Abp Budzik: od bp. Fulmana uczmy się wierności swojemu powołaniu w każdym czasie

W archidiecezji lubelskiej wspomniano wielkiego pasterza, bp. Mariana Leona Fulmana. W 70. rocznicę jego śmierci abp Stanisław Budzik sprawował w archikatedrze lubelskiej uroczystą Eucharystię prosząc o spokój duszy swojego poprzednika. – Uczmy się od niego wierności naszemu powołaniu w każdym czasie, w dobrym i złym – powiedział KAI metropolita lubelski.

Abp Budzik w rozmowie z KAI podkreślił także, że bp Marian Leon Fulman bardzo zasłużył się dla lubelskiego Kościoła. – Zawdzięczamy my najpierw Katolicki Uniwersytet Lubelski, ponieważ on go przyjął do seminarium duchownego, gdzie KUL przez pierwsze cztery lata funkcjonował – przypomniał hierarcha. Jego zdaniem miało to ogromny wpływ, że Lublin aktualnie jest wspaniałym miastem akademickim.

Drugą zasługą bp Fulmana było przywiezienie obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, która w Lublinie nosi tytuł Matki Bożej Katedralnej. – Oczywiście tych zasług jest bardzo wiele, a to tylko niektóre z nich – podkreślił arcybiskup.

Metropolita lubelski mówiąc o 70. rocznicy śmierci biskupa Fulmana powiedział, że to także 70. rocznica jego powrotu z wygnania. – Kiedy bp Fulman, skazany na karę śmierci, potem więzień obozu internowany przez całą wojny, wrócił w 1945 roku do Lublina to był witany tutaj jako bohater i męczennik – powiedział KAI arcybiskup.

Jego zdaniem z postawy bp Mariana Fulmana wierni winni się uczyć podejmowania trudnych decyzji. – Trzeba mieć odwagę do decyzji nietypowych, które trzeba odważnie podejmować – zaznaczył. Dodał, że za decyzjami powinno iść także wytrwanie w nich. – On przez pięć lat prześladowania i wygnania nie załamał się. Z Nowego Sącza, gdzie mógł zamieszkać na plebani, potajemnie kierował ówczesnymi losami diecezji lubelskiej. To przykład dla nas – zaznaczył.

Bp Marian Leon Fulman urodził się 27 marca 1864 roku w Starym Mieście. Pełnił posługę biskupa diecezjalnego lubelski ego w latach 1918–1945. Był wybitnym pasterzem, człowiekiem oddanym Kościołowi i Ojczyźnie. Współtworzył Katolicki Uniwersytet Lubelski i był jego pierwszym Wielkim Kanclerzem. Kierował diecezja lubelską w niełatwym okresie odbudowy państwa polskiego po odzyskaniu niepodległości i ponownej jej utracie w wyniku wybuchu II wojny światowej.

Zmarł 18 grudnia 1945 w Lublinie, czyli kilka miesięcy po swoim powrocie z internowania w Nowym Sączu.