Pogrzeb ks. dr. Stanisława Więzika CRL

Na cmentarzu parafii śś. Szymona i Judy Tadeusza w Łodygowicach koło Żywca spoczął 13 sierpnia br. ks. dr Stanisław Więzik CRL, były wizytator polskiej prowincji Kanoników Regularnych Laterańskich, sędzia w sądzie metropolitalnym archidiecezji krakowskiej. Droga do kapłaństwa zmarłego w wieku 92 lat zakonnika związana była z osobą sługi Bożego ks. Jana Marszałka. Zmarł 8 sierpnia 2024 roku w Krakowie, w wieku 92 lat, po 67 latach życia zakonnego i 62 latach kapłaństwa. Mszę św. pogrzebową sprawował w łodygowickim kościele kard. Stanisław Dziwisz.

Jak zauważył na początku liturgii purpurat, „zmarły połączył diecezję bielsko-żywiecką, krakowską i księży kanoników przy swej trumnie”. W specjalnym liście, odczytanym podczas Mszy, bp Roman Pindel wyraził wdzięczność za ofiarną posługę kapłana z Łodygowic.

„Mam w pamięci jego wieloletnią służbę, którą pełnił również wobec wiernych naszej diecezji jako sędzia sądu metropolitalnego w Krakowie. Jego droga do kapłaństwa związana była z osobą jego proboszcza – sługi Bożego ks. Jana Marszałka. Wspominając go, ks. Stanisław powiedział: Znana maksyma mówi, że słowa uczą, a przykłady pociągają. Jego życie kapłańskie było przykładem dla młodych, dlatego wielu młodzieńców poszło w jego ślady. Podczas jego duszpasterzowania każdego roku odbywały się prymicje któregoś z rodaków. Prawdopodobnie ze skromności świętej pamięci ksiądz Stanisław nie wymienił w tym kontekście samego siebie” – zauważył biskup.

Odczytano także list kondolencyjny metropolity krakowskiego abp. Marka Jędraszewskiego.

W kazaniu ks. Wiktor Ruszlewicz CRL zachęcił, by spojrzeć na to, co było inspiracją zakończonego 8 sierpnia życia kapłana i zakonnika. „Myślę, że wszyscy, którzy znali ks. Stanisława, mieli poczucie stabilności, stałości, wierności i szczególnej powagi w spotkaniu z nim. To nie chodzi tylko o wierność miejscu, choć większość swojego życia spędził pracując w krakowskim klasztorze, ale o wierność i wytrwałość w powołaniu” – zauważył, przywołując słowa św. Pawła z czytania z dnia: „We wszystkim odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował”.

„Ks. Stanisław był nie tylko kapłanem, ale także nauczycielem, przewodnikiem duchowym i człowiekiem, który swoim życiem pokazywał, co to znaczy być wiernym Chrystusowi” – podkreślił kaznodzieja, przybliżając historię życia starszego zakonnego współbrata.

Ks. Stanisław Więzik urodził się 14 kwietnia 1932 roku w Łodygowicach. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości oraz szkoły średniej w Bielsku-Białej pracował przez pewien czas w zakładach włókienniczych, zanim zdecydował się na życie kapłańskie. W sierpniu 1956 roku wstąpił do Zakonu Kanoników Regularnych Laterańskich. Nowicjat odbył w Krakowie, a śluby wieczyste złożył 28 sierpnia 1960 roku.

Studia filozoficzno-teologiczne ukończył w Instytucie Księży Misjonarzy Wincentego a Paulo w Krakowie, a święcenia kapłańskie przyjął 6 kwietnia 1963 roku z rąk biskupa Juliana Groblickiego.

W latach 1969-1971 pracował w parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Drezdenku jako wikariusz i katecheta. W sierpniu 1971 roku został przeniesiony do Rudnika koło Raciborza, gdzie pracował jako katecheta. W 1969 roku ukończył studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uzyskując stopień magistra socjologii. W 1986 roku zdobył doktorat z prawa kanonicznego na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.

Pełnił szereg ważnych funkcji w swoim zakonie, w tym przez dwie kadencje był wizytatorem polskiej prowincji kanoników regularnych laterańskich (1982-1994). W trudnych czasach stanu wojennego i przemian społeczno-politycznych wykazywał się szczególną troską o formację młodych zakonników oraz umacnianie ich w wierze.

Po zakończeniu urzędowania jako wizytator, wrócił do pracy duszpasterskiej i formacyjnej w Krakowie, gdzie oddał się posłudze kapłańskiej, spowiedniczej oraz pracy w sądzie metropolitalnym.

Zmarł 8 sierpnia 2024 roku w Krakowie, w wieku 92 lat, po 67 latach życia zakonnego i 62 latach kapłaństwa. Spoczął w grobowcu rodzinnym na łodygowickim cmentarzu, niedaleko sługi Bożego ks. prałata Jana Marszałka, którego kapłaństwo stanowiło dla śp. ks. Stanisława inspirację i wzór do naśladowania.