Radomianie upamiętnią 80. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego

Msza święta, koncert i modlitwa przy grobie bp. Edwarda Materskiego, zaprzysiężonego żołnierza Armii Krajowej – tak będą wyglądały radomskie obchody związane z 80. rocznicą wybuchu powstania warszawskiego. Tradycyjnie na placu Corazziego z biało-czerwonych zniczy zostanie ułożony symbol Polski Walczącej.

Centralne uroczystości rozpoczną się Mszą Świętą w kościele garnizonowym. Mszy świętej o godzinie 12.00 będzie przewodniczył ks. kpt. Tomasz Serwin, proboszcz parafii wojskowej.

Po liturgii o godzinie 16.15 Młodzież Wszechpolska zaprasza na pl. Corazziego, gdzie tradycyjnie z biało-czerwonych zniczy zostanie ułożony symbol Polski Walczącej.

Natomiast o godzinie 17.00 w muszli koncertowej w parku im. T. Kościuszki odbędzie się koncert (nie)zakazanych piosenek. Wystąpią Anna Pawłowska-Jóźwik (śpiew), Kamil Jóźwik (instrument klawiszowy), laureaci konkursu pieśni i poezji patriotycznej „Kocham moją ojczyznę” organizowanego przez Akcję Katolicką Diecezji Radomskiej.

Również o godzinie 17.00 odbędzie się modlitwa przy grobie bp. Edwarda Materskiego, zaprzysiężonego żołnierza Armii Krajowej. Uczestnicy upamiętnią godzinę W, odmówią Koronkę do Bożego Miłosierdzia i przywołają wybrane słowa bp. Edwarda o życiu mieszkańców bohaterskiej Warszawy w dniach powstania.

Zmarły w 2012 roku bp Edward Materski w 1944 roku był klerykiem. Wakacje spędzał w domu w Warszawie i tam włączył się w wydarzenia powstańcze. Był zaprzysiężonym żołnierzem Armii Krajowej. Zaangażował się w posługę liturgiczną. W wywiadzie-rzece pt. „Są chwile w życiu…”, wspominając początek i sens powstania powiedział: „Spotykam czasem wypowiedzi, że nie warto było zaczynać powstania, bo tylu młodych Polaków zginęło. Najczęściej mówią to ludzie, którzy zapewne kochają Polskę, ale w powstaniu nie uczestniczyli. Nie biorą pod uwagę, że powstanie miało charakter obronny. Czy wiedzą, ilu Niemcy wywieźliby na wschodni front, który był tuż pod Warszawą? Czy wiedzą, że my, młodzież czasu okupacji, chcieliśmy się uwolnić z niewoli niemieckiej? Czy pamiętają, że na prawym brzegu Wisły było przy wojsku radzieckim także wojsko polskie?”.