„Modlitwa daje życie” – Pielgrzymka Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego

O odpowiedzialności za kolejne pokolenia, wdzięczności za dar własnego życia i o tym, że „życie zwycięży śmierć”, przypominają uczestnicy 8. Pielgrzymki Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Biorą w niej udział osoby zaangażowane w promocję 9-miesięcznej modlitwy różańcowej o uratowanie dziecka, którego narodziny są zagrożone aborcją. To realizacja ważnego punktu Jasnogórskich Ślubów Narodu: bronić życia, małżeństwa i rodziny.

Duchowa Adopcja jest związana z duchowością maryjną. Polega na wzięciu w modlitewną opiekę nieznanego nam, poczętego dziecka, którego narodziny są zagrożone. Jest zobowiązaniem do codziennej modlitwy jednym dziesiątkiem różańca w jego intencji i jego rodziców. Trwa dziewięć miesięcy, czyli tyle, ile rozwija się dziecko w łonie matki.

– Ta modlitwa ma wielką moc – przekonuje o. Samuel Karwacki, krajowy moderator Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Zwraca uwagę na to, że umacnia nas ona w chrześcijańskiej nadziei, że to Bóg jest Panem historii i ludzkiego życia, uczy też wytrwałości. Duchowa adopcja nie tylko ratuje życie dziecka poczętego, którego narodziny są zagrożone, ale pomaga też rodzicom leczyć zranienia spowodowane grzechem aborcji.

– Słysząc ten współczesny krzyk cywilizacji śmierci, musimy też brać go z dystansem, wiedząc, że zło jest właśnie krzykliwe, lubi się manifestować, ale dobro jest, jest w ludziach, trzeba je zauważać i pielęgnować. Życie zwycięży śmierć. Modlitwa daje życie – mówi o. Karwacki.

– Modlitwa duchowej adopcji dziecka poczętego ma też wymiar wdzięczności za nasze życie – zauważa o. Łukasz Filipiuk. Podkreśla, że fundamentem podjęcia walki o obronę życia od poczęcia do naturalnej śmierci jest prawda, że życie każdego człowieka jest święte i nienaruszalne, jest wielkim darem Boga.

Animatorka duchowej adopcji Agnieszka Stępień z Jelcza-Laskowic podkreśla, że każdy chrześcijanin, który z racji swojego powołania do życia wiecznego z Bogiem, powinien kochać swoje życie i troszczyć się o życie innych, w tym tych bezbronnych. – Dla mnie to wspaniała prawda, że od zarania dziejów ja, Agnieszka, byłam w planach Bożych i On będzie mógł działać przeze mnie jakieś dobre rzeczy – mówi animatorka.

Zaangażowani w dzieło duchowej adopcji dziecka poczętego, którego od lat centrum jest Jasna Góra, zachęcają, by „stanąć w obronie tych, którzy nie potrafią się jeszcze sami bronić”.

Dziewięciomiesięczna modlitwa za życie jest także odpowiedzią na Jasnogórskie Śluby Narodu bł. kard. S. Wyszyńskiego. Gdy w 1956 r. komuniści wprowadzili aborcję na życzenie Prymas wspólnie z polskimi biskupami wydał list, w którym aborcję nazwano „pokojowym samobójstwem narodu”. Wskazał na potrzebę obrony życia nienarodzonych, która jest polską racją stanu i nadrzędnym interesem państwowym. Jasno opowiedział się za życiem, podkreślając, że czasem trzeba znosić nawet prześladowania dla dobra narodu. Apelował wówczas do rodzin, by one stały na straży życia.

Centralny Ośrodek Duchowej Adopcji znajduje się na Jasnej Górze, zlokalizowany jest w murach klasztornych naprzeciw Kaplicy św. Józefa na tzw. Halach.