Abp Hoser: ludzie starsi są darem dla społeczeństwa

Ludzie starsi są darem dla społeczeństwa. Są bowiem nie tylko skarbnicą wiedzy, ale także życiowej mądrości – powiedział abp Henryk Hoser. Dom Dziennego Pobytu Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej im. Karoliny Kózkówny w Mińsku Mazowieckim świętował dziś 20 lat swojego istnienia. Na co dzień zapewnia opiekę socjalną, kulturalną, medyczną i duchową osobom starszym. Centralnym punktem jubileuszowych obchodów była uroczysta liturgia, której przewodniczył abp Henryk Hoser.

Nawiązując w homilii do słów św. Hieronima, hierarcha zwrócił uwagę na wkład ludzi starszych w budowanie społeczeństwa. – O ile dzieciństwo jest czasem, w którym człowiek uczy się swojego człowieczeństwa, rozpoznaje swoje możliwości tworząc poniekąd projekt życia realizowany w wieku dojrzałym, to również starość ma swoje pozytywne aspekty. Schyłek ludzkiego życia jest bowiem czasem, kiedy można służyć innym swoją mądrością, której nie da się wyczytać z żadnych książek. Nabywa się jej z wiekiem i ilością doświadczeń – zauważył abp Hoser. Zachęcił on również seniorów do aktywności. Podkreślił, że nie można żyć bezczynnie zapadając się niejako w siebie. Nawet gdy nasze ciało jest mdłe, duch musi być ochoczy. Trzeba go jednak, podobnie jak umysł, nieustannie ćwiczyć. Jako jedną z dróg, wskazał różnego rodzaju zajęcia wymagające zaangażowania intelektualnego i manualnego.

Arcybiskup wspomniał, że czas starości może być również szansą szczególnego dojrzewania w wierze. – Św. Joanna Franciszka de Chantal mówiła o męczeństwie codziennego życia polegającym na przezwyciężaniu trudności, kłopotów i przeszkód, które przynosi życie w duchu ofiarowania się Bogu. Warto zatem w tym świetle odczytać i przeżywać nasze życie – zachęcał seniorów abp Hoser.

Z Domu Dziennego Pobytu Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej im. Karoliny Kózkówny w Mińsku Mazowieckim korzystają osoby starsze w wieku powyżej 65. roku życia. Dla wielu z nich jest to prawdziwy dom, w którym obok ciepłego posiłku i zajęć intelektualnych czy warsztatów manualnych mogą spotkać się z drugim człowiekiem. – Mąż mi zmarł, w domu jestem sama, a tu są inni. Mogę z nimi porozmawiać, pomodlić się, wspólnie pośpiewać. Moje życie znów nabrało kolorów – powiedziała Anna.

Po liturgii seniorzy przedstawili krótki spektakl słowno-muzyczny.