Poręba Wielka – modrzewiowa świątynia odzyskuje blask

Modrzewiowa świątynia pw. św. Bartłomieja Apostoła w Porębie Wielkiej koło Oświęcimia – jedna z najcenniejszych w małopolskiej części diecezji bielsko-żywieckiej – odzyskuje blask dzięki pracom konserwatorsko-restauratorskim. Zakończono właśnie kolejny etap prac przy bryle tego zabytkowego kościoła.

W poprzednich latach wymieniono poszycie gontowe dachu prezbiterium i nawy oraz sobót, a także szalowania ścian. Teraz, jak poinformował ks. dr Szymon Tracz, konserwator architektury i sztuki sakralnej diecezji bielsko-żywieckiej, udało się także przeprowadzić konserwację szalowania izbicy oraz korektę kształtu cebulastego zwieńczenia wieży.

„W tym roku przyszedł czas na wzmocnienie konstrukcji słupowej wieży oraz wymiany i konserwacji szalującego jej pochyłe ściany gontu. Przeprowadzono także część bardzo poważnych prac konstrukcyjnych przy posadowieniu samej wieży. Będą one także prowadzone w przyszłym roku” – zapowiedział.

Prace były możliwe dzięki ofiarności parafian i zapobiegliwości ks. proboszcza Stanisława Sadlika oraz dofinansowaniu z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Małopolskiego Konserwatora Zabytków.

Pierwsze wzmianki o parafii w Porębie Wielkiej pojawiają się około 1285 roku, a informacje o kościele pochodzą z lat 1325-1327. Pierwszy kościół, wykonany z drzewa dębowego, spłonął. Budowa nowej świątyni w miejscu starej rozpoczęła się w 1502 roku. Prace ukończono w 1506 roku. Fundatorem był hrabia Zygmunt Porębski, sekretarz króla Zygmunta Starego.

Modrzewiowa świątynia porębska otoczona jest sobotami i ogrodzeniem z belek. Wieża ma konstrukcję słupową. We wnętrzu zachowały się późnogotyckie portale z nadprożami wyciętymi w tzw. ośle grzbiety. Ze starych renesansowych ołtarzy zachowała się tylko jedna deska, którą użyto do budowy ołtarza głównego. Ściany i stropy pokryte są polichromią z okresu Młodej Polski. W rokokowym ołtarzu znajduje się wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej. Ołtarze i ambona pochodzą z końca XVIII w. Chrzcielnica jest klasycystyczna, a prospekt organowy rokokowy, z XVIII w.

15 lat temu, w roku jubileuszu 500. rocznicy konsekracji, rozpoczął się gruntowny remont świątyni.