Rocznica konsekracji katedry polowej i modlitwa o pokój w 25-lecie przystąpienia do NATO

Biskup Wiesław Lechowicz przewodniczył Mszy św. w 91. rocznicę konsekracji katedry polowej. Zachęcał, aby 25. rocznica przystąpienia Polski do NATO była okazją do refleksji i modlitwy o pokój.

Odczytany został dekret o inkardynowaniu do Ordynariatu Polowego ks. płk. Sebastiana Piekarskiego, proboszcza świątyni. Po zakończonej Mszy św. w grono Konfraterni św. Jakuba Apostoła włączonych zostało dwóch nowych członków.

Na początku bp Lechowicz przypomniał, że dokładnie 12 marca 1933 r. odbyła się konsekracja warszawskiego kościoła garnizonowego. – Od tamtej pory, z małymi przerwami związanymi z działaniami wojennymi, jest ona miejscem szczególnej modlitwy za żołnierzy Wojska Polskiego, funkcjonariuszy służb mundurowych, w intencji pokoju i bezpieczeństwa naszej Ojczyzny – powiedział. Ordynariusz wojskowy przypomniał, że 12 marca to od 25 lat także rocznica przystąpienia Polski do NATO.

– Sądzę, że data ta rzeczywiście zasługuje na miano historycznej zarówno w odniesieniu do Ordynariatu Polowego, Wojska Polskiego, jak i całej naszej Ojczyzny – podkreślił, witając przybyłych do katedry gości.

W homilii ks. kpt. SOP Piotr Zamaria podkreślił, że poprzez obrzęd konsekracji kościół staje się domem Bożym. – To miejsce, w którym my, ludzie, przychodzimy spotkać się z Bogiem i uświęcić się, stawać się podobnym do Niego – mówił kapelan, który przypomniał, że kościół przy ul. Długiej od 300 lat jest miejscem świętym, gdzie czczony był obraz Matki Bożej Łaskawej, Patronki Warszawy.

Ks. kpt. SOP Piotr Zamaria wskazując na górującą w prezbiterium figurę Matki Bożej, powiedział, że jest ona niemym świadkiem wydarzeń od niemal stu lat. – Niezmienna obecność Maryi poprzez tę figurę, czy wcześniej w wizerunku Matki Bożej Łaskawej i Jej towarzyszenie ludziom, którzy gromadzili się dla swojego uświęcenia w katedrze polowej, daje nam dzisiaj śmiałość do przywoływania Jej z pomocą dla uświęcania w tej katedrze nas i wszystkich ludzi w mundurach, którym jest dedykowana – powiedział.

Na koniec przywołał słowa Apelu Warszawskiego, pieśni autorstwa ks. Wiesława Kądzieli, często śpiewanej w katedrze: „Nad wrogiem daj nam zwycięstwo Maryjo Matko Łaskawa, Niech Chrystus będzie nam Drogą, Prawdą, Życiem, dziś prosi Ciebie Warszawa”.

Eucharystię koncelebrowało liczne grono kapelanów, a także ks. kan. Stanisław Czerwiński, kustosz kościoła św. Jakuba Apostoła w Jakubowie.

We Mszy św. uczestniczyli: gen. dyw. Robert Kosowski, szef sztabu Dowództwa Generalnego, gen. dyw. pil. Dariusz Malinowski, zastępca Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych, gen. bryg. Mirosław Polakow, szef Pionu Wsparcia – zastępca szefa Sztabu Dowództwa ​​​​Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych, gen. bryg. Krzysztof Ziemski, szef Zarządu Planowania Rzeczowego, gen. bryg. pil. Paweł Bigos, dowódca 1. Bazy Lotnictwa Transportowego, a także oficerowie stołecznego garnizonu.

Przed błogosławieństwem bp Wiesław Lechowicz odczytał akt zawierzenia żołnierzy i funkcjonariuszy służb mundurowych opiece Matki Bożej Królowej Polski, patronki katedry.

Po zakończeniu Eucharystii i odprowadzaniu Chorągwi Wojska Polskiego odbyła się uroczystość inwestytury dwóch nowych członków Konfraterni św. Jakuba Apostoła: Małgorzaty Bartosiewicz i Pawła Szczerka. Konfraternia została powołana w 2015 r. i od początku działa przy katedrze polowej, a jej kolejnymi protektorami są biskupi polowi. Jej celem jest upowszechnianie kultu św. Jakuba Apostoła Starszego oraz wytyczanie i dbanie o historyczne drogi pielgrzymkowe, prowadzące do Santiago de Compostella.

***

12 marca 1933 r. biskup polowy Stanisław Gall konsekrował wyremontowany kościół garnizonowy w Warszawie, które duszpasterstwo wojskowe otrzymało w 1916 r. oraz jego główny ołtarz. Prace z uwagi na wojnę i trudności finansowe trwały od roku 1919. Podczas Powstania Warszawskiego katedra została niemal doszczętnie zniszczona.

W okresie funkcjonowania Generalnego Dziekanatu została odbudowana (lata 50. XX w.) Do 1991 r. pełniła funkcję kościoła garnizonowego. Po przywróceniu Ordynariatu Polowego stała się jego głównym kościołem.