Abp Dzięga: ufam, że nie tylko techniczne raporty będą ogłoszone

Naród ma prawo do informacji i prawdy. Ufam głęboko, że przyjdzie czas, iż nie tylko techniczne raporty będą ogłoszone, ale że będziemy w stanie dowiedzieć się naprawdę. Chyba, że Pan Bóg sam chce, żebyśmy do końca nie dopytywali – powiedział abp Andrzej Dzięga, metropolita szczecińsko-kamieński, który we wtorkowy wieczór przewodniczył w szczecińskiej katedrze Mszy Św. w intencji tych, którzy zginęli pod Smoleńskiem.

Arcybiskup w ósmą rocznicę tragedii wspominał atmosferę pierwszych dni po katastrofie. – Naród ma prawo do informacji i prawdy. Naród jest na tyle dojrzały, że udźwignie prawdę. Potem cała ta kakofonia przeróżnych interpretacji i różne linie udokumentowane, nieudokumentowane, potwierdzane, odwoływane. Wersje ogłaszane i zmieniane. To wszystko będzie jeszcze trwało, ale ufam głęboko, że przyjdzie czas, iż nie tylko techniczne informacje i raporty będą ogłoszone, ale że się będziemy w stanie dowiedzieć naprawdę. Chyba, że Pan Bóg sam chce, żebyśmy do końca nie dopytywali i złożyli to także w jego dłoniach podobnie jak tyle spraw, które składaliśmy w dłoniach Boga Wszechmocnego, zawierzaliśmy świętej Boskiej Opatrzności w dziejach narodu i ilekroć to czyniliśmy nie przegrywaliśmy na tym – podkreślił abp Dzięga.

Jako przykład hierarcha podał zbrodnię katyńską i to, że dziś też są miejsca na świecie, gdzie poddawana jest ona w wątpliwość. – Są ludzie, którzy czuwają, żeby prawdę zmieszać z wątpliwościami i kłamstwem – zaznaczył hierarcha.

Metropolita przyznał, że ufa, że wyrośnie pokolenie ludzi otwartych i odważnych, którzy nie będą bali się stawiać pytań, badać dokumentów, dociekać i ogłaszać.

Arcybiskup Dzięga dokonał też pewnego porównania. – Te polskie serca razem ze szczątkami maszyny spadłszy na smoleńskiej ziemi stały się trochę jak kamień odrzucony przez budujących, jakby to wszystko komuś przeszkadzało i jakby chciano o tym zapomnieć – powiedział.

– Pamiętamy z tamtych dni pogrzebów przekaz z ust od ust: nie wolno otwierać trumien (…) zamknąć to, zasypać, zapomnieć, ogłosić koniec żałoby. Polskie serca wiedzą lepiej i okazuje się, że ten kamień odrzucany przez budujących z katyńskiej, smoleńskiej ziemi powrócił jak bumerang na polską ziemię i obijał się od ludzkich umysłów i serc aż wreszcie zakotwiczył się w centrum Warszawy na placu, o którym zaczyna się mówić, że to polskie „Campo Santo”.

Arcybiskup wskazał na Grób Nieznanego Żołnierza i homilię Jana Pawła II, która również wybrzmiała na tym placu.

Metropolita szczecińsko-kamieński przedstawił też swoją interpretację pomnika na placu Piłsudskiego.

– Mam wrażenie, że to jest kamień, który się rozrasta i pozwala także po tych schodkach wyjść nieco powyżej poziomu różnych pustych debat, zwykłych kłótni. Wyjść powyżej i spojrzeć na sprawy polskie, nieco z góry, a jednocześnie te sprawy jak na ołtarz wnieść przed Boży tron, żeby je Bóg przeniknął i pobłogosławił – powiedział abp Dzięga.

W końcowym fragmencie kazania hierarcha zwrócił się do Boga: „Pozwól, by oni przed Tobą już stając wyprosili nam umiejętność zwyczajnego bycia razem w prawdzie, w nadziei, w modlitwie, w pracy, w służbie. By znowu odrodziło się słowo służba i życie „pro publico bono” na fundamencie, którym staje się ich ofiara jak kamień odrzucony przez budujących, który Ty sam Boże jesteś w stanie uczynić kamieniem węgielnym nowego czasu.