Abp Hoser: Krzyż jest Drzewem Życia

Chrystusowy Krzyż jest Drzewem Życia – podkreślił abp Henryk Hoser. W Wielki Piątek biskup warszawsko-praski przewodniczył Liturgii Męki Pańskiej w konkatedrze Matki Bożej Zwycięskiej na stołecznym Kamionku, świątyni będącej wotum wdzięczności za zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej.

W homilii abp Hoser podkreślił, że Męka i Śmierć Chrystusa na Krzyżu jest najbardziej czytelnym świadectwem Miłości Boga wobec człowieka. – To ogromne, przerażające cierpienie i poniżenie Jezus przyjął za nas, w naszym miejscu byśmy odzyskali życie wieczne, które w wyniku grzechu pierworodnego było przed nami zamknięte. Dzięki Niemu krzyż będący narzędziem śmierci stał się Drzewem rodzącym Życia i symbolem Miłosierdzia – powiedział kaznodzieja.

Zwrócił uwagę, że z przebitego boku Zbawiciela zrodził się Kościół. – Wypływająca z Niego woda jest oznaką Chrztu Świętego poprzez, który stajemy się członkami Kościoła a więc chrześcijanami. Tym samy przyjmujemy imię Jezusa jako nasz imię własne – podkreślił abp Hoser. Mówiąc z kolei o symbolice wypływającej z boku Zbawiciela Krwi zwrócił uwagę, że oznacza Ona Eucharystię będącą naszym pokarmem i napojem dzięki, którym coraz bardziej stajemy się Chrystusowi.

Biskup warszawsko-praski przyrównał tych, którzy próbują wyrzucić Krzyż z przestrzeni życia publicznego do Judasza, który sprzedał swojego Mistrza za trzydzieści srebrników czyli tyle ile kosztował wówczas niewolnik.

Przestrzegł jednocześnie przed trwaniem w grzechu. – Możemy zaprzeć się Chrystusa podobnie jak to uczynił Piotr – dla własnego bezpieczeństwa, czy koniunkturalnych założeń. On jednak uznał swój błąd i gorzko zapłakał, a Jezus to docenił nie odmawiając mu prymatu wśród wszystkich apostołów – zauważył abp Hoser.

Zachęcał również by w perspektywie Chrystusowego Krzyża spojrzeć na swoje trudne doświadczenia. – Niech będzie On dla nas źródłem życia i mocy. Niech Jego gałęzie będą osłoną w naszym cierpieniu. Przyjmijmy te które są nieodzowne, nie do uniknięcia nadając im ten sam sens, który był sensem cierpienia Chrystusa traktując jako narzędzie zbawienia innych i samego siebie – zaapelował duchowny.

Po liturgii Najświętszy Sakrament został przeniesiony do Grobu Pańskiego.