Abp Galbas: Bez nadziei życie jest jedynie włóczęgą

– Bez nadziei życie jest jedynie włóczęgą – powiedział abp Adrian Galbas w homilii podczas Mszy sprawowanej w Kościele św. apostołów Filipa i Jakuba w Żorach z okazji 322. Święta Ogniowego. Po liturgii odbyła się tradycyjna procesja błagalna zapoczątkowana przez mieszkańców w 1702 roku.

W homilii abp Galbas przypomniał, że to właśnie „po pożarze, który wybuchł 11 maja 1702 roku i który zniszczył sporą część miasta, a wielu mieszkańcom zabrał dorobek całego życia, solidarni mieszkańcy Żor postanowili zorganizować błagalną procesję”.

– W czasie pochodu na świeżym jeszcze pogorzelisku modlili się do Boga, prosząc o odwrócenie od nich klęski pożaru. Przyrzekli jednocześnie uczestniczyć w corocznych procesjach po ulicach miasta właśnie w tej intencji – mówił.

Zwrócił uwagę na duchowy wymiar historycznego przyrzeczenia mieszkańców Żor. – To wyraz przede wszystkim wiary tamtych ludzi i wiary nas, współczesnych – mówił. Nawiązując do tegorocznej procesji, która rozświetlona blaskiem płonących pochodni odbyła się po zakończonej liturgii, stwierdził: „chcemy najpierw powierzyć Panu Bogu wszystko to, co nas dzisiaj przerasta, co nas wystrasza, męczy, zabiera spokojne myślenie o przyszłości”.

– Chcemy też powierzyć Panu Bogu nasze rozmaite pogorzeliska, prosząc Go o siłę do zbudowania na nowo, do odbudowy. Czyli o nadzieję. Nadzieja polega na tym, że stając wobec porażki, klęski, dramatu, nie dopuszczasz myśli, że to już koniec, że nie ma dalszego ciągu. Że wszystko się skończyło. Nie dajesz się zgorzknieniu, zniechęceniu, a w końcu rozpaczy, która podpowiada: niczego już nie będzie, nic nie ma sensu, nie warto podejmować jakiekolwiek wysiłku, bo on nic nie da. Pogorzelisko pozostanie pogorzeliskiem – mówił abp Galbas.

Wskazał na zapowiedziany w miniony czwartek przez Franciszka Wielki Jubileusz chrześcijaństwa. – Do niego dołączy też i nasz, katowicki, jubileusz setnej roczni istnienia diecezji. Oba będą miały to samo hasło: pielgrzymi nadziei – stwierdził abp Galbas.

– Kiedy masz nadzieję, wówczas twoje życie jest pielgrzymką. Wciąż jest coś ku czemu podążasz, coś przed tobą. Bez nadziei życie jest jedynie włóczęgą – powiedział.
Mówił też o znaczeniu miasta w życiu chrześcijańskim: „Żory, jak i inne miasta, nie są idealne, nie są nawet optymalne i takich miast na ziemi nie zbudujemy”. – O takim mieście mówi Biblia dopiero w kontekście wieczności. Będzie to niebieskie Jeruzalem, wspaniałe miasto bez świątyni, bo jego świątynią będzie sam Bóg. Żadna kamienna budowla nie będzie musiała o Bogu przypominać, bo On wypełni wszystko. Miasto będzie z każdej strony otwarte, będzie miało po trzy bramy na wschodzie, zachodzie, północy i południu, razem dwanaście, jak dwanaście pokoleń Izraela i jak dwunastu Apostołów. I nie będzie tam płaczu, bólu i śmierci. Takiego miasta „zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg”, niczym Abraham wytrwale oczekujemy i do takiego miasta konsekwentnie zdążamy – mówił abp Galbas, odwołując się do fragmentu Apokalipsy św. Jana oraz Listu do Hebrajczyków.

Podkreślił jednak, że „żyjemy tu na ziemi, w naszych konkretnych Żorach i chcemy je uczynić jak najlepszymi do życia, nie tylko dzięki temu, że będziemy dbać o czyste powietrze i posegregowane śmieci, o dobrą infrastrukturę, o jak najniższe bezrobocie, jak najsprawniejszą komunikację i jak najlepsze tereny rekreacyjne”. – To wszystko jest ważne i ułatwia życie. Przede wszystkim jednak chcemy dbać o siebie, o wzajemne relacje, chcemy umieć się szanować i cieszyć wzajemną obecnością w odmienności i niepowtarzalności każdego – zaznaczył duchowny.

Podziękował władzom miasta „za dobrą współpracę, której symbolicznym przejawem jest także to święto i ta procesja”. – Niech Duch Święty, którego jednym z biblijnych symboli jest ogień, wypełni nasze życie. Niech z Nim, w Nim i dzięki Niemu, będzie ono jednym wielkim Świętem Ognia – zakończył abp Galbas.