25 lat Sanktuarium Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu w Kętach

Wdzięczność za ponad stuletnią obecność eucharystyczną Chrystusa w kęckim klasztorze klarysek, za modlitwy i wierne trwanie sióstr klauzurowych wyraził bp Roman Pindel 21 listopada br. podczas Eucharystii dziękczynnej w Kętach, w 25. rocznicę ustanowienia Sanktuarium Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu. Nowo mianowanemu kustoszowi tego miejsca – kapelanowi tutejszych klarysek ks. Józefowi Lachowi SCJ – biskup przekazał dekret jubileuszowy, który potwierdził duchowe znaczenie kęckiego sanktuarium, jego status oraz możliwość uzyskiwania odpustów przez pielgrzymów.

W homilii bp Pindel przypomniał, że 21 listopada 1999 r. bp Tadeusz Rakoczy ogłosił tę świątynię lokalnym Sanktuarium Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu. Zwrócił uwagę na szczególny charakter tego miejsca jako przestrzeni spotkania z Bogiem w adoracji eucharystycznej.

Kaznodzieja odniósł się także do 70. rocznicy nabożeństwa do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, zaprowadzonego przez redemptorystów w latach 50. XX wieku. Od tamtej pory nabożeństwo to stało się integralną częścią duchowego życia wspólnoty.

Podkreślił również, że w Kościele katolickim wspomnienie Ofiarowania NMP jest świętem sióstr klauzurowych. Przywołał w tym kontekście słowa św. Jana Pawła II, wypowiedziane podczas rozważania na Anioł Pański 21 listopada 1999 roku:

„Maryja jawi się nam dzisiaj jako Świątynia, w której Bóg umieścił swe zbawienie, i jako Służebnica, która jest całkowicie poświęcona Panu. Każdego roku tego dnia wspólnota Kościoła na całym świecie wspomina mniszki klauzurowe, które podjęły życie oddane całkowicie kontemplacji i żyją z tego, co Opatrzność im przyniesie poprzez szczodrość wiernych. Przypominając każdemu o obowiązku zatroszczenia się, by tym Bogu poświęconym siostrom nie brakowało duchowego i materialnego wsparcia, przesyłam im moje ciepłe pozdrowienia i podziękowania”.

Biskup wskazał na znaczenie posłuszeństwa Maryi wobec woli Bożej jako wzoru dla wiernych. „To dzięki Jej wypełnieniu zamiarów Ojca Syn Boży mógł przyjść na świat i wzrastać w mądrości i łasce. Ona zaś pierwsza uwierzyła w Niego i towarzyszyła Mu aż do ukrzyżowania, łącząc się z Nim w cierpieniu i śmierci dla zbawienia świata. Czy nie jest to wszystko właśnie Jej ofiarowaniem?” – zaznaczył.

Na zakończenie wyraził wdzięczność za ponad stuletnią obecność eucharystyczną Chrystusa w tym miejscu. „Dziękujemy za wierne trwanie sióstr w tym klasztorze, za powołania, które Bóg im daje, i za modlitwy zanoszone przez nie – przecież za wszystkich, którzy tu przybywają, ale i mieszkają w tym mieście i okolicy” – zakończył.

Jak wyjaśnił pod koniec liturgii sekretarz biskupa ks. Piotr Góra, uroczystość jubileuszowa ma także dodatkowy wymiar – prawny. Biskup diecezjalny ogłosił, że posługujący jako kapelan klarysek ks. Józef Lach będzie kustoszem tutejszego sanktuarium. „Kustosz jest osobą odpowiedzialną prawnie za opiekę duchową nad tym miejscem, jego godnością oraz sakramentami” – dodał ksiądz sekretarz.

Na ręce nowo mianowanego kustosza biskup przekazał uroczysty dekret jubileuszowy. W dokumencie potwierdzono, że sanktuarium istnieje od 25 lat, a pielgrzymi mogą uzyskiwać w nim odpusty, m.in. w rocznicę rozpoczęcia wieczystej adoracji w tym kościele – 6 lutego.

Fot. Robert Karp/diecezja.bielsko.pl

Po liturgii biskup spotkał się ze wspólnotą sióstr klarysek.

Zakon Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji (OCPA) powstał w połowie XIX wieku we Francji. Do jego powstania przyczynili się ks. Jan Chrzciciel Heurlaut i Matka Maria od św. Klary (Wiktoria Józefina Bouillevaux). W 1866 roku do wspólnoty w Troyes wstąpiła Polka Ludwika Morawska, która w 1871 roku przeszczepiła zakon na ziemie polskie.

Początkowo siostry próbowały założyć klasztor w Granowie, a następnie w Gnieźnie. Na skutek germanizacji i Kulturkampfu musiały opuścić Wielkopolskę i osiedliły się we Lwowie, skąd wyszły kolejne fundacje. Obecnie na świecie istnieje 29 autonomicznych domów klarysek od Wieczystej Adoracji, m.in. we Francji, Niemczech, Austrii, Stanach Zjednoczonych, Indiach i Bangladeszu. W Polsce jest osiem takich domów: w Bydgoszczy, Elblągu, Hajnówce, Kętach, Kłodzku, Pniewach, Słupsku i Ząbkowicach Śląskich.

Do Kęt siostry przybyły w 1910 roku dzięki swej fundatorce, służebnicy Bożej matce Marii Walentynie Łempickiej. 6 lutego 1910 roku bp Anatol Nowak dokonał w kęckim klasztorze uroczystego wystawienia Najświętszego Sakramentu. W 1999 roku bp Tadeusz Rakoczy ogłosił to miejsce lokalnym Sanktuarium Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu.