Abp Szewczuk do Służebnic NMP: odnajdujcie świeżość i piękno waszego powołania

„Zachęcam was, siostry, abyście odnajdywały świeżość i piękno waszego powołania, nieustannie wpatrując się w Chrystusa i szukając Go we współczesnych wyzwaniach i okolicznościach, takich jak wojna na Ukrainie i ranni ludzie potrzebujący uzdrowienia” – zaapelował arcybiskup większy kijowsko-halicki Światosław Szewczuk do greckokatolickiego zgromadzenia Sióstr Służebnic Niepokalanej Panny Maryi.

Zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK) skierował na ręce przełożonej generalnej s. Zofii Łebedowicz, przesłanie do prelegentów i uczestniczek międzynarodowej konferencji naukowo-praktycznej pt. „Charyzma w działaniu Sióstr Służebnic Niepokalanej Panny Maryi„, która odbywa się na Ukraińskim Uniwersytecie Katolickim we Lwowie. Uczestniczą w niej siostry z prowincji ukraińskiej, innych prowincji Europy, a także online z Kanady, Stanów Zjednoczonych i Brazylii.

W przesłaniu abp Szewczuk zaznaczył, że konferencja odbywa się w ramach obchodów 90. rocznicy utworzenia nowych struktur zgromadzenia, prowincji: europejskiej, kanadyjskiej i brazylijskiej oraz pierwszej Kapituły Generalnej, która potwierdziła jedność sióstr niezależnie od miejsca realizacji charyzmatu. „Ta rocznica ukazuje naszemu Kościołowi, że jedność nie pochodzi od człowieka, ale jest owocem działania Ducha Świętego” – podkreślił arcybiskup.

Przypomniał, że zgromadzenie powstało pod koniec XIX wieku dla aktywnej działalności duchowej i wychowawczej wśród ludu ukraińskiego, odpowiadając na potrzeby czasu, na prośbę metropolity Andrzeja Szeptyckiego wysłało siostry do pracy misyjnej z emigrantami ukraińskimi do Kanady w 1902 r., do eparchii kriżewczyńskiej w 1906 r. i do dalekiej Brazylii w 1911 r. “Mimo dużej odległości, która uniemożliwiała kontakt fizyczny, siostry starały się szukać tego, co łączyło je jako Zgromadzenie: wspólnej historii, statutów i charyzmatu, a mianowicie tego, że siostry pracowały dla swojego ludu i swojego Kościoła” – napisał zwierzchnik UKGK.

Nawiązując do okresu po I wojnie światowej, abp Szewczuk przypomniał, że „siostrom z zagranicy wielokrotnie doradzano, aby przystosowały się do nowych okoliczności, co nie przyczyniło się do powstania jednego Zgromadzenia z siostrami w Galicji. Kwestia jedności kanonicznej Zgromadzenia między Galicją, Kanadą i Brazylią zaczęła być przedmiotem ożywionej dyskusji pod koniec lat 20. XX wieku w kontekście pisania nowych statutów, które musiały zostać zatwierdzone przez Stolicę Apostolską.

„Siostry z zagranicy przezwyciężyły wyzwanie oddalenia od sióstr galicyjskich i ostatecznie zdecydowały się utworzyć jedno Zgromadzenie, co uświetniło zwołanie Kapituły we Lwowie w dniach 4-6 lipca 1934 r., która zgromadziła siostry-przedstawicielki z Galicji, Kanady i Brazylii. Zdecydowano się na stworzenie globalnego, wyraźnie scentralizowanego zgromadzenia. Wybrano przełożoną generalną, s. Weronikę Gargil, a także przeoryszę każdej prowincji, która musiała odpowiedzieć na potrzeby panującej w nich sytuacji” – czytamy w przesłaniu.

Zwierzchnik UKGK przypomniał dalej, że rok 1934 jest więc rokiem kanonicznego i duchowego zjednoczenia Zgromadzenia Sióstr Służebnic Niepokalanej Maryi, które działało na trzech kontynentach. Pierwsza Kapituła Generalna stała się bodźcem nie tylko do zjednoczenia i centralizacji Zgromadzenia, ale także do ilościowego wzrostu liczby jej członkiń. Dekada, która nastąpiła po tym rozdziale, przeszła do historii jako “złota dekada”.

Abp Szewczuk zwrócił uwagę, że „to wydarzenie naukowe ma na celu nie tylko przegląd przeszłości Zgromadzenia Sióstr Służebnic NMP, ale także analizę wydarzeń historycznych, aby przemyśleć na nowo teraźniejszość i skuteczniej odpowiedzieć na wyzwania globalnej teraźniejszości i wojny na Ukrainie”.

„Biorąc pod uwagę bogate dziedzictwo waszego Zgromadzenia, zachęcam was, siostry, abyście odnalazły świeżość i piękno waszego powołania, nieustannie wpatrując się w Chrystusa i szukając Go we współczesnych wyzwaniach i okolicznościach, takich jak wojna na Ukrainie i ranni ludzie potrzebujący uzdrowienia” – wezwał zwierzchnik UKGK.

Historia Zgromadzenia Sióstr Służebnic Niepokalanej Panny Maryi swoimi korzeniami sięga końca XIX wieku. W tym czasie wśród ludności wiejskiej i ubogiej miejskiej szerzyła się nędza i analfabetyzm. Dzięki współpracy kapłanów: o. Jeremiasza Łomnickiego OSBM i Cyryla Sełeckiego oraz młodej lwowianki Michaliny Hordaszewskiej, powstało pierwsze aktywne żeńskie Zgromadzenie Sióstr Służebnic Niepokalanej Panny Maryi obrządku bizantyjsko – ukraińskiego.

Uroczyste poświęcenie pierwszego domu Sióstr Służebnic w małej miejscowości Żużel oraz przyjęcie pierwszych siedmiu kandydatek odbyło się 27 sierpnia 1892 r. Michalina Hordaszewska przyjęła imię zakonne s. Jozafata i stanęła na czele nowo powstałej wspólnoty.

Głównym zadaniem Zgromadzenia było i jest niesienie pomocy tam, gdzie jest największa potrzeba, poprzez wychowanie dzieci i młodzieży, opiekę nad sierotami, chorymi czy troska o piękno Bożych świątyń.

W 1930 r. Siostry Służebnice otrzymały status Prawa Papieskiego. W 1938 r. Zgromadzenie posiadało 92 domy zakonne і 494 sióstr, które prowadziły ochronki, sierocińce, trzy szkoły podstawowe, prowadziły księgowość w czterech seminariach duchownych oraz różnorodną charytatywną pracę w parafiach, szczególnie wśród kobiet.

Dzisiaj zgromadzenie funkcjonuje w 15 krajach, skupiając ponad 550 sióstr w siedmiu prowincjach (m.in. w Ukrainie, Brazylii, Kanadzie, USA, Argentynie, Słowacji, Polsce, Serbii, Włoszech, Anglii, Francji i Niemczech).