Gniezno – pielgrzymka Żywego Różańca

O znaczeniu i wartości modlitwy, zwłaszcza modlitwy różańcowej, mówił 12 października w katedrze gnieźnieńskiej bp Radosław Orchowicz. Biskup pomocniczy gnieźnieński przewodniczył Mszy św z okazji dorocznej pielgrzymki Żywego Różańca do katedry gnieźnieńskiej.

Do bazyliki prymasowskiej w Gnieźnie przybyły róże różańcowe z całej archidiecezji gnieźnieńskiej. Przed Mszą św. pielgrzymi mieli okazję zwiedzić świątynię, a później uczestniczyli w Eucharystii, którą wraz z biskupem pomocniczym gnieźnieńskim celebrowali: proboszcz katedry ks. infułat Przemysław Kwiatkowski, ks. Tomasz Krawczyk, moderator diecezjalny Żywego Różańca oraz księża przybyli wraz z grupami.

„W tym roku, gromadząc się na pielgrzymce diecezjalnej Żywego Różańca, przeżywamy szczególny czas, bo rok 2024 został z woli papieża Franciszka ogłoszony rokiem modlitwy, jako przygotowanie do Roku Jubileuszowego 2025” – przypomniał w homilii bp Orchowicz, podkreślając, że w materiałach przygotowanych z tej okazji przez Stolicę Apostolską jest zarówno wezwanie do modlitwy indywidualnej i wspólnotowej, jak i przypomnienie o jej znaczeniu i wartości w życiu wierzących i całej wspólnoty Kościoła.

„Modlitwa jest żywym związkiem dzieci Bożych z ich nieskończenie dobrym Ojcem, z Jego Synem Jezusem Chrystusem i z Duchem Świętym. W tym dialogu wierzący nie tylko rozmawia z Bogiem, ale uczy się także Go słuchać, znajdując odpowiedzi i wskazówki w świetle Jego cichej obecności. Modlitwa staje się w ten sposób mostem między niebem i ziemią. Miejscem spotkania, w którym serce człowieka i serce Boga splatają się w nieustannym dialogu miłości” – cytował biskup pomocniczy gnieźnieński wskazując, że szczególne znaczenie ma tu zaangażowanie i formacja, zarówno indywidualna, jak i wspólnotowa.

„Z tej perspektywy modlitwa staje się jeszcze bardziej aktem autentycznej komunii i nie tylko między pojedynczym człowiekiem a Bogiem, ale między wszystkimi członkami Kościoła, jednocząc ich w jeden głos wznoszący się z ziemi do nieba” – mówił dalej bp Orchowicz dodając, że każda nasza modlitwa jest jak złota nić, która z biegiem czasu zostaje wpleciona w wielki gobelin komunii eklezjalnej. Stąd – jak dodał – „modlitwa to wielkie dobro, które oddziałuje nie tylko na nas samych, ale na całą wspólnotę Kościoła”.

Biskup pomocniczy gnieźnieński przypomniał także o dobiegającym końca roku duszpasterskim, którego hasło przewodnie „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła” również stanowi zachętę do zaangażowania. Wzorem tego zaangażowania może być dla nas Maryja, która – jak to kiedyś powiedział Franciszek – była kobietą słuchania, decyzji i działania. My również, jak Ona, mamy słuchać Boga i w swojej wierze nie pozostawać bierni.

Po Mszy św. w gnieźnieńskim Centrum Edukacyjno-Formacyjnym odbyła się druga część pielgrzymki, podczas której pielgrzymi wysłuchali konferencji ks. dr. Remigiusza Malewicza, rzecznika prasowego archidiecezji gnieźnieńskiej pt. „Różaniec modlitwą nadziei i siły człowieka”.

Wraz z członkami Żywego Różańca w katedrze gnieźnieńskiej modlili się młodzi ludzie uczestniczący w trwającym w ten weekend w Gnieźnie zjeździe ceremoniarzy, kantorów i animatorów LSO, a także klerycy z archidiecezji gnieźnieńskiej.

Stowarzyszenie Żywego Różańca zostało założone przez tercjarkę dominikańską Służebnicę Bożą Paulinę Jaricot (zm. 1862) w Lyonie w 1826 roku. Zaczęła ona organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później „żywymi różami”. Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy – wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa, jak gdyby odmówili cały różaniec.

W archidiecezji gnieźnieńskiej Żywy Różaniec jest jednym z najliczniejszych stowarzyszeń.