Bp Kaleta podczas Mszy św. Wieczerzy Pańskiej: Eucharystia to dar i tajemnica

To, czym w swej istocie jest Eucharystia można najkrócej i najtrafniej określić jako dar i tajemnica – mówił podczas Mszy św. Wieczerzy Pańskiej bp Andrzej Kaleta, przewodnicząc wieczornym obrzędom w kościele św. Michała Archanioła w Koniecpolu-Chrząstowie, w parafii datowanej na XV wiek.

– W czasie tej Mszy św., księża wraz ze zgromadzonym ludem dziękują Panu Bogu za dar Eucharystii i kapłaństwa, jaki Pan Jezus ustanowił w czasie ostatniej wieczerzy. Jest to dla nas wszystkich wielki dar i tajemnica – mówił bp Kaleta.

Przywołał wydarzenia sprzed prawie 2000 lat temu, ten „jedyny wieczór czternastego dnia miesiąca Nisan”, gdy „wszyscy wyczekiwali świąt paschalnych – świąt najważniejszych dla narodu wybranego”.

Bp Kaleta przypomniał genezę tego święta oraz fakt, że na dwa dni przed świętem Paschy do celu swej podróży dotarł również Jezus wraz z apostołami.

W homilii biskup zawarł sugestywny opis wieczerzy, która wówczas się wydarzyła.

– W trakcie wieczerzy stało się coś, co zapadło im nie tylko głęboko w pamięć, ale i w serce. Apostołowie otrzymali nakaz aby to, co działo się na ich oczach, to, czego byli świadkami, w przyszłości sami powtarzali do końca swoich dni; co więcej, mieli tego uczyć innych, których później wyświęcą na biskupów i kapłanów – podkreślił biskup.

Przypomniał, że słowa św. Pawła zapisane w Pierwszym Liście do Koryntian były pierwszą modlitwą eucharystyczną, jaką posługiwał się Kościół od samego początku.

Bp Kaleta nawiązał m.in. do cudów eucharystycznych, które dokonały się na świecie, a które „zmuszają nas one do postawienia pytania nie o to, czym jest Eucharystia, lecz Kim jest Eucharystia?”

Podkreślił także wymowny gest umycia nóg apostołom podczas ostatniej wieczerzy.

– Jezus, prawdziwy Bóg-Stwórca, klęknął przed swoim stworzeniem w postawie służby. Po co to uczynił? Aby pokazać, jak nas kocha. Po łacinie obrzęd obmycia nóg w Wielki Czwartek nazywany jest „Mandatum”, co oznacza przykazanie. Przykazanie miłości, które Jezus pozostawia jako swój testament – tłumaczył bp Kaleta.

– To, czym w swej istocie jest Eucharystia można najkrócej i najtrafniej określić jako dar i tajemnica. Dar, ponieważ nikt na niego nie zasługuje. Jest otrzymywany darmo z łaski Boga za pośrednictwem kapłana. Każda Msza św. jest też tajemnicą, bo nie sposób ogarnąć jej naszym umysłem – podkreślał.

Apelował, aby „swoim życiem zaświadczyć wobec innych o miłości, jakiej od Niego doświadczyliśmy”.