowie statku sięgnęli po Biblię i odczytali fragment o stworzeniu świata przez Boga.

Oglądający tę transmisję kilkunastoletni wówczas Guy Consolmagno tak to wspomina: „Wybór tego  fragmentu Pisma Świętego wywarł na mnie głębokie wrażenie. Było to też zaskoczenie, bo spodziewałem się raczej tekstu Psalmu, że «Niebiosa głoszą chwałę Bożą». Ale te słowa z Księgi Rodzaju, przeczytane z wielkim szacunkiem, wynikały z jakiegoś ich geniuszu i wyrażały ich wiarę” – wyznał jezuita.

W poranek bożonarodzeniowy 1968 astronauci włączyli silniki kierujące ich z powrotem na Ziemię. Zjedli świąteczny obiad złożony m.in. z indyka z nadzieniem i popili buteleczką brandy. Kilka dni później wylądowali bezpiecznie na Pacyfiku i wyłowił ich tam amerykański samolot.

Patrząc z perspektywy 50 lat watykański naukowiec-jezuita przypomniał, że czytanie Biblii w kosmosie spotkało się z ostrą krytyką ze strony kilku czołowych ateistów z powodu „propagowania religii za rządowe pieniądze”. Złożyli oni nawet pozew do trybunału przeciw NASA, który jednak Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych odrzucił. „Obecnie występuje szeroka akceptacja wiary, a właściwie różnych wierzeń, wyznawanych przez ludzi. Wyrażenie czyjejś wiary jest jednocześnie  zaproszeniem do podobnego wyznania przez innych. Wzbogaca to wszystkich” – stwierdził dyrektor  Obserwatorium Watykańskiego.

Guy Consolmagno, urodzony 19 września 1952 w Detroit, jest amerykańskim planetologiem, astronomem i popularyzatorem nauki, bratem zakonnym w Towarzystwie Jezusowym. Po studiach na Uniwersytecie w Detroit i rozpoczęciu nauki w Jezuickiej Szkole Wyższej i Akademii przeniósł się na Massachusetts Institute of Technology (MIT) i tam uzyskał tytuły bakałarza sztuk w 1974 i magistra sztuk w rok później. W 1978 zdobył doktorat z zakresu astronomii na Uniwersytecie Arizony. Od początku zajmował się głównie planetologią. Potem rozpoczął pracę naukową i dydaktyczną najpierw w Harwardzie a następnie w MIT. W 1983 jako członek Amerykańskiego Korpusu Pokoju wyjechał do Kenii i tam 2 lata uczył astronomii i fizyki w ramach działalności charytatywnej. Po powrocie do ojczyzny rozpoczął pracę naukową w Kolegium Lafayette w Easton w stanie Pensylwania. Od 1990 pracuje w Watykańskim Obserwatorium Astronomicznym, którego jest dyrektorem od 2015 r. Był także przewodniczącym Sekcji Nauk Planetarnych w Amerykańskim Towarzystwie Astronomicznym.

W 1989 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, w którym w 1991 złożył śluby. Wkrótce potem oddelegowano go do pracy w Obserwatorium Watykańskim, którego od 2015 jest dyrektorem. Został również kustoszem watykańskich zbiorów meteorytów i to stanowisko piastuje do dzisiaj. Rozpoczął ponadto studia filozoficzne i teologiczne.

Jako naukowiec skupia się na związkach między meteorytami a planetoidami oraz nad pochodzeniem i ewolucją małych obiektów Układu Słonecznego. Jest autorem ponad 40 prac naukowych dotyczących astronomii oraz współautorem książek popularnonaukowych, tłumaczonych na wiele języków. Uważa, iż nauka nie przeczy religii i obie te dziedziny powinny wzajemnie się uzupełniać a nie konkurować ze sobą. Jest przeciwnikiem i krytykiem kreacjonizmu, czyli poglądu, iż świat jest wyłącznie dziełem Boga lub bóstw. Brat Consolmagno interesuje się również fantastyką naukową.