Bp Solarczyk: dziękujemy Bogu za św. Kazimierza, za jego świętość, która trwa

Dzisiaj dziękujemy Bogu za św. Kazimierza, za jego świętość, która trwa – powiedział bp Marek Solarczyk, który w uroczystość św. Kazimierza królewicza, patrona Radomia i diecezji, przewodniczył Mszy świętej w bazylice pod wezwaniem świętego.

Wiernych w trakcie uroczystości powitał ks. Jarosław Wojtkun, proboszcz parafii św. Kazimierza w Radomiu. – Prosimy o wstawiennictwo naszego patrona, aby diecezja, miasto Radom i nasza parafia stawały się – jak mówił św. Jan Paweł II – mieszkaniem ludzi świętych, którzy żyją dobrocią, wiernością nauce Chrystusa, świadectwem codziennego życia i przyczyniać się będą do duchowego wzrostu każdego człowieka – powiedział ks. Wojtkun.

Homilię wygłosił biskup Marek Solarczyk. – Dziękujemy Bogu za św. Kazimierza, za jego świętość, która trwa, która przypomina nam i objawia, że Bóg wybiera nas po to, abyśmy byli ludźmi otwartymi na Boga i wiernymi Mu w tym, co przeżywamy i prosimy, aby Boże błogosławieństwo nas wspierało i umacniało, aby nasza wierność i troska o życie z Bogiem i dla Boga przynosiło owoce – mówił bp Solarczyk.

W liturgii udział wzięli przedstawiciele radomskiego samorządu na czele z przewodniczącym Rady Miejskiej Dariuszem Wójcikiem, oraz prezydentem Radomia Radosławem Witkowskim i byłym wicewojewodą mazowieckim Arturem Standowiczem.

Św. Kazimierz, syn króla Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki urodził się w 1458 r. na Wawelu. Miał pięciu braci i siedem sióstr. Edukacją królewskich synów zajmował się m.in. Jan Długosz. O Kazimierzu Długosz pisał: „był młodzieńcem szlachetnym, rzadkich zdolności i godnego pamięci rozumu”. W latach 1481-1483 r. król Kazimierz Jagiellończyk udał się na Litwę a rządy Koroną powierzył synowi Kazimierzowi. Ten rezydował wówczas na zamku radomskim, a tym samym miasto stało się nieformalną stolicą Polski. „Był bardzo mądry, obyczajny, a wszyscy ludzie oddawali mu wielkie pochwały”, „Książę zdumiewającej cnoty, tudzież nauki nadzwyczajnej, którymi to przymiotami serca do siebie przyciągał” – pisali o Kazimierzu kronikarze.

Niestety, królewicz chorował na gruźlicę. Nie pomogło zwolnienie z obowiązków zarządzania Koroną i wyjazd na Litwę. Kazimierz zmarł 4 marca 1484 r. w Grodnie. W 1602 r. ogłoszono Kazimierza świętym, a niedługo potem patronem Litwy. Tam też, w kaplicy przy katedrze wileńskiej znajduje się jego grób. Patronem Radomia jest św. Kazimierz od 1983 r. Od 1989 r. w mieście są relikwie świętego, w Bazylice pod wezwaniem św. Kazimierza na Zamłyniu.