Rosyjski Sobór Ludowy: Ukraina winna się znaleźć w strefie wyłącznych wpływów Rosji

Po zakończeniu specjalnej operacji wojskowej (czyli obecnej wojny) Ukraina „winna się znaleźć w strefie wyłącznych wpływów Rosji” bez możliwości istnienia na jej obszarze reżymu wrogiego Rosji i kontrolowanego z zewnątrz. Poza tym Rosja ma dążyć do ponownego zjednoczenia Wielkorusinów, Małorusinów (czyli Ukraińców) i Białorusinów w ramach „trójjedynego narodu rosyjskiego”. W ciągu najbliższych stu lat ludność Rosji winna wzrosnąć do 600 milionów a całe to państwo do 2050 ma się stać równomiernie zaludnionym krajem małych i średnich miasteczek.

To tylko niektóre postanowienia zawarte w „Wytycznych [Nakazie] XXV Światowego Rosyjskiego Soboru Ludowego”, który 27 marca obradował w Moskwie. W ślad za publikowanym wówczas omówieniem, dziś podajemy pełne tłumaczenie dokumentu, ukazującego w jakiej mierze Kościół prawosławny jest podporą rosyjskiego neoimperializmu.

Poniżej podajemy polski tekst tego dokumentu.

Podczas soborowego zjazdu Światowego Rosyjskiego Soboru Ludowego [ŚRSL], odbytego 27 marca 2024 r. w Sali Soborów Kościelnych świątyni Chrystusa Zbawiciela, pod przewodnictwem głowy ŚRSL, Jego Świątobliwości Cyryla, przyjęto dokument pt. „Wytyczne XXV Światowego Rosyjskiego Soboru Ludowego «Dziś i jutro ruskiego świata (russkiego mira)»” (Moskwa, 27-28 listopada 2023 r.).

Wytyczne (Nakaz) XXV Światowego Rosyjskiego Soboru Ludowego „Dziś i jutro świata ruskiego (русского мира)”, 27 marca 2024 r.

Dokument niniejszy, podsumowując najbardziej znaczące propozycje, zgłoszone w ramach prac spotkań eksperckich i podczas posiedzenia plenarnego, jest dokumentem programowym XXV Światowego Rosyjskiego Soboru Ludowego, jak również zaleceniami skierowanymi do ustawodawczych i wykonawczych organów Rosji.

Specjalna operacja wojskowa

Specjalna operacja wojskowa [SOW] stanowi nowy etap walki narodowo-wyzwoleńczej narodu rosyjskiego przeciwko zbrodniczemu reżymowi w Kijowie i stojącemu za nim zbiorowemu Zachodowi. Toczy się ona na ziemiach Południowo-Zachodniej Rusi od 2014 roku. W toku SWO naród rosyjski z bronią w ręku broni swojego życia, wolności, państwowości, tożsamości cywilizacyjnej, religijnej, narodowej i kulturowej oraz prawa do życia na własnej ziemi w granicach jednego Państwa Rosyjskiego. Z duchowo-moralnego punktu widzenia specjalna operacja wojskowa, jako operacja wyjątkowa jest Święta Wojną, podczas której Rosja i jej naród, chroniąc jednolitą duchową przestrzeń Świętej Rusi, wypełniają misję „Katechona” (powstrzymującego nadejście Antychrysta, por. 2 Tes, 6-9 – P.P.), broniącego świat przed naciskiem globalizmu i zwycięstwem Zachodu, który popadł w satanizm.

Po zakończeniu SOW całe terytorium dzisiejszej Ukrainy powinno znaleźć się w strefie wyłącznych wpływów Rosji. Należy całkowicie wykluczyć możliwość istnienia na tym obszarze wrogiego Rosji i jej narodowi rusofobicznego reżymu politycznego, a zarazem reżymu kontrolowanego z zewnętrznego ośrodka decyzyjnego wrogiego Rosji.

Ruski Świat

Rosja jest twórcą, ostoją i obrońcą ruskiego świata (русского мира). Granice ruskiego świata jako zjawiska duchowego, kulturowego i cywilizacyjnego są znacznie szersze niż granice państwowe zarówno obecnej Federacji Rosyjskiej, jak i wielkiej Rosji historycznej. Wraz z rozsianymi po całym świecie przedstawicielami rosyjskiej ekumeny, ruski świat obejmuje wszystkich, dla których rosyjska tradycja, świętości rosyjskiej cywilizacji i wielka kultura rosyjska stanowią najwyższą wartość i sens życia.

Najwyższym sensem istnienia Rosji i stworzonego przez nią ruskiego świata jest ich misja duchowa, polegająca na byciu globalnym „Katechonem”, chroniącym świat przed złem. Historyczną misją Rosji jest udaremnianie za każdym razem prób ustanowienia na świecie uniwersalnej hegemonii –  czyli prób podporządkowania ludzkości jednemu centrum zła.

Zbudowanie tysiącletniej państwowości rosyjskiej to najwyższa z form twórczości politycznej Rosjan jako narodu. Podziały i osłabienie narodu rosyjskiego, pozbawienie go sił duchowych i życiowych zawsze prowadziły do osłabienia i kryzysu państwa rosyjskiego. Dlatego przywrócenie narodowi rosyjskiemu jedności oraz jego potencjałów duchowego i życiowego są kluczowymi warunkami przetrwania i pomyślnego rozwoju Rosji i ruskiego świata w XXI wieku.

Rodzina jest podstawą rosyjskiego życia narodowego i wewnętrzną twierdzą tradycji ruskiego świata. Jest to najtrwalsza, konserwatywna instytucja społeczna, odpowiedzialna za przekazywanie podstawowych wizji świata i człowieka z pokolenia na pokolenie, za zaszczepienie najważniejszych nawyków i ról społecznych (mężczyzny i kobiety, ojca i matki, obywatela itp.), za zachowanie i przekazywanie światopoglądu cywilizacyjnego, idei narodowej oraz tradycyjnych wartości duchowych i moralnych. Rodzina, będąc najważniejszą szkołą wychowania osobowości, nie tylko pomaga człowiekowi poznawać otaczający go świat, ale także uczy go miłości, życzliwości i współczucia, przekazuje najważniejsze wartości i wskazówki moralne.

Polityka zagraniczna

Rosja winna się stać jednym z głównych ośrodków świata wielobiegunowego, kierującym procesami integracyjnymi oraz zapewniającym bezpieczeństwo i stabilny rozwój na całej przestrzeni postsowieckiej. Będąc geopolitycznyme centrum Eurazji, położonym na przecięciu globalnych osi Zachód-Wschód i Północ-Południe, Rosja powinna regulować równowagę interesów strategicznych i działać jako ostoja bezpieczeństwa i sprawiedliwego porządku światowego w nowym wielobiegunowym świecie.

Ponowne zjednoczenie narodu rosyjskiego powinno stać się jednym z priorytetowych zadań rosyjskiej polityki zagranicznej. Rosja musi powrócić do istniejącej od ponad trzech stuleci doktryny o trójjedynym narodzie rosyjskim, w myśl które naród rosyjski składa się z Wielkorusinów, Małorusinów i Białorusinów, będących gałęziami (podgrupami etnicznymi) jednego narodu, a pojęcie „russkij (русский)” (w obecnym znaczeniu”rosyjski” – P.P.) odnosi się do wszystkich Słowian wschodnich – potomków historycznej Rusi. Oprócz uznania i rozwoju w nauce rodzimej doktryna trójjedności powinna zyskać umocowanie prawne, stając się integralną częścią rosyjskiego systemu prawnego. Trójjedność powinna zostać włączona do normatywnej listy rosyjskich wartości duchowych i moralnych i otrzymać odpowiednią ochronę prawną.

Rosja musi stać się państwem-schronieniem dla wszystkich naszych rodaków z całego świata, cierpiących prześladowania wskutek naporu zachodniego globalizmu, wojen i dyskryminacji. Oprócz rodaków kraj nasz może stać się również azylem dla milionów cudzoziemców, broniących tradycyjnych wartości, którzy wobec Rosji wyrażają lojalność i gotowość integracji językowej i kulturowej w naszym kraju.

Polityka rodzinna i demograficzna

 Głównym zagrożeniem dla istnienia i rozwoju Rosji jest katastrofa demograficzna, jaką przeżywa nasz kraj. Aby przetrwać w XXI wieku, zachować suwerenność i własną tożsamość cywilizacyjną, Rosja potrzebuje trwałego – a co najważniejsze – intensywnego przyrostu naturalnego. Rozwiązanie tego problemu nie jest możliwe bez przywrócenia w Rosji tradycyjnej, wielodzietnej rodziny i tradycyjnych wartości rodzinnych.

Mocna wielodzietna rodzina, jej ochrona i zapewnienie dobrobytu, wzrost liczby urodzeń oraz walka z aborcją muszą znaleźć swoje miejsce w samym centrum całej polityki państwa. Rodzinę i zapewnienie jej pomyślności należy uznać za główny narodowy cel rozwoju, a także za strategiczny priorytet narodowy Federacji Rosyjskiej. Odpowiednie poprawki trzeba wprowadzić do kluczowych dokumentów planowania strategicznego Federacji Rosyjskiej.

Należy opracować i wdrożyć zestaw środków zachęcających małżeństwa do posiadania trzeciego i kolejnych dzieci. Jednym z takich środków może być wprowadzenie ulg w zakresie częściowego lub całkowitego umorzenia zadłużenia hipotecznego w zależności od urodzenia się następnego dziecka w rodzinie (np. po urodzeniu trzeciego dziecka umarza się 50% zadłużenia, czwartego – 75%, a po urodzeniu piątego dziecka zadłużenie hipoteczne byłoby umarzane w całości).

Konieczne jest wprowadzenie całego kompleksu działań zachęcających pracodawców do zatrudniania rodziców wielodzietnych, zwłaszcza ojców rodzin wielodzietnych. Jednym z takich środków mogłoby być wprowadzenie dla pracodawców ulg w opłacanych przez nich składkach na ubezpieczenie, pobieranych od poborów i innych wynagrodzeń, na rzecz pracowników będących wielodzietnymi rodzicami.

Niezbędne jest opracowanie i przyjęcie nowej Koncepcji Polityki Demograficznej Federacji Rosyjskiej, w której należy gruntownie zmienić kluczowe wskaźniki demograficzne. Przyjmując za hasło tezę głoszoną przez wielkiego rosyjskiego uczonego Dymitra Mendelejewa, iż „najwyższy cel polityki państwa wyraża się najjaśniej w tworzeniu warunków sprzyjających ludzkiemu rozmnażaniu się”, państwo musi wyznaczyć sobie długofalowy cel strategiczny: w ciągu stu lat zrównoważonego wzrostu demograficznego doprowadzić liczbę ludności Rosji do „mendelejewskich” 600 milionów osób (przewidywał on osiągnięcie przez Rosję takiej liczby jej mieszkańców już w połowie XX w. – P.P.).

Państwo musi podjąć wszelkie działania na rzecz obrony rodziny i wartości rodzinnych przed propagandą aborcji, rozwiązłości seksualnej i rozpusty, a także sodomii i rozmaitych zboczeń seksualnych. Czystość i cnota, stanowiąc tradycyjne wartości narodu rosyjskiego, muszą powrócić do społeczeństwa Rosji. Cała ojczysta kultura, przede wszystkim masowa, powinna działać na rzecz stworzenia w społeczeństwie kultu rodziny, wielodzietności, wierności małżeńskiej, odpowiedzialnego rodzicielstwa i atrakcyjności życia rodzinnego. Celem wychowania szkolnego powinno być przygotowanie do tworzenia rodziny i życia rodzinnego. Moralne podstawy życia rodzinnego (nauka o rodzinie) powinny zostać ujęte w wykazie obowiązkowych przedmiotów szkolnych.

Należy radykalnie zmienić stosunek społeczeństwa rosyjskiego do aborcji. Od najdawniejszych czasów Kościół traktuje umyślne przerwanie ciąży (aborcję) za grzech ciężki. Kanony Kościoła zrównują aborcję z morderstwem. Trzeba zaprzestać usprawiedliwiania celowego przerywania ciąży, które prowadzi do prawdziwej epidemii aborcji. Należy opracować i przyjąć poprawki do ustawodawstwa federalnego, zakazujące propagowania i namawiania do aborcji w przypadku braku wskazań lekarskich lub społecznych. Za popełnienie tych czynów należy wprowadzić odpowiedzialność administracyjną i karną. Ponadto konieczne jest prawne zakazanie wykonywania aborcji przez niepaństwowe organizacje medyczne drogą wprowadzenia zmian do następujących ustaw federalnych:

• „O licencjonowaniu niektórych rodzajów działalności” z dnia 4 maja 2011 r. Nr 99-FZ
• „O podstawach ochrony zdrowia obywateli w Federacji Rosyjskiej” z 21 listopada 2011 r. nr 323-FZ,
• a także innych normatywnych aktów prawnych, przewidujących wprowadzenie zakazu dokonywania sztucznego przerywania ciąży przez organizacje lekarskie nie należące do państwowych i miejskich systemów opieki zdrowotnej.

W celu usystematyzowania i wdrożenia w życie licznych propozycji z zakresu demografii, konieczne jest opracowanie zestawu uzasadnionych naukowo kryteriów polityki demograficznej i pronatalistycznej, których zastosowanie w praktyce doprowadzi do realnego wzrostu liczby rodzin wielodzietnych oraz do zwiększenia liczby urodzeń na 1000 mieszkańców – wzrostu współczynnika dzietności całkowitej na kobietę (ang. TFR [Total fertility rate] – P.P.). W celu sprawdzenia skuteczności proponowanych posunięć, a także znalezienia ich optymalnego łączenia, należy przetestować wypracowane środki demograficzne i pronatalistyczne na terytoriach poszczególnych podmiotów Federacji Rosyjskiej w formie projektów pilotażowych. Następnie upowszechnić w szerokim zakresie te praktyki, które dowiodły swej skuteczności na całym obszarze Federacji Rosyjskiej, z wniesieniem poprawek do odpowiednich dokumentów planowania strategicznego oraz do normatywnych aktów prawnych na szczeblu federalnym i regionalnym

Polityka migracyjna

Skuteczna polityka demograficzna nie jest możliwa bez nowej polityki migracyjnej.

Niekontrolowany masowy napływ zagranicznej siły roboczej prowadzi do zaniżania wartości wynagrodzeń rdzennej ludności i w efekcie do zastępowania jej przez imigrantów w całych dziedzinach krajowej gospodarki. Masowy napływ nie mówiących po rosyjsku migrantów i nie mających należytego zrozumienia rosyjskiej historii i kultury i tym samym niezdolnych do integracji ze społeczeństwem rosyjskim, zmienia oblicze rosyjskich miast, co z kolei prowadzi do deformacji jednolitej przestrzeni prawnej, kulturowej i językowej kraju. W największych miastach powstają i aktywnie rozwijają się zamknięte enklawy etniczne, będące wylęgarnią korupcji, zorganizowanej przestępczości i nielegalnej migracji. Działając według własnych zasad stanowią one grunt dla ekstremizmu i terroryzmu oraz są źródłem ogromnych napięć w społeczeństwie.

W tych warunkach Rosja potrzebuje:

* Wprowadzenia poprawek do obowiązującej Koncepcji Polityki Migracyjnej Federacji Rosyjskiej na lata 2019-2025, a także wdrożenia ich do rosyjskiego ustawodawstwa migracyjnego;

• opracowania i przyjęcia nowej redakcji „kodeksu migracyjnego” (projektu ustawy federalnej „O warunkach wjazdu (wyjazdu) i pobytu (zamieszkiwania) w FR osób zagranicznych i bezpaństwowców”);
• uchwalenia poprawek w istotny sposób wzmacniających odpowiedzialność karną i administracyjną za przestępstwa i wykroczenia w dziedzinie migracji zewnętrznej;
• udoskonalania ustawodawstwa regulującego sprawy obywatelstwa Federacji Rosyjskiej, a także praw i legalnych interesów rodaków.

Wymienione wyżej dokumenty planowania strategicznego, jak również ustawy federalne powinny być opracowywane na podstawie nowych idei koncepcyjnych, odpowiadających nowym warunkom oraz wyzwaniom i zagrożeniom, przed którymi stanie Rosja w nadchodzących latach w związku z gwałtownie zmieniającą się sytuacją wojskowo-polityczną i geogospodarczą na świecie.

Głównymi priorytetami nowej polityki migracyjnej Federacji Rosyjskiej powinny być:

1. Obrona rosyjskich rodzin, ich praw i interesów społeczno-ekonomicznych. Tworzenie warunków zapewniających zatrudnienie obywatelom Rosji oraz wysoki poziom dochodów rodzin rosyjskich;
2. Obrona rosyjskiej tożsamości cywilizacyjnej, jedności przestrzeni prawnej, kulturowej i językowej kraju. Obrona praw i uzasadnionych interesów Rosjan i innych rdzennych mieszkańców Rosji;
3. Obrona krajowego rynku pracy, zapewnienie rozwoju naukowo-technologicznego gospodarki rosyjskiej oraz zwiększenie wydajności pracy;
4. Wdrożenie skutecznej kontroli państwa oraz planowania i zarządzania zewnętrznymi przepływami migracyjnymi;
5. Tworzenie warunków sprzyjających masowej repatriacji rodaków do Rosji, a także przybycia zagranicznych wysoko wykwalifikowanych specjalistów, naukowców, inwestorów
   i członków ich rodzin, lojalnych wobec Rosji oraz gotowych do integracji językowej
   i kulturowej;
6. Znaczące ograniczenie napływu do Federacji Rosyjskiej należącej do różnych kultur, nisko wykwalifikowanej siły roboczej z zagranicy. Wprowadzenie zasady maksymalnej odpowiedzialności prawnej i ekonomicznej pracodawcy za sprowadzonych przez niego pracowników zagranicznych należących do innych kultur;
7. Zapewnienie bezpieczeństwa antyterrorystycznego, przeciwdziałanie nielegalnej migracji
   i przestępczości na tle etnicznym.

Oświata i wychowanie

Przyswojenie idei światopoglądowych oraz wartości duchowych i moralnych cywilizacji rosyjskiej to najważniejszy aspekt nacjonalizacji współczesnych elit rosyjskich, a także wychowania przyszłych pokoleń obywateli Rosji. Rozwiązanie tego problemu wymaga suwerenizacji krajowego systemu oświatowego.

Rodzime programy oświatowe i wychowawcze należy oczyścić z obcych narodowi rosyjskiemu i niszczycielskich dla społeczeństwa destrukcyjnych koncepcji i postaw ideologicznych, zwłaszcza zachodnich. Należy opracować nowy paradygmat społeczno-humanitarny oparty na rosyjskiej tożsamości cywilizacyjnej i tradycyjnych rosyjskich wartościach duchowych i moralnych oraz wprowadzić go do krajowego nauczania dyscyplin społecznych i humanistycznych.

Rozwiązanie problemu budowy nowego paradygmatu społeczno-humanitarnego zakłada:

• krytyczną rewizję zachodnich teorii i szkół naukowych (przede wszystkim z zakresu nauk społecznych i humanistycznych) pod kątem ich zgodności z suwerennym światopoglądem rosyjskim oraz ich przydatności lub destrukcyjności dla wzmacniania samoświadomości narodowej;
• zrewidowanie ogółu nauk humanistycznych, powszechnie przyjętych teorii i koncepcji w oparciu o ich korelację z systemem idei światopoglądowych i wartości moralnych cywilizacji rosyjskiej;
• restrukturyzację systemów, standardów i ocen metodologicznych bez oglądania się na międzynarodowe (a właściwie narzucone przez Zachód) kryteria i wzorce;
• zreformowanie krajowego systemu oświaty w celu dostosowania go do podstawowych parametrów suwerennego światopoglądu rosyjskiego.

Dla realizacji „Podstaw polityki państwa na rzecz zachowania i umacniania tradycyjnych rosyjskich wartości duchowo-moralnych”, zatwierdzonych Dekretem Prezydenta Federacji Rosyjskiej z 9 listopada 2022 r. nr 809, w dziedzinie edukacji, konieczne jest opracowanie i przyjęcie pakietu normatywnych dokumentów prawnych, jak również materiałów metodologicznych, uściślających i wyjaśniających kluczowe postanowienia Dekretu nr 809 w odniesieniu do krajowych szkół średnich i wyższych.

Rozwój przestrzenny i rozwój miast

Zapewnienie znacznego wzrostu liczby urodzeń wymaga przestrzennych przekształceń Rosji – zasadniczej zmiany w polityce rozwoju przestrzennego i miejskiego.

W praktyce powinno to oznaczać:

• odejście od priorytetowego rozwoju dużych i wielkich aglomeracji miejskich, masowej budowy wielomieszkaniowych budynków mieszkalnych, jak również od nadmiernej koncentracji miejsc pracy i sił wytwórczych w megapolisach (wielkich miastach);
• przejście do tradycyjnego dla Rosji równomiernego rozmieszczenia ludności i sił wytwórczych na terenie całego kraju przez masowe przesiedlanie mieszkańców miast do wygodnych osiedli podmiejskich i pojedynczych budynków mieszkalnych;
• zmianę priorytetów rozwojowych rodzimego przemysłu budowlanego na rzecz masowego budownictwa indywidualnego na skalę przemysłową, które za 10-15 lat powinno ogarnąć co najmniej 70-80% ogółu mieszkań budowanych w kraju.

Rozwiązanie tych problemów wymaga pilnego opracowania i przyjęcia zredagowanych na nowo wydań Podstaw Polityki Państwa na rzecz Rozwoju Regionalnego, Strategii Zagospodarowania Przestrzennego, a także zmian w obecnym wydaniu Strategii Rozwoju Budownictwa oraz Mieszkalnictwa i Usług Komunalnych.

Głównym celem nowej polityki państwa na rzecz rozwoju regionalnego, polityki rozwoju przestrzennego i miejskiego oraz rozwoju budownictwa powinno być zapewnienie trwałego przyrostu naturalnego ludności Rosji, osiąganego dzięki wysokim wskaźnikom urodzeń (zasada demograficzna). Głównym kryterium oceny skuteczności w powyższych dziedzinach administracji publicznej powinna być zmiana współczynnika dzietności całkowitej na kobietę (TFR).

Prymat zasady demograficznej zakłada, że w nowej redakcji Podstaw polityki państwa na rzecz rozwoju regionalnego, a także Strategii zagospodarowania przestrzennego, znajdzie się priorytet interesów państwa w celu zapewnienia rodzinom dobrobytu i wzrostu urodzeń ponad interesami rosyjskimi monopoli przy podejmowaniu decyzji o rozmieszczeniu sił produkcyjnych na terenie kraju. Z państwa szesnastu megapolisów i ogromnych obszarów wyludnionych Rosja do roku 2050 winna stać się równomiernie zamieszkanym i urządzonym krajem o przewadze niskiej zabudowy 1000 odrodzonych średnich i małych miast – w Gardariki XXI wieku. (Termin Gardariki wywodzi się ze źródeł norweskich XII i XIII w. i dotyczy Rusi Nowogrodzkiej, z którą Norwegowie graniczyli na północy. Oznacza „kraj grodów”-  P.P.).

Osiedla podmiejskie powinny stać się głównym typem osadnictwa w kraju, 80% ludności Rosji (czyli ponad 30 milionów rosyjskich rodzin) powinno mieszkać we własnych, indywidualnych domach na własnej ziemi. Przy zasiedlaniu i zagospodarowaniu terytoriów główną uwagę należy zwracać na sprawy bezpieczeństwa, zatrudnienia, poziomu dochodów realnych, środowiska sprzyjającego człowiekowi, zdrowego odżywiania, wygodnych mieszkań, dostępności wysokich technologii, a także infrastruktury informacyjnej, społecznej i transportowej. Życie na własnej ziemi, w sprzyjającym środowisku i komfortowych warunkach, we własnym wygodnym domu, w którym można założyć rodzinę, urodzić i wychować trójkę lub więcej dzieci, powinno stać się widocznym ucieleśnieniem idei ruskiego świata.

Rozwój gospodarczy

Rosja potrzebuje suwerennej i wydajnej gospodarki opartej na pełnej kontroli państwa nad własnym systemem walutowo-pieniężnym i finansowym, a także na wyprzedzającym rozwoju gałęzi przemysłu, technologii i produkcji nowego (szóstego) porządku technologicznego.

Głównymi celami gospodarki krajowej powinno być zwiększenie rzeczywistego dobrobytu rosyjskich rodzin, zwiększenie liczby miejsc pracy, zapewnienie wzrostu liczby urodzeń, zasiedlenie i zagospodarowanie ogromnych przestrzeni rosyjskich, zapewnienie suwerenności i zdolności obronnych kraju oraz konkurencyjność rosyjskich technologii, towarów i usług na rynkach krajowym i zagranicznych.

Aby sformułować propozycje mające za zadanie osiągnięcie powyższych celów, Komitet Społeczno-Ekonomiczny Światowego Rosyjskiego Soboru Ludowego opracował program zaawansowanego społeczno-gospodarczego rozwoju Rosji „Sprawiedliwość społeczna i wzrost gospodarczy”.

Tłumaczył Paweł Przeciszewski

——————-

Dokument powyższy wywołał wielkie poruszenie i oburzenie w wielu środowiskach religijnych, szczególnie – co zrozumiałe – na Ukrainie. Istniejące tym Kościoły, m.in. związany z Patriarchatem Moskiewskim Kościół Prawosławny potępił zawarte w nim treści, przede wszystkim te dotyczące Ukrainy, jako niechrześcijańskie. Szczególne oburzenie wzbudziło nazywanie obecnej wojny „świętą” oraz zapowiedź całkowitego podporządkowania Ukrainy Rosji po zakończeniu obecnego konfliktu. W podobnym duchu wypowiedziała się Wszechukraińska Rada Kościołów i Organizacji Religijnych, wzywając jednocześnie chrześcijan całego świata do potępienia rosyjskiego agresora.

Również Światowa Rada Kościołów (ŚRK) wyraziła zaniepokojenie Wytycznymi Soboru. W oświadczeniu wydanym 18 kwietnia i podpisanym przez sekretarza generalnego tej organizacji prof. dr. Jerry’ego Pillaya, stwierdzono, iż określanie niesprawiedliwej wojny na Ukrainie jako „świętej”  jest nie do pogodzenia z wiarą chrześcijańską i Ewangelią. Pillay przypomniał, że w rozmowie z patriarchą moskiewskim Cyrylem w maju ub.r. zwierzchnik rosyjskiego prawosławia zapewniał go, że terminu „święta wojna” używa on w znaczeniu metafizycznym, nie dosłownym i że wojna nie może być „święta”. Ale najnowszy dokument ŚRSL zaprzecza tym słowom – stwierdził sekretarz generalny ŚRK. Wskazał ponadto, że zarówno Rada, jak i jej XI zgromadzenie ogólne we wrześniu 2022 w Karlsruhe jednoznacznie potępiły wojnę, postrzegając ją za sprzeczną z nauczaniem Chrystusa i z podstawowymi zasadami chrześcijaństwa.

Światowy Rosyjski Sobór Ludowy powołano do życia w maju 1993 roku, po rozpadzie ZSRR, gdy wielu Rosjan znalazło się w różnych krajach powstałych na terenie dawnego Kraju Rad. Inicjatorem powołania tego gremium był Rosyjski Kościół Prawosławny (RKP), który jako jedyna duża organizacja, skupiająca Rosjan, działał nie tylko w Rosji, ale też w większości nowo powstałych państw. Pierwszym przewodniczącym Soboru był aż do swej śmierci w grudniu 2008 patriarcha Aleksy II. Obecnie (od 1 lutego 2009) urząd ten pełni jego następca, patriarcha Cyryl. W Prezydium i Radzie Soboru zasiadają czołowi rosyjscy politycy i działacze społeczni, przedstawiciele świata nauki, kultury, sztuki i wychowania, wyżsi wojskowi oraz Rosjanie z tzw. bliższej (czyli krajów z byłego ZSRR) i dalszej (pozostałe państwa) zagranicy. Chociaż formalnie skupia on ludzi różnych przekonań i światopoglądów, to jednak każdorazowo na jej czele stoi zwierzchnik RKP. Głównym zadaniem Soboru jest propagowanie i obrona szeroko rozumianej kultury i cywilizacji rosyjskiej, a w ostatnich latach szczególnie idei „ruskiego świata”.