Abp Gądecki: relikwie bł. Jana Pawła II uczą nas wiary

Do naśladowania wiary, która prowadziła bł. Jana Pawła II do zbawienia, zachęcał abp Stanisław Gądecki podczas wprowadzenia relikwii do kościoła pw. św. Jana Chrzciciela w Ludomach. Uroczystość wprowadzenia relikwii bł. Jana Pawła II do kościoła parafialnego w Ludomach odbyła się 19 maja w czasie Mszy św., której przewodniczył metropolita poznański. Są to relikwie pierwszego stopnia – cząstka krwi błogosławionego papieża, którą parafia otrzymała od kard. Stanisława Dziwisza.

Jak wyjaśnił w homilii abp Gądecki, relikwie stanowią wyraz czci do błogosławionych i świętych i są cenione od pierwszych wieków chrześcijaństwa. Jednak same z siebie nie mają one żadnej mocy, a wszystko, czego mogą dokonać, dokonują dzięki mocy samego Boga.

„Relikwie są cenne dlatego, że pozwalają człowiekowi wierzącemu już teraz przekroczyć próg świata widzialnego i niejako dotknąć świata wiecznego” – podkreślił kaznodzieja, dodając, że „przypominają nam one, że jedność wierzących nie kończy się razem z naszą śmiercią, ale że jest umacniana przez wymianę dóbr duchowych”. Dlatego też Kościół zachęca do tego, by wzywać wstawiennictwa świętych i błogosławionych i zwracać się do nich z prośbą o dobra duchowe od samego Boga.

Wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Polski wskazał też, że wprowadzane do świątyni parafialnej relikwie bł. Jana Pawła II „uczą nas wiary, która prowadziła tego błogosławionego człowieka do zbawienia”.

„Jeżeli wprowadzamy do kościoła relikwie, to nie tylko po to, aby je całować, ale żeby też wpatrzyć się w świętość Jana Pawła II i ją naśladować” – zaznaczył abp Gądecki, wyjaśniając, że wiara, której uczył nas również papież Polak, to nie tylko teoretyczne przyjęcie jakichś prawd, ale że wyraża się ona przede wszystkim w czynach potwierdzających nasze zaufanie do Boga.

„Nie wystarczy wierzyć w Boga, trzeba jeszcze Bogu zaufać, powierzyć Mu bez zastrzeżeń całe życie, cały nasz los i całą naszą przyszłość” – stwierdził arcybiskup.

Parafia w Ludomach położonych koło Obornik Wlkp. w archidiecezji poznańskiej została erygowana na przełomie XII i XIII w. Wówczas też wzniesiono tam pierwszy, drewniany kościół parafialny. Budowę obecnej, murowanej świątyni w stylu neogotyckim zakończono w 1871 r.