Abp Gądecki do Franciszka: tylko głęboka wiara będzie iskrą, która przygotuje świat na przyjście Chrystusa (dokument.)

Jeśli osobiście i wspólnotowo pogłębimy naszą więź z Chrystusem staniemy się „iskrą”, która wyjdzie z Polski, i przygotuje świat na powtórne przyjście Chrystusa – mówił abp Stanisław Gądecki witając papieża Franciszka, który rozpoczął dziś wizytę apostolską w naszym kraju. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski wygłosił przemówienie podczas spotkania Ojca Świętego z polskimi biskupami, które odbyło się w Katedrze Wawelskiej.

Publikujemy treść przemówienia abp. Stanisława Gądeckiego:

Umiłowany Ojcze Święty!

Witamy Cię w Polsce z największą radością. Witamy w du­chu głębokiej wiary, jako Piotra naszych czasów, którego zadaniem jest troska o jed­ność, całość i nierozerwalność nauki Chrystusa. Na początku tej pielgrzymki – my polscy biskupi – pragniemy wyrazić naszą głęboką wdzięczność za Twoją troskę o ludzkość, o Kościół, o naszą Ojczyznę.

1. ROK MIŁOSIERDZIA

Twoja pielgrzymka do Polski przypada na czas Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia. Przypada w czasie łaski, w którym możemy jeszcze intensywniej skierować nasz wzrok ku miłosierdziu Boga po to, aby następnie stać się świadkami miłosierdzia, stać się skutecznym potwierdzeniem jego działania w świecie. Aby wyjść na spotkanie każdej osoby, niosąc dobroć i czułość Boga wszystkim, tak wierzącym, jak i tym, którzy są daleko.

Kościół w Polsce czuje szczególną odpowiedzialność w tym względzie. Orędzie miłosierdzia jest bowiem mocno związane z córką naszego narodu, św. Faustyną Kowalską, a także ze świętym papieżem Janem Pawłem II, którzy – przez swoje życie i pisma – przybliżali nam jego wartość.

2. 1050. ROCZNICA CHRZTU POLSKI

Razem z Tobą pragniemy równocześnie dziękować Panu Bogu za – przekazany naszym przodkom przed 1050. laty – dar chrześcijańskiej wiary.

Rok Chrztu Polski jest dla nas datą przełomową, ponieważ właśnie wtedy Polska wyszła ze swojej dziejowej prehistorii i zaczęła istnieć historycznie, tak że odtąd chrześcijaństwo i polskość idą w parze.

Przez ponad tysiąc lat – w czasach spokojnych i w czasach trudnych – chrześcijańska wiara dodawała nam skrzydeł, tworząc nowy, ochrzczony naród. A Bóg bogaty w miłosierdzie uczynił cudowną polską ziemię urodzajną glebą, która zrodziła obfite owoce duchowe w postaci tylu Polaków, którzy wyróżnili się wyznawaniem i obroną wiary, zachowaniem nadziei oraz praktykowaniem miłości.

Z długiej listy polskich błogosławionych i świętych wystarczy wspomnieć tych, którzy są czczeni na całym świecie, a mianowicie świętą Marię Faustynę Kowalską, która usłyszała głos: „Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do swego miłosiernego serca”. A także świętego Jana Pawła II, który często w swoim nauczaniu nawiązywał do tematu miłosierdzia mówiąc: „To krzepiące orędzie jest skierowane przede wszystkim do człowieka, który udręczony jakimś szczególnie bolesnym doświadczeniem albo przygnieciony ciężarem popełnionych grzechów utracił wszelką nadzieję w życiu i skłonny jest ulec pokusie rozpaczy”.

Jubileusz 1050 jest dla nas zobowiązaniem na dziś, pomagając nam odkryć misję, jaka dla każdego chrześcijanina wynika z sakramentu Chrztu, który powołuje nas do przemiany otaczającego świata.

3. XXXI ŚWIATOWE DNI MŁODZIEŻY

Jednakże głównym celem obecnej pielgrzymki są Światowe Dni Młodzieży. Nie jest to rodzaj festiwalu rockowego ani jakaś odmiana współczesnej kultury młodzieżowej. Światowe Dni Młodzieży to owoc „długiej zewnętrznej i wewnętrznej drogi duchowej”. To owoc drogi, dzięki której uczymy się, że szczęście, które może się wyrażać na wiele sposobów, jest osiągalne tylko wtedy, gdy jesteśmy w stanie kochać. Szczęście bowiem jest zawsze kwestią miłości. Szczęście to owoc drogi, na której Przewodnikiem jest Chrystus z Jego miłosierdziem, które akceptuje każdego i wybacza wszystkim. Drogi, na której powoli każdy z osobna i wszyscy razem dojrzewamy do zrozumienia tego, co znaczą słowa: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7).

4. KOŚCIÓŁ KATOLICKI W POLSCE

Polska tożsamość jako narodu i podmiotu państwowego jest ściśle związana z wiarą chrześcijańską. Nie można zanurzyć się w historii, sztuce, literaturze, w wydarzeniach społecznych i politycznych naszej Ojczyzny, nie uznając, że na wszystkie te dziedziny wywarła głęboki wpływ i ukształtowała je mocna wiara, która przezwyciężyła wiele przeciwności i prób.

Wiemy jednocześnie, że niczego na tym świecie nie można traktować jako osiągniętego raz na zawsze, tak jakby poświęcenie, wiara i odwaga minionych pokoleń wystarczyły, żeby iść dalej i uchronić się od wszelkich niebezpieczeństw. Każde pokolenie musi przyswoić sobie tradycje i wartości, jakie zostały mu przekazane, przyczyniając się do tego, by otrzymany dar zaowocował na nowo w nowej epoce i innych okolicznościach. Każdy – przez codzienne pójście za Chrystusem – musi najpierw przyswoić sobie skarby prawdy i łaski, które są mu proponowane i przekazywane przez dziedzictwo przeszłości (por. Homilia Legata Papieskiego kard. Pietro Parolina podczas uroczystości 1050. rocznicy Chrztu Polski – Poznań, Stadion Miejski – 16.04.2016).

Każdy z nas, biskupów, otrzymywał urząd: „aby i on upodobnił się [do apostołów] i głosił dobrą i piękną naukę” (Greckie dzieje apostoła Filipa, 37/143/). Wcześniej jednak – na mocy otrzymanego Chrztu – każdy z nas stał się uczniem-misjonarzem (por. Mt 28,19). Dlatego teraz gorąco prosimy Boga o to, by najpiękniejszym owocem tak Roku Miłosierdzia, jak i obchodów 1050-tej rocznicy Chrztu Polski oraz Światowych Dni Młodzieży stało się czynne praktykowanie tej misji tak w wymiarze indywidualnym, jak i w wymiarze wspólnotowym.

Jeśli to się nie dokona, wówczas naród, który w obliczu ogromnych tragedii dawał dowody wielkiej wierności i odwagi, przezwyciężając prześladowania i przemoc, może – w chwilach mniej dramatycznych – zatracić radość przynależności do owczarni Chrystusa.

Jeśli jednak tak się stanie, jeśli osobiście i wspólnotowo pogłębimy naszą więź z Chrystusem i będziemy przekazywać innym radość Ewangelii, wówczas – mimo naszych wad i braków – staniemy się rzeczywiście „iskrą”, która wyjdzie z Polski, wzmocni chrześcijańskie korzenie Europy i przygotuje świat na powtórne przyjście Chrystusa. Niech pomocą w wypełnieniu tego zadania będzie dla nas Twoja Ojcze święty wizyta, Twoje nauczanie i Twoje błogosła­wieństwo.

Umiłowany Ojcze Święty,

Prosimy, abyś zachęcił młodzież przybywającą ze wszystkich kontynentów do Krakowa a także wszystkich, którzy gromadzą się wokół Piotra naszych czasów do wytrwałego kroczenia drogą miłosierdzia.

Za wstawiennictwem Najświętszej Marii Panny Jasnogórskiej, Królowej Polski i naszych świętych Patronów prosimy Chrystusa o niezbędne dary Boże dla Ciebie, dla polskich biskupów i dla młodzieży całego świata.