A. Riccardi: tożsamość narodowa Włochów nie może abstrahować od chrześcijaństwa

Tożsamość narodowa Włochów nie może abstrahować od chrześcijaństwa, przypomina na łamach „Corriere della Sera” Andrea Riccardi.

W artykule zainspirowanym zbliżającą się 150 rocznicą w 2010 r. zjednoczenia Włoch założyciel rzymskiej Wspólnoty św. Idziego na Zatybrzu apeluje o stworzenie etyki, która byłaby do przyjęcia dla „laików i katolików”, co we włoskiej rzeczywistości do niedawna oznaczało dla niewierzących i wierzących.

Riccardi, który jest historykiem, podkreśla, że „nie sprawdził się aksjomat zachodniej kultury, według którego więcej nowoczesności miałoby oznaczać mniej religii: historia, która miała zmierzać nieuchronnie do powszechnej sekularyzacji”. „Musimy stworzyć laickość podzielaną w głębokim tego słowa znaczeniu. Dziś laickość łączy się z tożsamością narodową. Wczoraj partie ideologiczne posiadały wizje kraju. Dziś jest inaczej. Laickość jest rozumnym, racjonalnym poszukiwaniem dobra wspólnego, abstrahując od mesjanizmu czy partykularnych pasji. Występują ogromne różnice na przykład gdy chodzi o tematy związane z życiem. Jednakże wartości świata religijnego nie są bynajmniej wsteczne. Wypracowanie w sposób świecki włoskiej tożsamości obejmuje także Kościół, wcale nie obcy krajowi ze względu na historię, humanistyczne dziedzictwo pietas, jakie cechuje włoski humanizm. Ponieważ chrześcijaństwo jest we Włoszech religią ludu, żywotną częścią spuścizny historycznej i aktualności. Jeżeli abstrahuje się od włoskiego chrześcijaństwa, nie można tworzyć wspólnej tożsamości narodowej” – konstatuje Andrea Riccardi.