Abp Depo: świat nie docenia obecności Boga pośród ludzi

„To sam Bóg pragnie z żywych i wybranych kamieni, którymi my jesteśmy, wciąż budować żywą świątynię. Świat dzisiejszy nie ceni sobie świętości ” – mówił w homilii abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, który 27 października przewodniczył Mszy św. w archikatedrze Świętej Rodziny w Częstochowie, z racji 94. rocznicy powołania diecezji częstochowskiej i 69. rocznicy poświęcenia bazyliki archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie.

Mszę św. z metropolitą częstochowskim koncelebrowali m. in. ks. prał. Włodzimierz Kowalik, proboszcz parafii archikatedralnej i ks. prał. Stanisław Iłczyk, proboszcz parafii św. Wojciecha w Częstochowie. W uroczystościach wzięli udział m. in. kanonicy kapituły bazyliki archikatedralnej, alumni i klerycy Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie, osoby życia konsekrowanego. Liturgię ubogacił śpiew chóru Basilica Cantans pod kierunkiem Włodzimierza Krawczyńskiego.

– Bóg nie wyklucza nikogo – podkreślił w homilii abp Depo. Zwrócił też uwagę, że Kościół jest święty świętością Chrystusa, który jest jego fundamentem.

– Przypatrując się współczesnemu światu z niepokojem dostrzegamy, że nie rozumie on i nie ceni sobie świętości, która jest obecnością Boga pośród ludzi – kontynuował arcybiskup. – Gdzie osłabło światło wiary, gdzie ludzie oddalili się od Boga, tam człowiek zaczyna uważać, że Bóg nie jest kimś ważnym w życiu, że można żyć poza Nim i ustanawiać swoje prawa, a wtedy ci sami ludzie stają się świadomie lub nieświadomie żebrzącymi o sens swojego życia, zostając na bezdrożach – przypomniał za Benedyktem XVI abp Depo.

– Benedykt XVI zaznaczył również, że pierwszym elementem nowej ewangelizacji jest nawrócenie własnego serca, przemiana od wewnątrz. W przeciwnym wypadku zostaje się ślepcem na zawsze – mówił arcybiskup.

Zaznaczył, ze iluzjom najkrótszej drogi do szczęścia ulegają również wierzący. Przykładem jest kwestia obrony życia. Niestety – jak podkreślił – droga, która zaczyna się od zaćmienia sumień prowadzi zawsze do bolesnych rozczarowań i osobistych, czy rodzinnych dramatów.

Zaapelował o podjęcie odważnej walki o rodzinę i demaskowanie fałszywych proroków i manipulatorów. Wskazał na inicjatywę „Tęczowego Piątku”, jako jeden z przykładów ich działania.

Projekt nowej świątyni opracował w 1900 r. Konstanty Wojciechowski, architekt warszawski. Przewidywał on świątynię w stylu neogotyckim i w monumentalnych rozmiarach, jedną z największych w ówczesnej Polsce. 7 września 1902 r. bp Henryk Kossowski, ówczesny administrator diecezji kujawsko-kaliskiej, poświęcił kamień węgielny kościoła. W 1902 r. świątyni, która pierwotnie miała być pod wezwaniem św. Józefa, nadano tytuł Świętej Rodziny.

8 grudnia 1908 r. w prowizorycznie przysposobionym kościele została odprawiona pierwsza Msza św. przez o. Euzebiusza Rejmana, paulina. Wskutek braku funduszów, trudnych warunków niewoli narodowej oraz dramatu I wojny światowej na kilka lat (1908-17) stanęły prace wykończeniowe.

Dopiero utworzenie przy wznoszonym kościele przez biskupa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego, dekretem z dnia 22 sierpnia 1917 r., odrębnej parafii pw. Świętej Rodziny i uroczystość erekcyjna, do której doszło 28 października tego roku, dały impuls do podjęcia ich na nowo. Pierwszym proboszczem parafii został ks. Bolesław Wróblewski, a w roku powstania parafia sięgała do parków podjasnogórskich, obejmowała swym zasięgiem także Ostatni Grosz.

28 października 1925 r., na mocy bulli papieża Piusa XI „Vixdum Poloniae unitas”, Częstochowa została wyznaczona na stolicę nowej diecezji, a będący w stanie budowy kościół Świętej Rodziny – na kościół katedralny. Odtąd troskę o losy tej sakralnej budowli, obok niestrudzonego ks. inf. Bolesława Wróblewskiego, wziął na siebie pierwszy biskup częstochowski Teodor Kubina (1925 -51) oraz cała diecezja.
29 października 1950 r., w uroczystość Chrystusa Króla bp Teodor Kubina, zamykając zasadniczy etap budowy i wyposażenia świątyni, dokonał uroczystej konsekracji katedry. 5 sierpnia 1951 r. na mocy bulli Piusa XII „Per oportune sane” została erygowana Kapituła Katedralna. 22 czerwca 1962 r. – papież Jan XXIII na prośbę bp. Zdzisława Golińskiego nadał katedrze Świętej Rodziny tytuł bazyliki mniejszej.

W dziejach parafii bardzo mocno zapisały się pobyty w częstochowskiej katedrze Jana Pawła II: 6 czerwca 1979 r. i 18 czerwca 1983 r.

25 marca 1992 r. katedra częstochowska została podniesiona do rangi archikatedry przez papieża Jana Pawła II. 7 kwietnia 1997 r. – na prośbę abp. Stanisława Nowaka czwarty proboszcz katedry ks. prał. dr hab. Marian Duda (1996 – 2003) rozpoczął realizację ukończenia budowy archikatedry i zwieńczenia jej wieżami W dziele tym uczestniczyła Kapituła Archikatedralna, zwłaszcza księża infułaci – Marian Mikołajczyk i Ireneusz Skubiś. 21 listopada 1997 r. budowa wież została ukończona. Uroczystego poświęcenia nowo wzniesionych wież dokonał abp Stanisław Nowak 23 listopada 1997 r.

26 maja 2002 r. w archikatedrze modlił się kard. Joseph Ratzinger, późniejszy papież Benedykt XVI