Uroczystości Matki Bożej Śnieżnej na Trzonce

Licznych pielgrzymów spodziewają się organizatorzy niedzielnych (4 sierpnia) uroczystości odpustowych na Trzonce w Beskidzie Małym. Na wysokości 729 metrów n.p.m., w Paśmie Bukowskiego Gronia, stoi kapliczka z wizerunkiem Matki Bożej Śnieżnej. Od ponad pół wieku do miejsca tego pielgrzymują całe rodziny z okolicznych miejscowości Podbeskidzia: Porąbki, Andrychowa, Czańca i Targanic, oraz dalszych rejonów Śląska i Małopolski.

Kapliczka na Trzonce została wybudowana prawdopodobnie w XVIII w. Wypływa spod niej krystalicznie czysta woda. Według jednego przekazu kapliczka powstała z wdzięczności za uratowanie życia w czasie wojny. Tutaj także podczas II wojny światowej cudownego ocalenia mieli doświadczyć partyzanci z oddziału „Garbnik”.

Tradycja organizowania odpustów na Trzonce sięga lat 50. ubiegłego wieku. Wówczas do miejsca tego pielgrzymowała młodzież z Czańca pod opieką ówczesnego proboszcza ks. Jana Stachańczyka. Od 1959 r. kapliczka należy do parafii w Porąbce.

Na Trzonkę, zwanej również Złotą Górką, można dotrzeć, m.in. dojeżdżając samochodem do Wielkiej Puszczy (od strony Porąbki lub Targanic), stąd – po pozostawieniu samochodu – pozostaje jeszcze ok. dziesięciominutowy spacer na miejsce.

Odpust na Trzonce wypada zawsze w pierwszą sierpniową niedzielę przed liturgicznym wspomnieniem Matki Bożej Śnieżnej, obchodzonym 5 sierpnia. Taki tytuł nadany temu wspomnieniu wiąże się z pewną legendą dotyczącą rzymskiej Bazyliki Santa Maria Maggiore – Bazyliki Matki Bożej Większej. Pewnej nocy papieżowi Liberiuszowi (352-366), oraz pewnemu patrycjuszowi Janowi przyśniła się Matka Boża. Poleciła ona wybudowanie bazyliki ku Jej czci w miejscu wskazanym przez śnieg. W nocy z 4 na 5 sierpnia śnieg pokrył wzgórze Eskwilinu, wyznaczając w ten cudowny sposób miejsce powstania bazyliki ku czci Matki Bożej. W ten sposób patrycjusz wraz ze swoją żoną mogli spełnić swoje pragnienie – nie mając dzieci, swoje dobra chcieli ofiarować w dziedzictwie Matce Bożej.