Radom – czterech alumnów, w tym jeden z Ukrainy, rozpoczęło studia seminaryjne

21 alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu, tym czterech na roku pierwszym, zainaugurowało dzisiaj nowy rok akademicki. Mszy świętej w kaplicy seminaryjnej przewodniczył biskup Marek Solarczyk. W koncelebrze uczestniczył bp Piotr Turzyński. Okolicznościowy wykład na temat nauczania religii w Polsce dobie sekularyzacji wygłosił ks. prof. Paweł Mąkosa z KUL.

Wśród alumnów na pierwszym roku jest Andrzej Lutsyk, który pochodzi z okolic Tarnopola w Ukrainie. Do Polski przybył z chwilą wybuchu wojny. Do tej pory mieszkał wraz z rodziną w Zwoleniu i chodził do kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego. – Odbywając różne praktyki religijne, usłyszałem głos powołania. Dzisiaj czuję wielką radość. Jestem dobrej myśli i wierzę, że Bóg będzie mnie wspierał. Droga kapłańska to przede wszystkim służenie Bogu i ludziom w udzielaniu sakramentów – mówi kleryk Lutsyk.

Studia rozpoczął również Michał Zięba z parafii św. Jadwigi Królowej w Radomiu. – Cieszę się, że mogę tutaj być i pogłębiać swoja wiarę, służąc Bogu i Kościołowi. Od dawna słyszałem głos powołania. Będąc w Odnowie w Duchu Świętym nauczyłem się, że wspólnota jest ważna. Dlatego chcę służyć wspólnocie Kościoła jako kapłan. Miałem długą drogę, aby być tutaj, gdzie jestem – powiedział absolwent studiów ekonomicznych.

– Nasza uczelnia ma za zadanie nie tylko przekazywać wiedzę, ale przede wszystkim kształtować postawy oparte na solidnych fundamentach etycznych i moralnych. Służba prawdzie jest naszą misją i powołaniem. To tutaj uczymy się, jak łączyć naukę z wiarą, jak być ludźmi sumienia, którzy potrafią odważnie stawić czoła wyzwaniom współczesności. Bracia Alumni, rozpoczynając ten nowy etap, miejmy na uwadze nasze powołanie i misję, do której zostaliśmy wezwani. Niech ten czas będzie dla nas okazją do pogłębienia relacji z Bogiem, rozwijania talentów i umacniania wzajemnych więzi. Pamiętajmy, że razem tworzymy wspólnotę, której ostatecznym celem jest poświęcenie się Bogu i Kościołowi w kapłaństwie służebnym – mówił diakon Kamil Stachuczy.

Wykład inauguracyjny na temat nauczania religii w Polsce dobie sekularyzacji wygłosił ks. prof. Paweł Mąkosa z KUL. Prelegent podkreślił, że rodzice i dzieci – wbrew temu, co mówią niektóre media – chcą obecności religii w szkołach. Mówił, że medialna narracja dotyczy głównie największych miast w kraju ale Polska to nie tylko największe metropolie. Przywołał dane, które mówią, że średnio w Polsce ponad 80% uczniów uczestniczy w lekcjach religii. Przekonywał, że również państwa laickie muszą respektować wolę rodziców, aby ich dzieci miały możliwość uczestnictwa w lekcjach religii. – Rodzice pracują, płacą podatki, dlatego mają swoje prawa, jak każdy obywatel. Mają prawo do bezpieczeństwa, do służby zdrowia, do edukacji, ale także w myśl takiej zasady pomocniczości, państwo ma obowiązek pomóc rodzicom w wychowaniu dzieci, także w wychowaniu religijnym – dodał ks. Mąkosa.

Wskazał, że lekcje religii to nie tylko kwestia uczenia prawd wiary czy wychowywania do pewnej pobożności, ale to również przekaz konkretnej wiedzy na temat prawd wiary, liturgii, zasad moralnych czy form modlitwy. – Chcemy odpowiadać na pytania dzieci, młodzieży, dotyczące sensu życia. Myślę, że wszyscy dostrzegamy, ile jest problemów, ilu dzisiaj młodych ludzi nie rozumie siebie, nie rozumie otaczającego świata, nie dają sobie rady, cierpią na depresję. Niestety, wzrasta nam ciągle liczba prób samobójczych – mówił ks. Mąkosa. Dodał, że lekcje religii pozwalają młodym ludziom zrozumieć kod kulturowy. – Bez znajomości chrześcijaństwa, nie da zrozumieć się ani Europy, ani Polski – powiedział prelegent.

Głos zabrał również ks. Marek Adamczyk, rektor w WSD w Radomiu. Mówił, że słowa „Gaude Mater Polonia” są nieodłącznym elementem inauguracji na wszystkich wyższych uczelniach. Mówił, że ten hymn jest również świadectwem pokoleniowej ciągłości, stanowiącej część etosu i praktyki świata akademickiego. Podkreślał, że ciągłość pokoleniowa jest szczególnie istotna w życiu duchowym, uświadamiając nam, jak wiele zawdzięczamy tym, którzy byli przed nami. – Trafnie Bernard z Chartres powiedział: „Jesteśmy karłami, którzy wspięli się na ramionach olbrzymów. W ten sposób widzimy więcej, dalej niż oni ale nie dlatego, ażeby wzrok nasz był bystrzejszy lub wzrost słuszniejszy, ale dlatego, iż to oni dźwigają nas w górę i podnoszą całą gigantyczną wysokość” – stwierdził ks. Adamczyk.

Podkreślił, że w minioną sobotę Kościół radomski przeżywał setną rocznicę przyjęcia święceń kapłańskich przez biskupa Piotra Gołębiowskiego. – W tym roku formacyjnym alumnom i prezbiterom naszej diecezji, w szczególny sposób towarzyszy osoba wyjątkowego biskupa. Będziemy modlić się o jego beatyfikację i uświęcenie kapłanów naszej diecezji. Formacja seminaryjna była ważnym obszarem posługi biskupa Piotra, który najpierw przychodził jako sandomierski alumn, potem pełnił funkcję profesora i ojca duchownego seminarium, by w końcu jako biskup otaczać seminarium swoją pasterską troską – mówił ks. Adamczyk dodając, że ważnym elementem formacji ludzkiej jest zdolność budowania trwałych, dojrzałych, przyjacielskich relacji, w których istotnym spoiwem jest doświadczenie bycia uczniem Chrystusa i wspólnie przeżywana droga, przygotowania do służenia mu w kapłaństwie.

Na koniec głos zabrał biskup Marek Solarczyk. Mówił, że czas pobytu w seminarium duchownym jest przede wszystkim okresem kształtowaniem wiary. – To co Boże, niech trwa i dalej się rozwija. Są ci, którzy są gotowi dla tego oddać swoje życie, że chcą jak najlepiej się do tego przygotować. Ufamy, że będą to czynić z całym oddaniem, jak czynili to biskup Piotr Gołębiowski i ks. Wincenty Granat. Niech to pragnienie, gotowość i poświęcenie wszystkich, przyniosą jak najlepsze owoce – mówił biskup radomski.

Indeksy alumnom pierwszego roku wręczył ks. prof. dr hab. Przemysław Kantyka, dziekan Wydziału Teologii KUL. Przez akt afiliacji każdy alumn Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu jest również studentem Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.