Jasna Góra – konfratrzy świętują z Paulinami

Na Jasnej Górze trwa szczególny czas świętowania dla Paulinów, ale też dla wszystkich sympatyków i przyjaciół Zakonu, a szczególnie duchowych współbraci zwanych Konfratrami. Zarówno „Pawełki”- uroczystość Patriarchy Zakonu, jak i Święto Matki Bożej Królowej Pustelników to sposobność do jednoczenia się we wspólnej modlitwie.

Dla lepszego spojrzenia na działalność Konfraterni, można przypomnieć za Słownikiem Języka Polskiego, że dawniej słowo „konfrater” oznaczało „towarzysz, kolega”. Tymi szczególnymi „towarzyszami” ojców i braci paulinów na przestrzeni wieków, mogli zostać przedstawiciele różnych warstw społecznych zaczynając od królów i książąt, poprzez przedstawicieli Kościoła, po świeckich ze świata kultury i nauki, ale także tych, którzy utrzymują się z pracy własnych rąk.

Paulińska konfraternia jest nieformalnym stowarzyszeniem. Należą do niej dobrodzieje i przyjaciele Zakonu. Początki konfraterni sięgają połowy XIV w. Jej członkowie nie stworzyli organizacji o charakterze prawnym czy o sprecyzowanej strukturze, pozostają w duchowej łączności z Paulinami jako dobrodzieje, przyjaciele, czy współpracownicy stanowiąc duchową rodzinę Zakonu. Dla zakonników relacja ta miała i nadal ma duże znaczenie, ponieważ dzięki niej mogli jeszcze lepiej realizować swoje posłannictwo w Kościele.

Wśród paulińskich konfratrów byli m.in.: kanonik Jan Długosz, kompozytor Józef Elsner, nauczyciel Fryderyka Chopina, pisarze Henryk Sienkiewicz i Ignacy Kraszewski, św. Kazimierz Królewicz, który stał się patronem konfraterni czy bł. kard. Stefan Wyszyński czy św. Jan Paweł II.

Ci, którzy są konfratrami, postrzegają tę wspólnotę jako rodzinę. Dla częstochowskiego biskupa pomocniczego Andrzeja Przybylskiego, jest to powód do dumy, ale też i zobowiązanie, także do modlitwy.

Przyjęcie do Konfraterni jest także wyrazem wdzięczności danej osobie za wyświadczone dobrodziejstwa dla Zakonu oraz szerzenie kultu Matki Bożej.

Do grona konfratrów należy również Łukasz Pach, dyrektor Wojewódzkiego Pogotowia Ratunkowego w Katowicach, koordynator Nocnej i Świątecznej Opieki Zdrowotnej Szpitala Miejskiego w Zabrzu oraz wykładowca akademicki Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach na Wydziale Nauk Medycznych. Jak sam podkreślił „gdyby nie wiara, nie byłoby tej służby, gdyby nie Bóg, nie byłoby drugiego człowieka. Bez wiary, bez wstawiennictwa w niebie Matki Bożej, trudno byłoby służyć drugiemu człowiekowi”.

Konfratrzy stają się współuczestnikami wszelkich dóbr duchowych Zakonu, które są owocem zakonnych praktyk, szczególnie tych pokutnych, a także w paulińskich przywilejach odpustowych. Oznacza to modlitwę „jedni za drugich”; zakonników za konfratrów i konfratrów za zakonników. Do tego łaski dla Zakonu wymodlone u Boga przez Paulinów są też przywilejem dla konfratrów.