Abp Budzik podsumowuje wizytę ad limina apostolorum

Jednym z kluczowych tematów 390. zebrania plenarnego KEP na Jasnej Górze było podsumowanie zakończonej niedawno wizyty ad limina apostolorum. Mówił o tym na konferencji prasowej wieńczącej spotkanie abp Stanisław Budzik. Poinformował, że w tegorocznej wizycie ad limina apostolorum uczestniczyło w sumie 87 biskupów z 15 metropolii i 45 diecezji. Każda z czterech grup, w których przybywali kolejni polscy biskupi spotkała się z Ojcem Świętym oraz odwiedziła 22 dykasterie.

Metropolita lubelski, który stał na czele pierwszej grupy polskich biskupów udających się do Rzymu, przypomniał, że są dwa sposoby tłumaczenia terminu ad limina apostolorum: „do grobów lub do progów apostolskich” wskazują na dwa wymiary tej wizyty: do grobów apostołów czyli do źródeł naszej wiary. Z kolei sformułowanie „u progów” oznacza spotkanie z następcą Św. Piotra oraz spotkania i dyskusje w licznych instytucjach Stolicy Apostolskiej. Przypomniał, że każdy biskup jest zobowiązany jest do odbycia wizyty ad limina raz na 5 lat a wcześniej do przedstawienia obszernego sprawozdania ze swej diecezji.

Abp Budzik podkreślił, że kulminacyjnym wydarzeniem wizyty każdej z czterech grup było spotkanie z Ojcem Świętym. Poinformował, że papież „uczył nas jak wsłuchiwać się w drugiego człowieka i jak prowadzić dialog”. Dodał, że papież pozostawiał inicjatywę biskupom i prosił o zadawanie pytań. „Byliśmy zaskoczeniu jak bardzo Franciszek orientuje się w sytuacji Kościoła w Polsce i zna dobrze nasze napięcia i grzechy” – przyznał.

Wyjaśnił, że Franciszek podejmował wskazane przez biskupów tematy, często odwołując się do własnego doświadczenia. Wskazywał im jak wsłuchiwać się w głos bliźniego, jak prowadzić pokorny dialog i tworzyć wspólnotę otwierającą się na głos Ducha Świętego, Podkreślał też „jak ważna jest otwartość na drugiego człowieka a nade wszystko modlitwa i zakorzenienie w Bogu”.

Abp Budzik przypomniał, że Franciszek tłumaczył biskupom, że w ich życiu ważne są cztery wymiary bliskości: bliskość do Boga, bliskość miedzy biskupami, bliskość wobec księży, których biskup ma być ojcem oraz bliskość z ludźmi, dla których jest pasterzem. Podkreślał też, że pasterz ma być na przedzie stada i je prowadzić we właściwym kierunku, ma być w środku, aby poznać zapach owiec, co one czują i myślą, ma być także na końcu, aby wspierać tych, którzy słabną, aby nie zagubili się i nie zaginęli.